ละคร หลังคาใบบัว
นี่เป็นของขวัญชิ้นสุดท้ายที่ฉันจะมอบให้
สรุป บทตัวประกอบดีทุกคน ตัวแสดงเส้นเรื่องหลักบ้งทุกคน
ซีนแนะนำ
ผัวสุดกลุ้ม เมียไม่ยอมร่วมรัก
คุณหญิงยังไม่โตพอฮอร์โมนยังไม่ทำงาน อายุน่าจะแค่สิบเจ็ดอ่ะ ฝ่ายชายน่าจะยี่สิบแปดแล้วได้ สำหรับวัยรุ่นหนุ่มร่างกำยำมันดูน่ากลัว แต่สำหรับสาวใหญ่มันอาจน่ากิน(สมศักดิ์อาจมีท่าทีหืดกระหายหรือนัยตาดุดันที่เผลอแสดงออกมาสาวแรกรุ่นจึงขยาด)
ป๋าไม่เคยเข้าใจหรอก
กินข้าวทั้งน้ำตาตอนโดนพ่อแม่ด่าแม่งโครตเจ็บมันกล่ำกลืนจริงๆกว่าจะกลืนได้แต่ละคำรู้สึกเหมือนเจ็บที่อกมากๆกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลก้มหน้ารีบกินไม่กล้าเงยหน้าขึ้นตักกับข้าวต้องรีบกินข้าวเปล่า?
ฉันจะไม่เหยียบให้เป็นเสนียดตีน ทำตัวเป็นผู้ดีชั้นสูง แต่สุดท้ายก็ไม่ต่างกัน
ฝีมือการแสดงละครของพลอยคือที่สุด พลอยเล่นได้โดดเด่น จริงๆกับแนวดราม่า เก่งมากกก ใช้พลังเยอะ ชอบและตามทุกเรื่องที่เป็นพลอย
งานพัง ชีวิตพัง เพราะความไม่รู้จักพอ
ผู้ชายแบบตัวละครภัค อยู่ด้วยโครตอึดอัด ใช้ความดีบังความผิด มีแต่ข้ออ้างเพื่อผลประโยชน์ นี่มองยังไงภัคก็คบลิตา เพราะผลประโยขน์ ตัวละครนี้บ่งบอกเลยว่าเห็นแก่ตัว แม้จะทำให้ดูน่าสงสารแต่ก็นะ ลิตารักเขาไปแล้ว ไม่ได้บอกว่าตัวเองไม่ผิดหรือเสียใจในสิ่งที่ทำ แล้วก็ไม่ต้องการอยู่เป็นแค่เงาของริน ด้วยตัวลิตาต้องดิ้นร้นกว่าจะมาเจอพ่อ แถมภัคยังเอาใจใส่เพราะเป็นลูกเจ้านายหวั่นไหวก็ไม่แปลก ตัวรินคบกับภัคมา 10 ปี ภัคไม่เล่าเรื่องส่วนตัวให้ฟังนี่แสดงออกได้สองทาง ไม่ไว้ใจ กับ ไม่กล้าเล่า แต่กับลิตาเล่าให้ฟังเฉย นักแสดงทุกคนเล่นดีมากทำเราทั้งแค้น ทั้งสะใจ