ละคร เรือนไม้สีเบจ 2547 (EP.1-109 ตอนจบ) END ชีวิตคู่ ที่มีความสุข และปัญหาต่างๆมากมายที่ต้องเผชิญ แต่ทั้งคู่ก็ฝ่าฟันไปได้โดยอาศัยความรัก 


ละคร เรือนไม้สีเบจ 2547

เรื่องราวความรักของชายหญิงคู่หนึ่ง คือ อาร์มและมุก ตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย จนกระทั่งแต่งงานใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน ความรักของทั้งคู่ไม่ได้ราบรื่นนัก มีทั้งความสุข และปัญหาต่างๆมากมายที่ต้องเผชิญ แต่ทั้งคู่ก็ฝ่าฟันไปได้โดยอาศัยความรัก และความไว้เนื้อเชื่อใจกัน นวนิยายเรื่องนี้จะดำเนินเรื่องราวทั้งหมดโดยผ่านบันทึกของตัวละครสำคัญๆในเรื่อง เช่น พี่อาร์ม มุก จุลศก ขจีรัตน์

มุก หญิงสาวที่เกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะร่ำรวย ชอบมองโลกในแง่ดีอยู่เสมอ เมื่อครั้งยังเด็กเธอได้ถูก นายแม่ ขอไปเลี้ยงความเป็นอยู่ของเธอจึงไม่ค่อยหรูหราเหมือนพี่น้องคนอื่นเท่าใดนัก โชคร้ายที่เธอยังมักจะถูก ธัญญา ผู้เป็นแม่หมั่นไส้การกระทำของเธออยู่ เสมอ ๆ มุกเป็นเด็กขยันจนกระทั่งเธอได้เข้าศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง จนเป็นเหตุบังเอิญให้เธอได้มาพบกับ อาร์ม หนุ่มหล่อที่เป็นที่หมายตาของบรรดาสาว ๆ ทั่วทั้งมหาวิทยาลัย รวมไปถึง ขจีรัตน์ สาว เปรี้ยว เซ็กซี่ ที่หมายมั่นจะให้อาร์มตอบรับความรักที่เขามีให้ หลังจากที่ยายของอาร์มเสียชีวิตลง เขาก็ได้อาศัยอยู่ใน เรือนไม้สีเบจ เพียงลำพัง โดยมี ลุงช่วง คนสนิทเป็นผู้คอยดูแลบ้าน ให้กับเขาอาร์มกับมุขเริ่มสนิทสนมกันมากขึ้น คอยดูแลช่วยเหลือซึ่งกันและกันในเรื่องการเรียนจนทำให้ทั้งสองรู้สึกถึงความผูกพันจนในที่สุดก็กลับกลายมาเป็นความรัก นายแม่ถูกชะตากับอาร์มเป็นอย่างมาก ซึ่งผิดกับธัญญาที่คอยดูถูกอาร์มอยู่เสมอว่าเป็นคนธรรมดาไร้ฐานะความผูกพันระหว่างอาร์มกับมุขค่อย ๆ ก่อตัวขึ้น แต่ในบางครั้งเขาทั้งสองก็ต้องพบกับอุปสรรค ส่วนใหญ่มักจะเป็นปัญหาที่เกิดจากจี เธอมักจะคอยแสดงตัวเป็นเจ้าของอาร์มเสมอทั้งที่จริง ๆ แล้วอาร์มเองไม่ได้รู้สึกกับจีแบบคนรักเลย จนทำให้บางครั้งมุขเกิดความรู้สึกไม่แน่ใจ ในตัวของอาร์ม หากแต่ทุกครั้งที่เกิดปัญหาก็ยังคงมีหยุ่น กับเข็ม เพื่อรักที่คอยให้กำลังใจเธออยู่เสมอ

