ละคร Club Friday TheSeries 11 รักซึมเศร้า
ฉากนี้ซีเล่นดีมากๆเลย อารมณ์มาเต็มมาก..สงสารเลย?
โฮ!!!โคตรใช่โคตรสุดอะ…บทนี้เหนื่อยและใช่มากกับชีวิตของคนๆนึงที่เจอเรื่องราวแบบนี้..เล่นดีมากเลยคะพี่ซี??
เข้าใจความรู้สึกของชิน เข้าใจแบบลึกซึ้งเลย ตอนนี้เรากำลังเจอปัญหานี้เลย มันหนักมากจริงๆนะ กลัวเหมือนกันกลัวตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้า มันเครียดมากจริงๆ????
คนที่น่าจะเป็นโรคซึมเศร้ามากที่สุด น่าจะเป็นชินแหล่ะ สงสารชิน
ทำไมไม่ปรับตัวเข้าหากันบ้างนะ แม่ผัวกับแฟนเนี่ย คนกลางรับศึกหนักสุด
ฉากนี้พีคมากจริงๆ สงสารชินมาก ซีแสดงดีถึงความกดดันแบบสุดๆ จริงๆ
ดีใจ ที่ชินได้พูด ได้ระบายออกมาบ้าง เพราะคงอัดอั้นมานานแล้ว
ถ้าทั้งสองคน พยายามเข้าใจคนกลางอย่างชินบ้าง ถอยกันคนละก้าว
แม่ก็ต้องสงสารลูก ถ้าลูกรักใคร เราก็พยายามรักไปด้วยเถอะ
ส่วนเมี่ยวก็ต้องพยายามรักษาตัวเอง ต้องสู้กับโรคนี้ด้วยหัวใจที่รักชินให้มากกว่านี้
แล้วทั้งสามคนจะพบความสุขร่วมกันนะ
ทั้งแม่ชินและเมี่ยวควรปรับตัวเข้าหากัน และควรให้กำลังใจชินดูแลชินด้วยกันทั้งคู่ ชินพูดขนาดนี้แล้วคิดไม่ได้ก็หมดคำจะพูด
ถ้าเราเป็นชินเราคงเดินออกไปจากชีวิตจากคนทั้งคู่อะ คือปล่อยทั้งแฟน แวะมาหาแม่บ้าง แล้วออกไปอยู่คนเดียว ให้แต่ละคนได้ใช้ชีวิตของตัวเองไปเลย คล้ายๆ ชีวิตเรา เพราะแต่ก่อนตอนเรากำลังจะเรียนจบ เราเคยคบผญ.คนนึงที่ ซึ่งตอนนั้นเราก็ยอมรับนะไม่รู้เพราะรักมากหรือหลงมาก เพราะมันก็เป็นช่วงที่มีความสุขส่วนนึงที่เราไม่เคยได้เจอ แต่พอครอบครัวเรารับรู้ ที่บ้านเราก็กลับไม่ชอบผญ.คนนี้ ทั้งที่ครอบครัวผญ.คนนี้มีฐานะที่ดีกว่าเรา โดยมองว่าเราทุ่มเทให้ผญ.คนนี้มากเกินไป ตอนนั้นก็แค่คิดว่าเรารักจริง ทั้งที่ใจลึกเราก็ไม่คิดว่าเขาจะจริงใจกับเรามากหรอก ครอบครัวเรามองว่าผญ.คนนี้ทำให้ชีวิตเราตกต่ำ จนมาถึงวันนี้เราต้องป่วยแบบเรื้อรังจนกลับไปทำงานไม่ได้ ผญ.คนนี้ก็ทิ้งเราไป โดยเสมือนว่าที่ผ่านมาเราไม่ได้คบกันด้วยซ้ำ ขณะที่ตอนนั้นเราเสียใจ ทั้งเรื่องที่ต้องป่วยต้องออกจากงาน ทั้งคนที่เรารักทิ้งเราไป ตอนนั้นเราก็ต้องการกำลังใจมาก แต่แม่ก็กลับซ้ำเติมด่าเราต่อว่าเราโง่ โดยย้ำถึงเรื่องของผญ.คนนี้มาเสมอ จนผ่านมา 7 ปีเราเริ่มดีขึ้น ผญ.คนนั้นแต่งงานไปชีวิตได้ดีไปแล้ว แล้วเราก็เลือกที่จะปล่อย ไม่คิดโกธรอีกต่อไป แม้ผญ.