Posted: วันที่ 7 พฤษภาคม ปี 2021
ความเคียดแค้นพยาบาทไม่เคยสร้างคุณประโยชน์ให้ใคร มีแต่ทำลายและสร้างความทุกข์ ความฉิบหายแก่ทั้งตนเองและผู้คนรอบข้าง ทุกคนต่างรู้ดีแต่กว่าจะเข้าใจลึกซึ้งก็มักจะสายเกินไปเสียแล้ว เฉกเช่นผู้หญิงที่ชื่อ สร้อย
ปี 2521 “คนอย่างกู อีสร้อย ไม่มีวันยกโทษให้ไอ้อีหน้าไหนทั้งนั้น ใครทำอะไรกับกูไว้ พวกมันจะต้องชดใช้เป็นร้อยเท่าพันเท่า” ความแค้นที่ถูกช่วงชิงคนรักมันหนักยิ่งกว่าขุนเขา แต่คนชั้นต่ำอย่างอีสร้อยจะมีปัญญาไปทำอะไรได้ เมื่อคุณหญิงแม่ของก้องกิจ คนรักของหล่อน ประกาศิตให้ลูกชายคนเดียวแต่งงานกับจินดา ลูกสาวของผู้มีพระคุณ เมียบ่าวอย่างอีสร้อยจึงถูกเฉดหัวลงจากเรือนไป แต่ด้วยคำสัญญาจากปากของก้องกิจว่าจะไม่ทอดทิ้งหล่อน ทำให้สร้อยยอมข่มใจไม่อาละวาด
Posted: วันที่ 14 กุมภาพันธ์ ปี 2025
มนุษย์แม้เลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นคนดีได้ เฉกเช่นชีวิตของภูผา ถึงแม้จะเกิดมาเป็นตัวซวยของบ้าน แต่เพราะความไม่ย่อท้อและมุ่งมั่นที่จะมีอนาคตที่ดี เขาจึงดิ้นรนต่อสู้เพื่อไปให้ถึงฝั่งฝัน โดยยึดหลักจากพรหมวิหาร 4 คือ เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา ตามที่อาม่าอบรมสั่งสอน บวกกับได้กำลังใจจากทอรุ้ง ผู้เป็นดั่งลมใต้ปีกคอยประคองทำให้เขาบินฝ่าพายุจนประสบความสำเร็จ แต่เหนือสิ่งอื่นใดความมั่งมีใด ๆ ก็ไม่เท่ากับการเป็นคนมีคุณธรรมเช่นที่ภูผายึดมั่นเสมอมา
