ละคร สองเดือดเลือดเดียวกัน
ในคํ่าคืนที่เงียบเหงาสุดแสนจะเหนื่อยล้าในหัวใจ มีเพียงเขาที่อยู่เคียงข้างเธอ เธอมองตาเขาด้วยใจที่อยากจะบอกความรู้สึกบางอย่าง แต่บางอย่างนั้นไม่ใช่คำพูด แต่เป็นความรู้สึกที่อยากจะระบายมันออกมาให้เขาได้รับรู้ เธอหลับตาลงและจูบเขาอย่างผ่อนคลาย โดยไม่คิดจะหยุด จนเขาเริ่มแน่ใจว่าเธอต้องการอะไร เขาเริ่มที่แบ่งปันความรู้สึกที่ดีเหล่านี้กลับไปให้เธอ
จูบได้สวยเป็นธรรมชาติ มีผลัดกันรับผลัดกันรุก ชอบฉากจูบเรื่องนี้คือดีงามเป็นธรรมชาติกว่าทุกเรื่องที่เคยดู
ความรู้สึกที่อยากอยู่ใกล้ๆ คนที่เรารัก เป็นสิ่งที่ธรรมดา ฉันไม่สนว่าเขาจะเป็นใคร ฉันเพียงอยากอยู่กับคนที่ฉันชอบ ริมฝีปากของเราสัมผัสกันอย่างเร่าร้อน ราวกับไฟลามทุ่ง หัวใจเต้นรัว ร่างกายร้อนผ่าว โลกหยุดหมุน
ฉากเปลื้องผ้าถวายตัวแบบนี้นึกถึงคุณวรรณษาในเครื่องสุริโยไทตอนนั้นคือสมจริงมาก