คนนั้นไม่ได้มาวนเวียนอยู่ในชีวิตเราแต่ชีวิตเราก็ไม่ได้ดีขึ้นตามที่ครอบครัวเราบอก หนำซ้ำบางครั้งในบางครอบครัว เวลาที่เราทุกข์ใจที่สุด ในบางครอบครัว เราก็ไม่สามารถหากำลังใจได้จากพวกเขาเสมอไป ผ่านมา 7 ปีช่วงแรกเราเหมือนพวกจิตหลอน บางครั้งต้องคุยกับเพื่อที่สนิทใจจริงๆ ที่จะช่วยให้เราฉุกคิดผ่านวันที่เลวร้ายนั้นมาได้ แม้ว่าทุกวันนี้เรายังอยู่กับครอบครัว แต่เราก็ไม่สามารถคุยเรื่องในใจกับเรื่องส่วนกับคนในครอบครัวได้เลย เพราะเขาบอกเรื่องเงินเป็นอันดับหนึ่ง เมื่อเราไม่มีประโยชน์ เวลาทุกข์ ใจพูดเรื่องอะไรไปจะกลายเป็ยไร้สาระเสมอ เราจึงตัดสินใจได้ว่าต่อจากนี้ไม่เราไม่เลือกใครเลย เราเลือกตัวเอง เราเลือกจิตใจตัวเอง เราเลือกสิ่งที่มันมีเหตุผลต่อเรามากที่สุด ใครจะมองว่าเราเห็นแก่ตัวเราก็เฉยๆ เราไม่แคร์ ไม่ใจดีกับใครเหมือนกับคนอื่นเหมือนเดิม เพราะเราเชื่อว่าแต่ละคนก็มีชีวิต และความรู้สึกของตัวเอง เราไม่ก้าวก่ายใคร และหวังว่าใครก็จะไม่ก้าวก่ายเรา ใจใคร ใจมัน เราดี เราเลว เราทำไป เรายินดีรับแค่นั้นพอ เราไม่อยากฟังใครที่ทำให้เราจิตใจแย่ไปกว่านี้อีกแล้ว ทุกวันนี้เราจึงเลือกที่จะอยู่ด้วยตัวเองแบบไม่ต้องมีใคร ไม่ต้องใส่ใจใครที่ทำให้ใจเราแย่ ดีที่สุดแล้วกับเรา
คนที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ไม่ใช่ผู้หญิงที่จะแย่ ผู้ชายนี่แหละที่ตายแทนอึดอัด แถมเครียด สุดท้ายโทษตัวเอง เจอแต่เรื่องมาซ้ำเติมในแต่ละวัน เราเคยเจอมาแล้ว ?? สุดท้ายต้องเลิกคิด ตัดตัวปัญหาออกจากชีวิต เราเจอแบบชินมาแล้วมาเป็นปีๆ ต้องกินยาให้นอนหลับ บางสมองจะระเบิด แทบบ้า ซึมลงทุกวัน แต่ในที่สุดต้องหาให้เจออะไรคือความสุขจริงๆในชีวิตเรา
เนื้อเรื่องคล้ายชีวิตเรา เราเป็นโรคซึมเศร้า แต่ไม่ได้อาการหนักแบบเมี้ยว และก็มีปัญหากับอีแม่ผัวตัวดี แรกๆก็ดีนะ แต่นานๆไปสันดานแย่ๆเริ่มโผล่ แม่ผัวเป็นคนเอาแต่ใจ โลกหมุนรอบมัน มันต้องถูกทุกเรื่อง ตัวเองผิด ลูกไม่ทำตามทันที ก็ด่าว่าลูก ควาย สัตว์ เหี้e จ้างคนจะให้มากระทืบลูก เห็นแล้วโครตสงสารลูกที่มีแม่แบบนี้ แถมเป็นเมียน้อยอีก สันดานขี้อิจฉา รักสบาย ขี้เกียจและสกปรก เห็นแก่ตัว ให้เราช่วยลูกนาง(แฟนเรา)เรื่องเรียน เพราะเขาเป็นคนค่อนข้างขี้เกียจ ติดเกม ช่วยทุกอย่าง งานกลุ่ม งานเดี่ยว อดหลับอดนอนทำช่วย และมีอีกหลายเรื่องที่ช่วย พอเราพูดไม่เข้าหู ระเบิด พูดเรื่องจริงรับไม่ได้ ไล่เราออกจากบ้านมัน ทั้งที่เราไม่ได้ไปอยู่บ้านมันฟรีนะ ค่าใช้จ่ายหาร เมื่อก่อนอยู่คอนโดกับแฟนไม่มีปัญหา อีแม่ผัวชวนไปอยู่เพราะจะช่วยดูลูกเรื่องเรียน สุดท้ายไปอยู่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเท่าไหร่ มีแต่เราทำเอง สั่งสอนบอกกล่าวแฟนเอง จนได้อกรดแตะ3 ช่วยมาตั้งแต่ปี1ยันปี4 พอเกรดแตะเลข3ปุ๊ปทำมาไล่กูออกจากบ้าน เหี้ยมากค่ะแม่ผัว ชอบแอบเข้ามาในห้องมาหยิบของเราไปใช้บ่อยมากและไม่ขอไม่บอก พอออกมาอยู่กันเองสบายใจมาก ส่วนมันต้องอยู่แก่ตายคนเดียว ลูกก็ไม่เอา จากเมื่อก่อนด่าว่าลูก พอลูกจะออกมาอยู่กับเรา ทำตัวเป็นนางเอก บอกลูกไม่เลือกแม่ ก็ที่ผ่านมาทำตัวยังไงอะ เดี๋ยวนี้นางเป็นฝ่ายโทรหาลูกเอง ทำคุยดี ตามใจ ให้เงิน ต่างจากเมื่อก่อนที่เอาแต่ด่า เราได้แต่คิดว่าทำยังไงจะเอาแฟนออกจากแม่ที่เห็นแก่ตัว เลี้ยงลูกไม่เป็นคนนี้ได้