เวลาผ่านไปไม่นานอาร์มเรียนจบชั้นปีที่ 4 เขาได้ไปศึกษาต่อที่ประเทศอเมริกา ซึ่งการไปของเขาครั้งนี้ได้ไปอาศัยอยู่กับ ยศ พ่อของเขาที่หย่าร้างกับ สรวงสินี ผู้เป็นแม่ ตั้งแต่อาร์มยังเด็ก เหตุผลก็เพราะเธอมัวแต่หมกหมุ่นอยู่กับสังคมไฮโซจนไม่มีเวลาดูแลลูก อาร์ม รู้สึกไม่ ชอบใจเมื่อรู้ว่าแม่ไปแต่งงานอยู่กินกับ ศก ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า จุลศก และ ศศิ ลูกติดของศกไม่ชอบหน้าเธอ ก่อนที่อาร์มจะมาเรียน ต่อที่อเมริกาเขาให้สัญญากับมุขว่าจะรักกันตลอดไป อาร์มตั้งใจเก็บเงินสร้างฐานะให้ดีขึ้นเพื่อดูแลมุก มุกตั้งใจเรียนให้จบและระหว่างนั้น เธอก็ดูแลนายแม่ไปด้วย เธอนั้นติดต่ออยู่กับอาร์มเสมอ ๆ ทางอินเตอร์เน็ต เมย์ พี่สาวของมุกได้คบหาอยู่กับจุลศก แต่หารู้ไม่ว่าแฟนหนุ่มของเธอได้แอบชอบมุก แต่มุกไม่สนใจ มุกตกใจกับข่าวที่ว่าอาร์มเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ สาเหตุเนื่องมาจากจีหึงหวงที่อาร์มรักมุก จึงเกิดปากเสียงกันขั้นถึงขั้นยื้อแย่งพวงมาลัยจนเป็นเหตุให้รถเสียหลักตกลงข้างทาง อาร์มบาดเจ็บถึงขั้นพิการ เขาเสียใจที่ทำอย่างที่ฝันไว้ไม่ได้ อาร์มตัดสินใจเขียนจดหมายบอกความในใจกับมุกว่าเขาไม่ต้องการเหนี่ยวรั้งให้เธออยู่กับคนพิการอย่างเขา หากเธอพบคนที่ดีกว่าก็ให้ไป มุกเสียใจมากแต่เธอก็ยืนยันว่าเธอจะรักอาร์มต่อไป นายแม่เริ่มชรา จนร่างกายไม่แข็งแรงเธอ มัวดูแลนายแม่จนลืมนึกถึงอาร์ม สรวงสินีก็มัวแต่ห่วงเรื่องสมบัติ เหตุผลเพราะศกเริ่มมีอาการเจ็บป่วยมากยิ่งขึ้น ซึ่งเธอเองก็ได้รับส่วน แบ่งมามากแต่เก็บไว้มิให้ใครรู้ มุกดีใจมากที่อาร์มกลับมาเมืองไทย เธอพาเขาไปกราบนายแม่ บังเอิญไปพบจุลศกเข้า จุลศกแค้นที่รู้ว่า อาร์มและมุกรักกัน เขาพยายามหาวิธีที่จะกำจัดอาร์มไปให้พ้นทาง หลังจากที่มุกเรียนจบเธอ ตัดสินใจแต่งงานแบบเรียบง่าย โดยมีนายแม่เป็นสักขีพยาน ธัญญาทราบเรื่องถึงขั้นตัดแม่ตัดลูกและไล่มุกออกจากบ้าน

ส่วนนายแม่ไม่นานก็เสียชีวิตลง มุกจึงย้ายไปอยู่กับอาร์มที่เรือนไม้สีเบจ ทั้งสองพยายามหาหนทางเพื่อเลี้ยงชีพในครอบครัว โดยการทำธุรกิจเย็บกระเป๋าสตางค์ส่งนอก ซึ่งก็ได้แม่ของอาร์มเป็นคนติดต่อลูกค้าให้ มุกและอาร์มพยายามวิ่งเต้นเรื่องพินัยกรรมของนายแม่ที่ถูกจุลศกใช้แผนสกปรก แต่ในที่สุดก็ไม่สำเร็จ เวลาผ่านไป ไม่นานมุกก็ได้ให้กำเนิดบุตรชายออกมาชื่อ น้องออม หลังจากศกเสียชีวิตลงสรวงสินีจึงได้กลายมาเป็นเศรษฐินีในที่สุด มุกและอาร์มมีความสุขได้เพียงไม่นานก็ต้องพบกับอุปสรรค เมื่อจีเข้ามาวุ่นวายในชีวิตครอบครัวของเธออีกครั้ง เนื่องจากจีวางแผนล่อลวงอาร์มให้มาติดกับจุลศก เขาซ้อมอาร์มเกือบปางตาย จนทำให้มุกเข้าใจผิดคิดว่าอาร์มกลับไปยุ่งกับจี เธอตัดสินใจหอบ ลูกหนีไปอยู่กับ แม่ที่บ้าน สรวงสินีลืมเรื่องที่ผ่านมาเพราะมัวแต่เห่อหลานชาย อาร์มไปง้อขอคืนดีแต่ถูกแม่ของมุกกีดกัน เขาจึงกลับไป อยู่ในเรือนไม้สีเบจอย่างเศร้าหมอง จนเกือบตรอมใจตาย เขาพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้มุกกับลูกเห็นใจ จนในที่สุดมุกก็ใจอ่อน ยอมพาลูกกลับมาอยู่ ที่เรือนไม้สีเบจอีกครั้ง อาร์มเริ่มมีอาการดีขึ้นจนเกือบจะเป็นปกติ กิจการเย็บกระเป๋าส่งออกนอกก็ดูจะไปได้สวย เขาขยันขันแข็งสมกับเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี สุดท้ายบั้นปลายชีวิตของเขาและเธอก็จบลงอย่างมีความสุข โดยมีลูกน้อยเป็นพยานรักระหว่างเขาและเธอใน เรือนไม้สีเบจ

