ละคร ดอกซ่อนชู้
ในขณะที่ไฟในบ้านดับ “หลวงปกรณ์ราชกิจ” รู้สึกอ่อนเพลีย “สารภี” แอบเข้ามาในห้องของ หลวงปกรณ์ราชกิจ เธอกระซิบด้วยเสียงเบาๆว่าจะนวดให้
ซีนแนะนำ
ยาระงับความคันฉบับเพนนี
ฉากนี้แสดงให้เห็นความจริงที่ว่า ความคันมันเกิดขึ้นได้กับคนในทุกอาชีพ ความจริงที่คนไทยส่วนมากคอยสะกดจิตตัวเองว่ามันจะไม่มีทางเกิดขึ้นกับคนที่ทำอาชีพช่วยเหลือสังคม
โทษทีนะพะยอม ฉันลืมตัวทำรุนแรงไปหน่อย
เพราะสังคมมันมีผู้ชายแบบนี้ยู่จิงๆสร้างภาพภายนอกว่าดีอ่อนโยนแต่เอาเข้าจิงๆมันคือโรคจิต=มีความสุขบนความเจ็บปวดของคนอีกคน
อย่าทำอะไรหนูเลย หนูอายุเป็นลูกเสี่ยได้เลยนะ
หนูกราบล่ะ อย่าทำอะไรหนูเลย ปล่อยหนูไปเถอะนะ
กูไม่เคยปล่อยนกปล่อยปลา โคตรขยะแขยง
อ่อยลูก ได้พ่อ
สบันงานางน่าสงสารนะ ชาติที่แล้วยังแบบเออนางทำตัวเองนางไม่ได้ดีอะไรจริง แต่ชาตินี้นางน่าสงสารจริง มีแม่ช่วยอยู่บ้างไม่งั้นนางคงแย่กว่านี้ แต่ก้นะ แม่นางก้มักใหญ่ใฝ่สูงซัพลูกก้จริงแต่ก้พาไปทางไม่ดีอยู่ดี แต่เราก้ชอบมิ้นเล่นบทนี้นะ เรารู้สึกว่าการแสดงมิ้นดีขึ้น ไม่รู้เพราะบทด้วยรึเปล่า แต่บทนี้ส่งมากๆ ชอบ