ละคร ไฟน้ำค้าง 2567 จุดเริ่มต้นจากความเข้าใจผิด นำไปสู่เกมรักที่ต้องวางหัวใจเป็นเดิมพัน เมื่อนักธุรกิจหนุ่มอย่าง “ภีม” วางแผนแก้แค้น “พลับพลา” หญิงสาวที่เขาเข้าใจผิดว่าเป็นต้นเหตุให้ครอบครัวของเขาต้องแตกแยก แต่ยิ่งใกล้ชิดกัน ความรักก็เริ่มก่อตัวขึ้น ท่ามกลางความขัดแย้งและอุปสรรคมากมาย เรื่องราวของพวกเขาจะลงเอยอย่างไร

ละคร ไฟน้ำค้าง 2567 ละครแนวโรแมนติกดราม่า ที่ออกอากาศทางช่อง 7HD เริ่มตอนแรกเมื่อวันที่ 8 ตุลาคม 2567 โดยสร้างจากบทประพันธ์ของ ชลาลัย และกำกับการแสดงโดย อินทนนท์ รัตนากาญจน์ นำแสดงโดย ยูโร ยศวรรธน์ (รับบท ภีม) และ มุกดา นรินทร์รักษ์ (รับบท พลับพลา) ร่วมด้วยนักแสดงมากฝีมืออย่าง สันติราษฎร์ กุลนพเกียรติ (วีกิจ), ชนกันต์ พูนศิริวงศ์ (ทัศน์พล) และ ญาณิศา ธีราธร (อรวี)

เรื่องราวเริ่มต้นจาก “ภีม” ไฮโซหนุ่มทายาทบริษัท พีพี เวิลด์ ผู้มีปมในใจจากอดีต เขาไม่เชื่อในรักแท้เพราะมองว่าผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตพ่อของเขา ล้วนแต่เป็นคนเห็นแก่เงิน โดยเฉพาะเมื่อแม่ของเขาทิ้งครอบครัวไปหลังจากพ่อมีสัมพันธ์กับหญิงอื่น ภีมจึงมีทัศนคติรุนแรงต่อผู้หญิงที่ใช้ร่างกายหาเงิน และมองว่าพวกเธอไร้ศักดิ์ศรี

ในขณะเดียวกัน “พลับพลา” หญิงสาวสู้ชีวิตวัย 23 ปี ต้องทำงานหนักเพื่อเลี้ยงดูน้องชายและย่า เธอยึดมั่นในคำสอนของย่าว่า “ไม่มีใครดูถูกเราได้ ถ้าเราไม่ดูถูกตัวเอง” ทำให้เธอเลือกที่จะไม่ขายศักดิ์ศรี แม้ชีวิตจะลำบากแค่ไหนก็ตาม วันหนึ่ง พลับพลาได้งานเป็นพริตตี้ขายรถเพื่อหาเงินค่าเทอมให้น้องชาย และบังเอิญได้พบกับภีมในงานเปิดตัวรถยนต์ เธอพยายามขายรถให้เขา แต่ด้วยความเข้าใจผิด ภีมดูถูกเธอว่าเป็นผู้หญิงหน้าเงิน พลับพลาไม่ยอมจำนนและโต้กลับอย่างเผ็ดร้อนต่อหน้านักข่าว ทำให้ภีมรู้สึกเสียหน้า

จากเหตุการณ์นี้ ภีมเริ่มวางแผนแก้แค้นพลับพลา โดยเฉพาะเมื่อเขาเข้าใจผิดว่าเธออาจเป็นผู้หญิงคนใหม่ของพ่อ เขาต้องการทำให้เธอยอมจำนนและพิสูจน์ว่าเธอไม่ต่างจากผู้หญิงที่เขาดูถูก เกมรักและการเอาคืนจึงเริ่มต้นขึ้น ภีมใช้ข้อเสนอต่างๆ เพื่อบีบให้พลับพลาต้องยอมทำงานใกล้ชิดเขา เช่น เป็นเลขานุการส่วนตัว โดยมีเป้าหมายให้เธอตกหลุมรักเขาเพื่อที่เขาจะได้ทิ้งเธอในภายหลัง

อย่างไรก็ตาม ยิ่งภีมได้ใกล้ชิดพลับพลามากขึ้น เขากลับเริ่มเห็นความจริงใจและความเข้มแข็งของเธอ ซึ่งแตกต่างจากภาพที่เขาคิดไว้ ความสัมพันธ์ที่เริ่มจากความแค้นค่อยๆ เปลี่ยนเป็นความรู้สึกดี แต่ทั้งคู่ต้องเผชิญอุปสรรคมากมาย ไม่ว่าจะเป็นความหึงหวงจาก สุภางค์ (ภัสสร บุณยเกียรติ) หญิงสาวที่พ่อของภีมเลี้ยงดู, วีกิจ คู่แข่งทางธุรกิจที่พยายามแย่งชิงพลับพลา, และความลับในอดีตของครอบครัวที่ค่อยๆ ถูกเปิดเผย

