“เสียงฝีเท้าที่ก้าวย่างกลับบ้านของ ‘แบงค์’ นำพาเขากลับไปเผชิญหน้ากับศพเพื่อนสนิทและคำสาปที่ยังมีลมหายใจ” ในหมู่บ้านที่ความเชื่ออยู่เหนือความจริง ยายพรอาจเป็นเพียงเหยื่อของการใส่ร้าย หรืออาจเป็นภาชนะของปีศาจกระหายเลือดที่ยากจะหยั่งถึง แต่ในขณะที่แบงค์พยายามขุดค้นความจริง เขากลับพบว่าสิ่งที่น่ากลัวกว่าพญาปอบ ‘ห่าก้อม’ คือสันดานดิบและความโหยหาในจิตใจคนที่น่าสะพรึงยิ่งกว่าผีร้ายตัวใดจะเทียบเคียง ร่วมสำรวจจุดต่ำสุดของกิเลสมนุษย์ที่พร้อมจะเปลี่ยนโฉมหน้าคนเป็นให้กลายเป็นห่าซาตานในบทความนี้
