โยเดียอิเหนา ละครหลวงแห่งพระราชวัง

ยิ่งมาดูเพื่อเก็บรายละเอียดอีกครั้งยิ่งชอบ ที่เห็นอยู่ไม่ใช่คุณดาง์วกับตังตัง ไม่ใช่หม่องสะกับนางปิ่น แต่เป็นอิเหนากับบุษบาจริง ๆ ท่ารำของอิเหนาแพรวพราวมาก ยิ่งนาทีที่ 1:46 ที่ใช้นิ้วไต่ฝ่ามือนางบุษบาเบา ๆ นี่ไม่ธรรมดาเลย ไหนจะรอยยิ้มกรุ่มกริ่มนั่นอีก นักรักในตำนานมาเอง นางบุษบาก็หลากหลายอารมณ์ มีทั้งความฉงนสนเท่ห์ ความเคลิบเคลิ้มในบางจังหวะ แล้วก็ความไม่ยินยอมในบางทีเหมือนตั้งสติได้ว่านี่มันไม่ควร จริตดีมีเสน่ห์มาก ดูไม่เบื่อเลย

ตี๋เหรินเจี๋ยคลี่คลายคดีเกี่ยวกับไข่มุกที่หายไป

ตี๋เหรินเจี๋ยสืบสวนเก่ง จนหัวขโมยต้องชม ข้าขโมยของมา 10 กว่าปี ไม่เคยมีใครจับข้าได้ แต่เมื่อเจอเจ้าข้าไม่คิดจะถูกจับได้

จำได้หมดเลยว่าทำอะไรยังไงบ้าง

ดูงุ่มง่ามและรีบร้อน เขาเริ่มถอดจากท่อนบนก่อน แต่ดันไปถอดกางเกงก่อน หลังถอดกางเกงเขาก็จะจูบเร็วๆที่เหมือนกับการจุ๊บมากกว่า 1-3ครั้ง คาง แก้ม ริมฝีปาก

ประชันฝีมือการทำข้าวผัด บททดสอบวัดเข้าฮังเกอร์

บอกแล้วใช่ไหม พวกเด็กที่จบสถาบันไม่ค่อยมีจินตนาการ ไม่ค่อยมีSenseในการใช้ไฟแบบเด็กหน้าเตา

หมวดวินทร์ วิเคราะห์คนร้ายอย่างเฉียบขาดคนร้ายเป็นผู้หญิง

นนกุลโครตเท่ แพนเค้กก็เหมาะกับบทแบบนี้ ผู้หญิงคนนี้ถ้าพูดจริงก็น่ากลัวฆ่าได้แม้เด็กที่ไม่รู้เรื่องนั้นแสดงว่าผู้หญิงจิตอันตรายสุด