เมื่อความรักเริ่มก่อตัว ภีมและพลับพลาต้องตัดสินใจว่าจะยอมวางหัวใจเป็นเดิมพันในเกมนี้หรือไม่ ท่ามกลางความขัดแย้งและความเข้าใจผิดที่ทวีความเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ เรื่องราวจะลงเอยอย่างไร ความแค้นจะกลายเป็นรักแท้ หรือทั้งหมดจะจบลงด้วยโศกนาฏกรรม?

ธีมหลักของละคร

ละครเน้นการปะทะกันระหว่าง “ไฟ” (ภีม) ที่ร้อนแรงและพร้อมเผาผลาญทุกสิ่ง กับ “น้ำค้าง” (พลับพลา) ที่เปราะบางแต่ทรงพลังในแบบของตัวเอง เป็นการเล่าเรื่องความรักที่เริ่มจากความเกลียดชังและการต่อสู้เพื่อศักดิ์ศรี ท่ามกลางดราม่าครอบครัวและการแก้แค้น

เนื้อหาคร่าวๆ ของละคร พร้อมเผยจุดสำคัญของเรื่อง รวมถึงตอนจบ โดยไม่ลงรายละเอียดทุกตอนแบบเจาะลึก เพื่อให้ยังคงความสนุกหากคุณอยากย้อนไปดูเอง

เรื่องราวเริ่มต้นจาก ภีม (ยูโร ยศวรรธน์) ไฮโซหนุ่มที่เติบโตมาด้วยความแค้นและไม่เชื่อในรักแท้ เพราะแม่ทิ้งครอบครัวไปหลังพ่อมีสัมพันธ์กับหญิงอื่น เขามองว่าผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตพ่อล้วนเห็นแก่เงิน จึงมีทัศนคติรุนแรงต่อผู้หญิงที่ใช้ร่างกายหาเงิน

วันหนึ่งเขาได้พบกับ พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์) สาวสู้ชีวิตที่ทำงานเป็นพริตตี้เพื่อหาเงินเลี้ยงน้องชายและย่า ในการเจอกันครั้งแรกที่งานเปิดตัวรถยนต์ ภีมเข้าใจผิดว่าพลับพลาคือ “ผู้หญิงหน้าเงิน” และดูถูกเธอต่อหน้าสื่อ พลับพลาไม่ยอมจำนน โต้กลับอย่างเผ็ดร้อน ทำให้ภีมเสียหน้าและเริ่มวางแผนแก้แค้น

ภีมสงสัยว่าพลับพลาอาจเป็นผู้หญิงคนใหม่ของพ่อ จึงตั้งใจทำให้เธอตกหลุมรักแล้วทิ้งเธอเพื่อแก้แค้นทั้งเธอและพ่อ เขาดึงเธอเข้ามาทำงานเป็นเลขาฯ ส่วนตัว และใช้ทุกวิธีเพื่อพิสูจน์ว่าเธอไม่ต่างจากผู้หญิงที่เขาดูถูก อย่างไรก็ตาม ยิ่งใกล้ชิด ภีมกลับเห็นความจริงใจและความเข้มแข็งของพลับพลา ซึ่งค่อยๆ ละลายกำแพงในใจเขา

ในขณะเดียวกัน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ต้องเผชิญอุปสรรคมากมาย
• สุภางค์ (ภัสสร บุณยเกียรติ) หญิงสาวที่พ่อของภีมเลี้ยงดู หึงหวงและพยายามกำจัดพลับพลา
• วีกิจ (สันติราษฎร์ กุลนพเกียรติ) คู่แข่งทางธุรกิจของภีมที่หลงรักพลับพลาและพยายามแย่งชิงเธอ
• ครอบครัวของพลับพลา ที่มีปมซับซ้อน เช่น ตรีประดับ (พี่สาว) และสุธี (สามีของพี่สาว) ที่สร้างความขัดแย้งเพิ่มเติม
• พีท (เลโอ พีรพันธ์) น้องชายเกเรของภีม ที่ก่อปัญหาให้พลับพลาต้องเข้าไปพัวพัน

