สะใภ้ชั่วทำร้ายร่างกายแม่ หวังฮุบสมบัติ

ทำร้ายแม่มาตลอด หวังสมบัติ ยังดีที่ลูกจับได้ สุดท้ายหยกก็ไปแต่ตัวสะใจ เวรกรรมตามทันซิ้มแล้ว  ยังดีที่ชัยฉลาดตอนจบ

อย่ามาหาว่าแม่ใจดำอำมหิต

เรื่องนี้ตัวต้นเหตุคือพ่อสิมะลาขี้เหล้าขายลูกกินรองลงมานังบัวจอมบงการสุดท้ายกรรมจัดการให้เสียลูกรักแม่ทัศนัยตัณหากลับอบรมลูกไม่ดีเป็นแบบอย่างชั่วให้ลูกตามสิมะลาเองก็ต้องพบจุดจบอันแสนปวดร้าวไปจนตายเรื่องนี้ให้คติหลายอย่างในแง่คิดสนุกมากเสียดายจบซะแล้ว

เอ็งเป็นใคร ผีตนใดสิงร่างเมียข้าอยู่

บอกแล้วไงว่าไม่ใช่นางปิ่น ฉันชื่อ “นุชนาฏ” ฉันมาจากอนาคต แต่ไม่รู้ทำไมถึงมาติดอยู่ในร่างนี้ เข้าใจไหมบากอง ?

สีดาลุยไฟ พิสูจน์ความบริสุทธิ์

แม้แต่หัวโขนก็ไม่สามารถปกปิดแววตาแห่งความเจ็บปวดนั้นได้…ความเจ็บปวดก็คงเกินจะรับไหว สมดังที่พูดจริงๆ
พอถึงฉากนี้คนดูถึงกับกลั้นน้ำตาแทบไม่ไหว เรียกได้ว่าเป็นฉากจบชีวิตของนุชนาฏในร่างนางปิ่นได้อย่างสมเกียรติและงดงาม

ฉันจะไม่เหยียบให้เป็นเสนียดตีน ทำตัวเป็นผู้ดีชั้นสูง แต่สุดท้ายก็ไม่ต่างกัน

ฝีมือการแสดงละครของพลอยคือที่สุด พลอยเล่นได้โดดเด่น จริงๆกับแนวดราม่า  เก่งมากกก ใช้พลังเยอะ ชอบและตามทุกเรื่องที่เป็นพลอย

งานพัง ชีวิตพัง เพราะความไม่รู้จักพอ

ผู้ชายแบบตัวละครภัค อยู่ด้วยโครตอึดอัด ใช้ความดีบังความผิด มีแต่ข้ออ้างเพื่อผลประโยชน์ นี่มองยังไงภัคก็คบลิตา เพราะผลประโยขน์ ตัวละครนี้บ่งบอกเลยว่าเห็นแก่ตัว แม้จะทำให้ดูน่าสงสารแต่ก็นะ ลิตารักเขาไปแล้ว ไม่ได้บอกว่าตัวเองไม่ผิดหรือเสียใจในสิ่งที่ทำ แล้วก็ไม่ต้องการอยู่เป็นแค่เงาของริน ด้วยตัวลิตาต้องดิ้นร้นกว่าจะมาเจอพ่อ แถมภัคยังเอาใจใส่เพราะเป็นลูกเจ้านายหวั่นไหวก็ไม่แปลก ตัวรินคบกับภัคมา 10 ปี ภัคไม่เล่าเรื่องส่วนตัวให้ฟังนี่แสดงออกได้สองทาง ไม่ไว้ใจ กับ ไม่กล้าเล่า แต่กับลิตาเล่าให้ฟังเฉย นักแสดงทุกคนเล่นดีมากทำเราทั้งแค้น ทั้งสะใจ