เป็นเรื่องราวความรักของหนุ่มสาวในตระกูลมั่งคั่งในระบบสังคมศักดินา เป็นนิยายแนว “สัจจนิยม” (Realism) ที่มุ่งสะท้อนความฟอนแฟะของระบบสังคมศักดินา เปิดโปงชีวิตฟุ้งเฟ้อของชนชั้นสูง จึงเป็นหนังสือต้องห้ามในยุคนั้น ราชสำนักใช้ “คุกอักษร” (文字狱) จัดการกับผู้ประพันธ์หนังสือต้องห้าม ดังนั้นเฉาเสวี่ยฉิน จึงไม่แต่งแบบแสดงออกมาตรง ๆ แต่ได้ซ่อนความจริงไว้ในระหว่างบรรทัดของเรื่องราว เช่น การเล่นความหมายของอักษร ปริศนาคำกลอน (หากอ่านฉบับภาษาจีนจะเข้าใจความหมายที่แฝงไว้ แต่ฉบับภาษาไทยจะเข้าใจเพียงผิวเผินเท่านั้น คือ รู้เรื่องราว แต่ไม่อาจวิเคราะห์ความหมายที่แฝงได้)