ตลอดทั้งเรื่อง ความสัมพันธ์ของภีมและพลับพลาค่อยๆ พัฒนาจากความเกลียดชังเป็นความรัก แต่เต็มไปด้วยการเข้าใจผิดและการต่อสู้เพื่อพิสูจน์ตัวเอง ภีมเริ่มเปลี่ยนทัศนคติเมื่อเห็นว่าพลับพลาไม่เคยยอมแพ้ต่อโชคชะตา ขณะที่พลับพลาก็เริ่มเปิดใจให้ภีม แม้จะเจ็บปวดจากเกมแก้แค้นของเขา

จุดพีค
เมื่อเรื่องดำเนินไปถึงช่วงท้าย ภีมและพลับพลาต้องเผชิญบททดสอบครั้งใหญ่ ภีมเปิดตัวพลับพลาในงานเลี้ยงอย่างเป็นทางการ เพื่อแสดงให้ทุกคนเห็นว่าเขาจริงจังกับเธอ แต่กลับถูกขัดขวางโดยสุภางค์ที่ปล่อยข่าวลือว่าภีมกำลังจะหมั้นกับคนอื่น ทำให้พลับพลาใจสลาย

วีกิจพยายามฉวยโอกาสช่วงที่พลับพลาอ่อนแอ แต่สุดท้ายเธอก็เลือกยืนหยัดด้วยตัวเองและปฏิเสธเขา ความลับในอดีตของครอบครัวภีมถูกเปิดเผยว่า สุภางค์อาจมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับพ่อของภีมมากกว่าที่คิด ซึ่งเป็นเหตุผลที่เธอเกลียดพลับพลา ส่วนพ่อของภีมก็สำนึกผิดในสิ่งที่ทำกับครอบครัว

ในตอนท้าย ภีมตัดสินใจทิ้งความแค้นทั้งหมด และขอโทษพลับพลาสำหรับทุกอย่างที่เขาทำ เขาสารภาพรักและขอให้เธอให้โอกาสเขาเริ่มต้นใหม่ พลับพลาเองก็ยอมรับความรู้สึกของตัวเอง แม้จะลังเลในตอนแรกเพราะบาดแผลจากอดีต สุดท้ายทั้งคู่เลือกที่จะให้อภัยและเดินหน้าด้วยกัน โดยมีฉากปิดที่ทั้งสองยืนมองอนาคตข้างหน้าร่วมกัน ท่ามกลางแสงไฟและน้ำค้างยามเช้า ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการเริ่มต้นใหม่ที่สวยงาม

ตัวละครรองอย่างพีทได้รับการไถ่บาป โดยเขาเริ่มปรับปรุงตัวหลังจากเห็นความเสียหายที่เกิดจากความเกเรของตัวเอง ส่วนวีกิจยอมถอยและหันไปโฟกัสที่ธุรกิจของตัวเอง สุภางค์ยอมรับความพ่ายแพ้และออกจากชีวิตของภีมไปในที่สุด

จุดเด่น จุดด้อย และความรู้สึกของละครโดยรวมจากมุมมองของผู้ชมทั่วไป

(จุดเด่น)

เคมีนักแสดงนำ
ยูโร และ มุกดา ถือเป็นคู่พระนางที่เคมีลงตัวมาก ยูโรในบทภีมแสดงถึงความเย็นชาและปมในใจได้ดี โดยเฉพาะฉากดราม่าที่ต้องระเบิดอารมณ์ ส่วนมุกดานำเสนอพลับพลาในแบบสาวสู้ชีวิตที่ทั้งน่ารักและเข้มแข็ง การปะทะคารมและฉากหวานๆ ของทั้งคู่เป็นจุดขายที่ทำให้คนดูฟินและลุ้นตาม

เนื้อเรื่องน้ำดี
เรื่องนี้เริ่มจากความเกลียดชังที่พัฒนาเป็นความรัก ซึ่งเป็นสูตรสำเร็จที่ยังคงใช้ได้ดี การเล่าเรื่องเน้นปมครอบครัวและการต่อสู้เพื่อศักดิ์ศรีของตัวละคร โดยเฉพาะพลับพลาที่ไม่ยอมให้ใครมาดูถูก แม้จะอยู่ในสถานการณ์ยากลำบาก ทำให้คนดูรู้สึกเอาใจช่วย

ตัวละครสมทบแซ่บ
สันติราษฎร์ (วีกิจ) และ ภัสสร บุณยเกียรติ (สุภางค์) เป็นตัวร้ายที่ขับเคลื่อนเรื่องได้ดี วีกิจมีความลุ่มลึกและน่าสงสารในบางมุม ส่วนสุภางค์คือตัวละครที่คนดูเกลียดแบบสุดขั้ว ด้วยความร้ายและความหึงหวงที่แสดงออกแบบจัดเต็ม