ทำไมผมฟังแล้วรู้สึก ว่าผมโคตรเข้าใจความรู้สึกเลย แต่ไม่ใช่เรื่องแม่กับแฟนนะ เรื่องทุกคน เพื่อนเอ้ย แฟนเอ้ย พี่น้องเอ้ย ทุกๆคนชอบทะเลาะกันหรอ ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่เลย แต่ตอนนี้ปลงได้แล้วครับ แค่อยากหยิบเรื่องราวเมื่อก่อน มาทำเป็นหนัง เผื่อช่วยเหลือคนที่เคยเป็นสภาวะซึมเศร้าหรือเจอเรื่องที่โหดร้าย ให้เขาเห็นทางออกที่สวยงาม
ไม่จำเป็นต้องเลือกอ่ะค่ะ แยกกันอยู่ก็ดีแล้ว คราวนี้ก็จัดสรรเวลาให้ทั้งคู่ คนที่ต้องเข้าใจชิน คือเมี้ยวและแม่ ถ้าหนึ่งในนี้ไม่มีใครพยายามเข้าใจก็ตัดไปเลย บุญคุณก็ส่วนบุญ มีแม่ที่ไหนอยากเห็นลูกเป็นทุกข์ ความรักก็ส่วนความรักมีเมียคนไหนที่อยากเห็นผัวเป็นทุกข์
ความรักของแม่ถึงจะผิดวิถีไปบ้าง..แต่ความรักของแม่จะตายไปพร้อมแม่แน่นอน..ย่อมจะไม่เหมือนความรักจากผัวรึเมียเมื่อแยกกันก็ตายไปพร้อมวันที่จากกันก็แค่นั้น..ลูกทำผิดล้านครั้งแม่ให้อภัย..ผัวเมียทำผิดก็หาทางเลิก..แต่ถ้าอยากเป็นลูกที่ดีผัวที่ดีหรือเมียที่ดีถ้าคนที่เรารักเข้ากับพ่อแม่เราไม่ได้ก็แยกบ้านอยู่แล้วทำหน้าที่ของเราบำรุงทั้งสองฝ่ายให้ได้ไม่ว่าจะเป็นเวลาหรือทรัพย์จะมากหรือน้อยก็ตามทำตามสมควร
สิ่งที่ชินพุดมาทั้งหมดมันถูกหมดเลย จะเลือกใครสักคนไม่ได้หรอก อีคนก็แม่ผู้ให้กำเนิด อีกคนก็คนรักที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้า มันยากนะที่จะต้องเลือกมันหนักเกินไปสำหรับคนคนนึง ที่จะต้องรับผิดชอบชีวิตคน2คน ทั้งเครียดทั้งอึดอัด คนกลางเหนื่อยสุด เราเข้าใจชินนะในสถานการณ์แบบนี้ สู้ๆคะคุณชิน✌️✌️
สภาพแม่แบบนี้เราเคยเจอ ร้ายกาจกว่าคนเป็นโรคซึมเศร้า ใช้คำพูดทำลายทุกอย่าง ยุแยง ให้คนตีกัน แล้วเองมานั่งหัวเราะ สภาพนี้เป็นอยู่เลย ครอบครัวแบบนี้ พี่น้องก็แก่งแย่ง ชิงดี ริษยา เราลูกคนเล็กถูกเลี้ยงเหมือนสัตว์เลี้ยงในกรง จำกัดความคิด จำกัดสิ่งแวดล้อม จำกัดสังคม จำกัดขอบเขต ตีกรอบชีวิต ไม่ให้ไปไหนทำไรคบใคร จนอยากตายไปซะ อายุ35 ไม่มีสิทธิ์ในชีวิตตัวเอง เก็บกดจนป่วย..
เป็นงัยสมน้ำหน้ามั้ย เมียก็บ้า แม่ก็ประสาท สุดท้ายลูกคือคนที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้า แต่ถ้าเราเป็นชินจะเลิกกับเมีย แล้วจะกลับมาหาแม่ เมื่อสภาพจิตใจดีขึ้น ดูแล้วเราประสาทแทน
ชิน : แค่ทำงานก็เหนื่อยจะตายห่าแล้ว!!!!!
