กูจีบมึงอยู่อะ มึงไปจีบคนอื่นทำไมวะ

รักสารวัตรตอนโกรธ ไทน์ที่อ่านบรรยากาศไม่ออกก็น่ารัก แต่สารวัตรมักจะแพ้ความน่ารักอย่างไทน์เสมอ เป็นเรื่องดีที่ได้เห็นว่าทั้งสองคนถูกดึงดูดเข้าหากันแม้ว่าจะมีความแตกต่างกันก็ตาม

ประธานกู้ เป็นแฟนหนุ่มสายเปย์

ต่อไปนี้คุณไม่ต้องใส่รองเท้าส้นสูงที่กัดเท้าแล้ว และก็อย่างทำเรื่องที่ตัวเองไม่ชอบด้วย ต่อไปนี้รองเท้าที่คุณใส่ผมจะซื้อให้เอง

งานพัง ชีวิตพัง เพราะความไม่รู้จักพอ

ผู้ชายแบบตัวละครภัค อยู่ด้วยโครตอึดอัด ใช้ความดีบังความผิด มีแต่ข้ออ้างเพื่อผลประโยชน์ นี่มองยังไงภัคก็คบลิตา เพราะผลประโยขน์ ตัวละครนี้บ่งบอกเลยว่าเห็นแก่ตัว แม้จะทำให้ดูน่าสงสารแต่ก็นะ ลิตารักเขาไปแล้ว ไม่ได้บอกว่าตัวเองไม่ผิดหรือเสียใจในสิ่งที่ทำ แล้วก็ไม่ต้องการอยู่เป็นแค่เงาของริน ด้วยตัวลิตาต้องดิ้นร้นกว่าจะมาเจอพ่อ แถมภัคยังเอาใจใส่เพราะเป็นลูกเจ้านายหวั่นไหวก็ไม่แปลก ตัวรินคบกับภัคมา 10 ปี ภัคไม่เล่าเรื่องส่วนตัวให้ฟังนี่แสดงออกได้สองทาง ไม่ไว้ใจ กับ ไม่กล้าเล่า แต่กับลิตาเล่าให้ฟังเฉย นักแสดงทุกคนเล่นดีมากทำเราทั้งแค้น ทั้งสะใจ

รวมโมเมนต์ พ่อแง่แม่งอน แต่ฟินจิกหมอน

ฉากจับแขนการะเกดนี่ โป๊บเล่นดีมากๆเลย อารมณ์ ความรู้สึกแสดงออกทางสายตา โดยไม่ได้พูดซักคำ ตั้งแต่รัก หยอกล้อ ยิ้มแย้ม สงสัย แปลกใจ กังวลใจ เสียใจ เศร้าจนน้ำตาคลอ ในเวลา 2-3นาที คุณโป๊บ คุณสุดยอดจริงๆ