งานภาพและดนตรี
ฉากในละครสวยงาม โดยเฉพาะฉากที่ใช้แสงไฟและน้ำค้างเป็นสัญลักษณ์ เช่น ฉากตอนจบที่ทั้งคู่ยืนมองอนาคตด้วยกัน เพลงประกอบอย่าง แพ้เธอทุกทาง Ost.ไฟน้ำค้าง | เอ๊ะ จิรากร ก็เข้ากับอารมณ์ละคร ช่วยเพิ่มความดราม่าและความโรแมนติกได้ดี

ข้อคิด
ละครสอดแทรกแง่คิดเรื่องการให้อภัยและการยืนหยัดเพื่อตัวเอง โดยเฉพาะคำสอนของย่าพลับพลาที่ว่า “ไม่มีใครดูถูกเราได้ ถ้าเราไม่ดูถูกตัวเอง” ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้คนดู

(จุดด้อย)

สูตรสำเร็จที่เดาง่าย
แม้เนื้อเรื่องจะสนุก แต่โครงเรื่องค่อนข้างสูตรสำเร็จของละครไทย เช่น การเข้าใจผิดซ้ำๆ, ตัวร้ายที่ร้ายแบบสุดโต่ง และการคลายปมที่รวบรัดในตอนท้าย ทำให้บางช่วงรู้สึกยืดเยื้อหรือขาดความสมเหตุสมผล

ตัวละครรองบางตัวไม่จำเป็น
ตัวละครอย่าง พีท (น้องชายของภีม) หรือ ตรีประดับ (พี่สาวของพลับพลา) มีบทบาทที่ดูเหมือนจะสำคัญในช่วงแรก แต่สุดท้ายกลับถูกทิ้งช่วงกลางเรื่อง และการแก้ปมของตัวละครเหล่านี้ก็ดูง่ายเกินไป

ดราม่าบางฉากเวอร์เกิน
ฉากปะทะอารมณ์บางครั้งรู้สึกเกินจริง เช่น การที่ภีมดูถูกพลับพลาต่อหน้าสื่อในตอนแรก หรือการที่สุภางค์วางแผนร้ายแบบไม่สนใจผลกระทบ ซึ่งอาจทำให้คนดูรู้สึกว่ามัน “ละครเกินไป”

การคลายปมท้ายเรื่อง
ตอนจบ แม้จะแฮปปี้เอ็นดิ้ง แต่การที่ภีมและพลับพลาคืนดีกันดูรวบรัดไปหน่อย ปมครอบครัวของภีม เช่น ความสัมพันธ์ของพ่อกับสุภางค์ ก็ถูกทิ้งไว้แบบไม่เคลียร์เต็มที่ ทำให้รู้สึกค้างคา

คะแนน  7.5/10 (จากใจ sence9.com)

“ละคร ไฟน้ำค้าง” เป็นละครที่ผสมผสานความรัก ดราม่า และการแก้แค้นได้อย่างลงตัว ธีมหลักคือการต่อสู้ระหว่าง “ไฟ” (ความแค้นของภีม) และ “น้ำค้าง” (ความบริสุทธิ์และความเข้มแข็งของพลับพลา) ซึ่งสุดท้ายความรักและการให้อภัยชนะทุกสิ่ง ละครเรื่องนี้ได้รับความนิยมสูง ทำเรตติ้งสูงสุด 3.3 (15+ ทั่วประเทศ) ในวันที่ 18 พฤศจิกายน 2567 และปิดฉากอย่างสวยงามในตอนจบ

“ละคร ไฟน้ำค้าง” เป็นละครที่ดูเพลินและตอบโจทย์คนรักดราม่าแบบไทยๆ ได้ดีมาก ด้วยการแสดงที่เข้าถึงอารมณ์ของยูโรและมุกดา รวมถึงการเล่าเรื่องที่ลุ้นได้ตลอด 34 ตอน แม้จะมีจุดที่เดาทางได้และบางฉากยืดเยื้อ แต่ก็ชดเชยด้วยเคมีคู่พระนางและตัวละครสมทบที่ช่วยเพิ่มสีสัน งานนี้ทำเรตติ้งสูงสุดที่ 3.3 (15+ ทั่วประเทศ) ในวันที่ 18 พฤศจิกายน 2567 ซึ่งสะท้อนว่ามันได้รับความนิยมจริงๆ

ถ้าคุณชอบละครที่เน้นความรักปนดราม่า มีฉากตบจูบให้ฟิน และไม่ซีเรียสกับความสมจริงมากเกินไป เรื่องนี้คือตัวเลือกที่ไม่ผิดหวัง แต่ถ้าคุณคาดหวังเนื้อเรื่องแปลกใหม่หรือการคลายปมที่ลึกซึ้งกว่านี้ อาจรู้สึกว่ามันยังไม่สุดในบางจุด

