ละคร ทิวาซ่อนดาว
ปวดใจกับฉากนี้มาก…อยากเข้าไปในจอบอกความจริงให้ทิวารู้…สงสารชมดาวมากๆ ไหนเรื่องรักฉุดใจนายฉุกเฉินจบได้เหี้ยมากอีก…มึนตึบเลย
ซีนแนะนำ
อย่ามาหาว่าแม่ใจดำอำมหิต
เรื่องนี้ตัวต้นเหตุคือพ่อสิมะลาขี้เหล้าขายลูกกินรองลงมานังบัวจอมบงการสุดท้ายกรรมจัดการให้เสียลูกรักแม่ทัศนัยตัณหากลับอบรมลูกไม่ดีเป็นแบบอย่างชั่วให้ลูกตามสิมะลาเองก็ต้องพบจุดจบอันแสนปวดร้าวไปจนตายเรื่องนี้ให้คติหลายอย่างในแง่คิดสนุกมากเสียดายจบซะแล้ว
ใครๆก็เห็นแก่เงินกันทั้งนั้น
ชอบโจ้ด่าแม่แลคุยายได้สะใจ คุณยายต้องเจอผู้ชายแบบนี้โจ้ ฉากนี้โจ้พูดถูกทุกอย่างว่าทุกคนรักแต่เงินแม้แต่คุณหญิงยายเองก็เช่นกัน นี่แหละเขาถึงพูดว่าทำไม่ดีก็ถูกลูกหลานมันถอนหงอกเอาสะใจโจ้จริงๆ.
คนไข้ไม่ให้หมอกระเทยรักษา ตัวเองยังสับสนแล้วจะไปรักษาคนอื่นได้ยังไง
บทละครมันแรงมากๆ ทำไมต้องสะท้อนความรู้สึกแบบนี้ มันไม่ make sense ดูแล้วสะเทือนใจมากน่าจะให้เป็นผู้หญิงก่อนพอพิสูจความสามารถได้แล้วรักษาคนไข้หายหลายคนแล้วค่อยมาเปิดความจริงเรื่องเพศดีกว่า แบบนี้คนไข้จะรักและยอมรับเราอย่างไม่มีเงื่อนไขแน่นอนเพราะช่วยชีวิตคนไว้หลายคน
ป๋าไม่เคยเข้าใจหรอก
กินข้าวทั้งน้ำตาตอนโดนพ่อแม่ด่าแม่งโครตเจ็บมันกล่ำกลืนจริงๆกว่าจะกลืนได้แต่ละคำรู้สึกเหมือนเจ็บที่อกมากๆกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลก้มหน้ารีบกินไม่กล้าเงยหน้าขึ้นตักกับข้าวต้องรีบกินข้าวเปล่า?