ในเมื่อฆาตกรไม่ยอมวางอาวุธ หมวดอารัญขอท้า มึงกับกูเจอกันตัวต่อตัวเลยดีกว่า
ทำไมพ่อต้องทำร้ายแม่ด้วย ผมเกลียดพ่อ
อินกับทุกฉากของครอบครัวนี้ เด็กๆแสดงดีทุกคน คัดเลือกนักแสดงเก่งมาก อินตาม ชอบหรีดตอนร้องเรียกแม่ ชอบหนูพุกแสดงตอนวิ่งไป เสียงฮือๆ เหมือนจริงมาก เหมือนทำอะไรไม่ถูก ชอบๆ แสดงถึงอารมณ์ทุกคน เก่ง ชอบหนังเรื่องนี้ทุกตอน ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา
ใครก็เซ็กซี่ ยกเว้นมนุษย์เมียของเรา
แก่แล้วนะเรา ทีหลังเวลาออกจากบ้านแต่งตัวให้มันมีสติหน่อย รู้ไหมว่าการแต่งกายของเธอ มันสร้างมลพิษทางสายตา
ไม่ว่าเจออะไรมา หมูกะทะเยียวยาทุกสิ่ง
ทำหน้าบูด จะกินหมูกระทะอร่อยไหม
ลูกน้องปากแซ่บ ปะทะเจ้านายปากนรก
เอาจริงคู่นี้สูสีนะ ปากแซ่บทั้งคู่ สุดยอด อีนี่ก็ใช่คนดีหรอกชอบพูดเหน็บแนมคนอื่น ก็สมควรนะที่อีรอยจะด่าสันดานแบบนี่สมควรโดน.
อยากขอโทษลูกค้าก็ต้องกราบเท้า
การันต์แอบรักอชิมาตั้งเจ็ดปี และเพิ่งจะรู้ว่าอชิก็เปิดใจ และเพิ่งจะขอเป็นแฟน แน่นอนว่าการันต์จะทำทุกอย่างเพื่อได้คบกับอชิต่อไป ❤
คนไข้ไม่ให้หมอกระเทยรักษา ตัวเองยังสับสนแล้วจะไปรักษาคนอื่นได้ยังไง
บทละครมันแรงมากๆ ทำไมต้องสะท้อนความรู้สึกแบบนี้ มันไม่ make sense ดูแล้วสะเทือนใจมากน่าจะให้เป็นผู้หญิงก่อนพอพิสูจความสามารถได้แล้วรักษาคนไข้หายหลายคนแล้วค่อยมาเปิดความจริงเรื่องเพศดีกว่า แบบนี้คนไข้จะรักและยอมรับเราอย่างไม่มีเงื่อนไขแน่นอนเพราะช่วยชีวิตคนไว้หลายคน
เห็นเมียพ่อแล้วเพ้อเลยลงที่เมีย
มิตรในคุ้มหลวงมันหายาก ทนหักห้ามใจความสวยของเจ้านางไม่ได้
จุดจบวิภูษา
ที่ผ่านมาคิดร้ายกับคนอื่นมาโดยตลอด สำนึกผิดและละอายใจ จึงปล่อยตัวเองให้จมนํ้าไป
สายตาที่มองนั่นแหละหนา ใช่แม่นายการะเกดแน่
แม่การะเกด..ย้ายมาอยู่ร่างแม่พุดตาน แล้วหนา พูดจา ต่อว่าฉะฉาน ได้เจ็บแสบกว่าเดิม และทันสมัยมากด้วย ฉากตอนเชิดหน้าน้อยๆแบบไม่ยอมคน แล้วพอนังปริกโผล่มากดหน้าลงหน่อยๆ ตาจ้องนิ่งนี่ สุดยอดเลย ปะทะมันมากฉากนี้ สำหรับคนบ่นทำไมเอาเบลล่ามาเล่นบทซ้ำ นี้ดูไว้สะว่าบทพุตตาลต้องเบลล่าเพราะพุตตาลคือการะเกด สีหน้าแววตา ท่าทางไครจะเหมือนได้ถ้าไม่ใช่คนในนี้ ที่สายตา original การะเกดนี่พลังทำลายล้างสูงมากจริงๆ แล้วเบลล่าคือไม่ได้ถลึงตาแบบพยายามร้ายทั่วๆไปนะ มาแบบอินเนอร์ภายในสุดๆ