ตอนแรกที่เห็น ภีม (ยูโร ยศวรรธน์) ปะทะคารมกับ พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์) รู้สึกทั้งหมั่นไส้และตื่นเต้น เพราะภีมดูถูกพลับพลาแบบไม่ไว้หน้า แต่พลับพลาโต้กลับได้เผ็ดมาก มันเหมือนจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์แบบ “รักกันตอนจบแน่นอน” ที่ทำให้อยากดูต่อว่าเขาจะเปลี่ยนจากเกลียดเป็นรักได้ยังไง พอถึงฉากที่ภีมเริ่มอ่อนโยนและแอบหึง คงฟินจนจิกหมอน เพราะเคมีของทั้งคู่ดีเกินคาดจริงๆ

ตัวละครอย่าง สุภางค์ (ภัสสร บุณยเกียรติ) จะทำให้รู้สึกหงุดหงิดสุดๆ ทุกครั้งที่เธอวางแผนร้ายหรือหึงหวงแบบไร้เหตุผล คงมีโมเมนต์ที่อยากตะโกนใส่จอว่า “หยุดร้ายได้แล้ว!” ส่วน วีกิจ (สันติราษฎร์ กุลนพเกียรติ) อาจทำให้รู้สึกผสมๆ ระหว่างสงสารและหมั่นไส้ เพราะเขาดูเป็นตัวร้ายที่มีมิติ แต่ก็ยังน่ารำคาญที่พยายามแย่งพลับพลา

ฉากที่พลับพลาต้องสู้เพื่อน้องชายและย่า คงทำให้รู้สึกซึ้งและเห็นใจเธอมากๆ โดยเฉพาะตอนที่เธอพูดถึงศักดิ์ศรีและยึดคำสอนของย่า มันสัมผัสได้ถึงความเข้มแข็งของตัวละคร ส่วนปมครอบครัวของภีม เช่น ความสัมพันธ์ที่แตกสลายกับพ่อและแม่ คงทำให้รู้สึกหน่วงๆ และเข้าใจว่าทำไมเขาถึงกลายเป็นคนเย็นชา

บางช่วงที่ภีมกับพลับพลาเข้าใจผิดกันซ้ำๆ เช่น ตอนที่ภีมคิดว่าพลับพลาเป็นผู้หญิงของพ่อ หรือตอนที่สุภางค์ปล่อยข่าวลือเรื่องการหมั้นของภีม คงรู้สึกขัดใจและอยากให้ทั้งคู่คุยกันตรงๆ สักที แต่ก็เข้าใจว่านี่คือสูตรดราม่าละครไทยที่ขาดไม่ได้

พอถึงตอนจบ ที่ภีมขอโทษและสารภาพรักพลับพลา แล้วทั้งคู่ยอมให้อภัยกัน คงรู้สึกโล่งใจและอบอุ่นหัวใจ ฉากปิดที่ทั้งสองยืนมองอนาคตท่ามกลางแสงไฟและน้ำค้าง จะเป็นโมเมนต์ที่สวยงามและให้ความหวัง เหมือนได้เห็น “ไฟ” กับ “น้ำค้าง” มาบรรจบกันอย่างลงตัว

“ละคร ไฟน้ำค้าง” อารมณ์มีทั้งฟิน หงุดหงิด ซึ้ง และสะใจปนกันไป ตอนแรกอาจรู้สึกว่ามันเป็นละครสูตรสำเร็จทั่วไป แต่ยิ่งดูยิ่งอิน เพราะตัวละครมีพัฒนาการที่ชัดเจน โดยเฉพาะภีมที่จากคนเย็นชาเริ่มเปิดใจ และพลับพลาที่ไม่เคยยอมแพ้ต่อโชคชะตา บวกกับงานภาพสวยๆ และเพลงประกอบที่เข้ากับอารมณ์ ทำให้รู้สึกคุ้มค่าที่ได้ดู แม้บางฉากจะเวอร์หรือยืดเยื้อไปบ้าง แต่ก็เป็นรสชาติที่แฟนละครไทยน่าจะชินและชอบอยู่แล้ว

ถ้าจะให้เปรียบเทียบ คงเหมือนกินอาหารจานโปรดที่รู้รสชาติอยู่แล้ว แต่อร่อยจนต้องกินให้หมดจาน โดยเฉพาะถ้าคุณชอบละครที่เน้นความรักปนดราม่าแบบนี้ คงรู้สึกว่า “ไฟน้ำค้าง” เป็นอีกเรื่องที่อยู่ในใจไปอีกนาน