บทประพันธ์ ว.วินิจฉัยกุล
บทโทรทัศน์ เอกลิขิต
กำกับการแสดง สุประวัติ ปัทมสูต
ผู้ผลิต บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด (ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์)

นักแสดง
แอนดริว เกร้กสัน รับบท พี่อาร์ม (ศัสตรา คะเนสรรค์)
เข็มอัปสร สิริสุขะ รับบท มุก (เมนกา เพ็ญชีพ)
ณัฐนันท์ คุณวัฒน์ รับบท จุลศก ศศิพล
สโรชา วาทิตตพันธ์ รับบท ขจีรัตน์ (จี)
จุรี โอศิริ รับบท นายแม่
เพ็ญพักตร์ ศิริกุล รับบท สรวงสินี ศศิพล (แม่ของอาร์ม)
ภัสสร เหลียวรักวงศ์ รับบท ชัญญา เพ็ญชีพ (แม่ของมุก)
กัลยา เลิศเกษมทรัพย์ รับบท ศศิ
อภิชาติ หาลำเจียก รับบท พิเชียร เพ็ญชีพ (พ่อของมุก)
ดิลก ทองวัฒนา รับบท ยศ คะเนสรรค์ (พ่อของอาร์ม)
อภิสรา ฉวีวงษ์ รับบท เมย์ (พี่สาวมุก)
มนัสวี กฤตานุกูลย์ รับบท เข็ม
พัฒนพล มินทะขิน รับบท หยุน
สมภพ เบญจาธิกุล รับบท คุณศก ศศิพล
สุเชาว์ พงษ์วิไล รับบท ลุงเผ่า (พ่อของขจีรัตน์)
ถนอม นวลอนันต์ รับบท ลุงน้อม
นภาพร หงสกุล รับบท ป้านิล
สีเทา รับบท ลุงช่วง

นักแสดงรับเชิญ
ด.ช.ศักดิ์สิทธิ์ ทานตะวิรยะ รับบท อาร์ม (วัยเด็ก)
สินีนาฏ โพธิเวส รับบท ยายของอาร์ม
สมมาตร ไพรหิรัญ รับบท สุมิตร (ทนายความ)
วิชาวีร์ รังควร รับบท นุช (แม่เลี้ยงของอาร์ม)
พนิตนาฏ ฉัตรวิไล รับบท ผึ้ง
ทรงวุฒิ ศรีเชิดชูธรรม รับบท พี่เมา
อาดัม กรีมละ รับบท พี่เบี้ยว
ด.ญ.ณัฐนิชา เชิดชูบุพการี รับบทเป็น นกแก้ว
ด.ญ.ณิชา ญาดา ฟิชล็อก รับบทเป็น กุสุมา

เพลงประกอบละคร
โลกใบใหม่ (Title) ร้องโดย เหว่ง-สุรศักดิ์ เรืองสุจิตรวัฒน์
บ้านหลังนี้ (End Title) ร้องโดย เหว่ง-สุรศักดิ์ เรืองสุจิตรวัฒน์
เพราะมีสองเรา (End Title) ร้องโดย นบชุลี มาลีนนท์

รางวัลที่ได้รับ
รางวัลโทรทัศน์ทองคำ ปี 2547 สาขาละครดีเด่น
รางวัลโทรทัศน์ทองคำ ปี 2547 สาขาผู้กำกับละครดีเด่น จาก “สุประวัติ ปัทมสูต”
รางวัล “คม ชัด ลึก อวอร์ด 2” ปี 2547 บทโทรทัศน์ยอดเยี่ยม จาก เอกลิขิต
รางวัล “คม ชัด ลึก อวอร์ด 2” ปี 2547 นักแสดงนำชายยอดเยี่ยม จาก “แอนดริว เกร้กสัน”
รางวัลเมขลา ปี 2547 นักแสดงนำชายยอดเยี่ยมประเภทละครแนวชีวิต จาก “แอนดริว เกร้กสัน”