---

ละคร ไฟน้ำค้าง 2567

---

ละคร ไฟน้ำค้าง 2567

ไม่มีใครดูถูกเราได้ ถ้าเราไม่ดูถูกตัวเอง คำสอนจากผู้เป็นย่า ทำให้ พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์) สาวสวยวัย 23 ปี ตระหนักไว้ในใจตลอดเวลา ถึงแม้จะลำบากต้องทำงานเยอะแค่ไหน พลับพลาก็เลือกที่จะไม่ทำงานขายศักดิ์ศรีตัวเองโดยเด็ดขาด

ในงานเปิดตัวรถรุ่นใหม่ พลับพลาได้รับการว่าจ้างจาก เจ๊ชาช่า (สุภัทรภณ กสิกรรม) ให้เธอมาทำงานพริตตี้ขายรถ เธอยอมทำงานนี้เพื่อจะหาเงินค่าเทอมไปให้ ตอง (ณัฐภัทร จิรภาวสุทธิ์) น้องชายของเธอ

ขณะที่เธอกำลังเข้าไปพยายามขายรถให้กับ ภีม ภัทรตระกูล (ยูโร ยศวรรธน์) นักธุรกิจหนุ่มหล่อทายาทบริษัท พีพี เวิลด์ ผู้เกลียดผู้หญิงที่ทำงานโดยเอาตัวเข้าแลกเป็นชีวิตจิตใจ เพราะปมในอดีตที่ มณีวรรณ (กชกร นิมากรณ์) แม่ของเขา หนีหายตัวไปเพราะช้ำใจที่ ภุชงค์ (ภูธฤทธิ์ พรหมบันดาล) พ่อของเขา ทำ สุภางค์ (ภัสสร บุณยเกียรติ) ผู้หญิงในบาร์ท้องและเอามาเลี้ยงดู เขาจึงมองว่าผู้หญิงที่ทำงานแบบนี้ทุกคนเป็นผู้หญิงหิวเงิน

แต่พลับพลาทำให้ภีมประทับใจในลูกตื๊อการขายที่สุดพิเศษของเธอ เขาจึงยอมซื้อรถที่พลับพลาเสนอขาย แต่ วีกิจ (สันติราษฎร์ กุลนพเกียรติ) อดีตเพื่อนสนิทและคู่แข่งบริษัทของภีม ได้เข้ามาเสนอซื้อตัวพลับพลา ทำให้ภีมเข้าใจผิดและต่อว่าพลับพลาเสีย ๆ หาย ๆ พลับพลาไม่ยอมให้เขาดูถูก พูดจาโต้กลับเขาต่อหน้านักข่าวอย่างเผ็ดร้อน ภีมรู้สึกอับอายอย่างมาก

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ภุชงค์รู้สึกประทับใจในตัวพลับพลา และสนใจอยากจะจีบพลับพลา เพราะเธอมีความคล้ายกับ มณีวรรณ ภรรยาที่หายตัวไป ภุชงค์ชวนพลับพลามาทำงานที่บริษัทของตัวเอง พลับพลาตอบตกลง ภีมเห็นว่าพ่อของเขาสนใจในตัวพลับพลา จึงคิดหาวิธีแย่งชิงพลับพลา เพื่อให้พ่อเสียใจในสิ่งที่เคยทำกับแม่ของเขา

ภีมเริ่มวิธีการโดยการแอบปล่อยข่าวให้สุภางค์รับรู้เรื่องพลับพลา ทำให้สุภางค์หาวิธีต่าง ๆ มากำจัดพลับพลา แต่ภีมก็มาช่วยได้ทุกครั้ง ภีมเสนอให้พลับพลามาทำงานเป็นเลขาของเขาเพื่อหลีกหนีปัญหาต่าง ๆ ที่อาจจะต้องเจอ และต้องการหลอกให้พลับพลาหลงเสน่ห์เขา พลับพลาห่วงความปลอดภัยของย่าทิพย์ (ปนัดดา โกมารทัต) และตอง จึงตอบตกลง แต่นั่นทำให้ อุษา (ปริตา ไชยรักษ์) ลูกสาวของ ท่านทวีป (เฉลิมพร พุ่มพันธ์วงศ์) น้องสาวคนสนิทที่แอบชอบภีม เกิดความแค้นใจเป็นอย่างมากที่พลับพลาจะมาแย่งภีมไป

บริษัทของภีมได้เข้าร่วมทำงานกับบริษัทของ สุธี (ภาสกร บุญวรเมธี) สามีของ ตรีประดับ (อมีนา พินิจ) พี่สาวของพลับพลา พลับพลาต้องร่วมงานกับสุธี ทำให้ตรีประดับรู้สึกหึงพลับพลากับสุธีมาก จึงหาทางกำจัด ภีมกับพลับพลามีโอกาสอยู่บนเรือด้วยกัน เหตุการณ์ในครั้งนั้นทำให้ภีมเริ่มมองพลับพลาเปลี่ยนไปและเริ่มสงสารเธอ ความรักที่เริ่มก่อตัวทำให้ภีมและพลับพลาเผลอใจจนมีความสัมพันธ์กัน โดยไม่รู้เลยว่าเหตุการณ์ครั้งนี้จะเปลี่ยนชีวิตของคนทั้งคู่ตลอดไป ติดตามเรื่องราวของพวกเขาทั้งหมดนี้ได้ในละคร ไฟน้ำค้าง

บทประพันธ์โดย : ชลาลัย
บทโทรทัศน์โดย : บุหลันดั้นเมฆ
กำกับการแสดงโดย : อินทนนท์ รัตนากาญจน์
ผลิตโดย : บริษัท มีเดีย สตูดิโอ จำกัด

นักแสดง

→ ยศวรรธน์ ทะวาปี รับบท ภีม

ภีม เป็นตัวละครที่เริ่มจาก “วายร้ายในคราบพระเอก” ที่เต็มไปด้วยความแค้นและอคติ แต่ผ่านการเรียนรู้และความรัก เขากลายเป็นคนที่ยอมรับความผิดและเปิดใจให้กับสิ่งที่เขาเคยปฏิเสธ บทนี้แสดงให้เห็นทั้งด้านมืดและด้านสว่างของมนุษย์ และยศวรรธน์ก็ถ่ายทอดออกมาได้ครบทุกมิติ ทำให้ภีมเป็นตัวละครที่น่าจดจำใน “ไฟน้ำค้าง”

พื้นฐานตัวละคร ภีม เป็นไฮโซหนุ่มทายาทบริษัท พีพี เวิลด์ ธุรกิจขนาดใหญ่ที่พ่อของเขาก่อตั้งขึ้น เขาเติบโตในครอบครัวที่ร่ำรวยแต่แตกสลาย แม่ทิ้งครอบครัวไปหลังจากพ่อมีสัมพันธ์กับหญิงอื่น ทำให้ภีมมีปมในใจเกี่ยวกับความรักและความสัมพันธ์

บุคลิกภาพเย็นชาและหยิ่งยโส ภีมมีภาพลักษณ์ภายนอกที่ดูสมบูรณ์แบบ เป็นหนุ่มหล่อ สุขุม และมั่นใจในตัวเอง แต่ลึกๆ แล้วเขาเย็นชาและมีกำแพงสูง เขามักแสดงออกด้วยท่าทีเหนือกว่าและดูถูกคนที่เขาคิดว่า “ต่ำต้อย” โดยเฉพาะผู้หญิงที่ใช้ร่างกายหาเงิน

ฉลาดและเจ้าแผนการ เขามีความสามารถในการบริหารธุรกิจและวางแผนแก้แค้นได้อย่างแยบยล เช่น การดึง พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์) มาเป็นเลขาฯ เพื่อพิสูจน์ว่าเธอไม่ต่างจากผู้หญิงที่เขาดูถูก เปราะบางในใจภายใต้ความแข็งกร้าว ภีมมีความอ่อนแอจากปมครอบครัว เขาไม่เชื่อในรักแท้และกลัวการถูกทิ้งเหมือนที่แม่ทำกับเขา

ภีมมีมุมมองด้านลบต่อผู้หญิง โดยเฉพาะคนที่เขาคิดว่า “หน้าเงิน” เขามองว่าพวกเธอไร้ศักดิ์ศรีและไม่คู่ควรกับความเคารพ ซึ่งเป็นผลจากประสบการณ์ในอดีตที่เห็นพ่อถูกผู้หญิงหลายคนหลอกใช้ เขาให้ความสำคัญกับศักดิ์ศรีและชื่อเสียงของตัวเองมาก ซึ่งเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาโกรธจัดเมื่อถูก พลับพลา โต้กลับต่อหน้าสื่อในงานเปิดตัวรถยนต์

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – ความแค้น ในช่วงแรก ภีมเริ่มต้นด้วยการแก้แค้นพลับพลา หลังจากเข้าใจผิดว่าเธออาจเป็นผู้หญิงของพ่อ เขาตั้งใจทำให้เธอตกหลุมรักแล้วทิ้งเธอเพื่อพิสูจน์ว่าเธอไม่มีค่า

จุดเปลี่ยน – ความรู้สึก เมื่อได้ใกล้ชิดพลับพลา เขาค่อยๆ เห็นความจริงใจและความเข้มแข็งของเธอ ซึ่งแตกต่างจากภาพที่เขาคิดไว้ ความเย็นชาของเขาเริ่มละลาย และเริ่มรู้สึกหวงแหนเธอโดยไม่รู้ตัว

จุดจบ – การให้อภัย ในตอนท้าย ภีมยอมรับความผิดที่เคยดูถูกและทำร้ายจิตใจพลับพลา เขาสารภาพรักและขอโอกาสเริ่มต้นใหม่ แสดงให้เห็นว่าเขาเติบโตจากคนที่เต็มไปด้วยความแค้น กลายเป็นคนที่เข้าใจและยอมรับความรัก

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับพลับพลา ความสัมพันธ์เริ่มจากความเกลียดชัง ภีมมองเธอเป็นเป้าหมายของการแก้แค้น แต่สุดท้ายเธอกลายเป็นคนที่เปลี่ยนชีวิตเขา

กับพ่อ ภีมมีความขัดแย้งกับพ่อ (รับบทโดย เกริก ชิลเลอร์) เพราะโทษว่าพ่อเป็นต้นเหตุที่ครอบครัวแตกสลาย แต่ในตอนท้าย เขาก็เริ่มเข้าใจและให้อภัย

กับสุภางค์ เขาไม่เคยสนใจ สุภางค์ (ภัสสร บุณยเกียรติ) ที่หลงรักเขาและพยายามขัดขวางความรักของเขากับพลับพลา ซึ่งทำให้เกิดความขัดแย้งรุนแรง

สัญลักษณ์ “ไฟ” ภีมถูกเปรียบเป็น “ไฟ” ในชื่อเรื่อง เขาร้อนแรง เผาไหม้ทุกอย่างด้วยความแค้นและอารมณ์ แต่เมื่อเจอกับ “น้ำค้าง” (พลับพลา) ที่เย็นฉ่ำและบริสุทธิ์ ไฟในตัวเขาค่อยๆ มอดลงและกลายเป็นความอบอุ่นแทน

การแสดงของ ยศวรรธน์ ทะวาปี ยูโร ถ่ายทอดบท ภีม ได้อย่างน่าประทับใจ เขาแสดงถึงความเย็นชาและความหยิ่งยโสในช่วงแรกได้ดีผ่านสีหน้าและน้ำเสียง โดยเฉพาะฉากปะทะคารมกับพลับพลาที่ดูเผ็ดร้อนและทรงพลัง ในฉากดราม่า เช่น ตอนที่ภีมเผชิญหน้ากับปมครอบครัว หรือตอนที่เริ่มรู้สึกผิดต่อพลับพลา ยูโรสามารถแสดงความเปราะบางและความขัดแย้งในใจได้อย่างลึกซึ้ง ทำให้คนดูรู้สึกถึงการเติบโตของตัวละคร

ฉากโรแมนติกกับมุกดาก็ทำได้ดี เคมีของทั้งคู่ช่วยให้ภีมดูนุ่มนวลขึ้นในช่วงท้าย ซึ่งเป็นจุดที่แฟนๆ ชื่นชอบมาก

→ มุกดา นรินทร์รักษ์ รับบท พลับพลา

พลับพลา เป็นตัวละครที่เป็นสัญลักษณ์ของความเข้มแข็งและศักดิ์ศรี เธอเริ่มต้นจากการเป็นหญิงสาวที่ต้องต่อสู้เพื่อตัวเองและครอบครัว ท่ามกลางสายตาดูถูกจากสังคม แต่สุดท้ายเธอพิสูจน์ว่าความจริงใจและความดีงามสามารถเอาชนะทุกสิ่งได้ บทนี้แสดงให้เห็นถึงพลังของผู้หญิงที่ไม่ยอมให้โชคชะตากำหนดชีวิต และมุกดาก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทำให้พลับพลาเป็นนางเอกที่น่าจดจำและเป็นแรงบันดาลใจใน “ไฟน้ำค้าง”

พลับพลา เป็นหญิงสาววัย 23 ปี ที่เติบโตในครอบครัวยากจน เธออาศัยอยู่กับย่าและน้องชาย โดยต้องรับผิดชอบดูแลทั้งสองคนหลังจากสูญเสียพ่อแม่ เธอทำงานหนักเพื่อหาเงินเลี้ยงครอบครัวและส่งเสียให้น้องชายได้เรียนต่อ

บุคลิกภาพเข้มแข็งและสู้ชีวิต พลับพลาเป็นคนที่ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา เธอทำงานทุกอย่างที่สุจริต ไม่ว่าจะเป็นพริตตี้หรือเลขานุการ เพื่อรักษาความฝันและหน้าที่ของตัวเอง จริงใจและตรงไปตรงมา เธอไม่กลัวที่จะพูดความจริงหรือปกป้องตัวเอง อย่างในฉากแรกที่ถูก ภีม (ยูโร ยศวรรธน์) ดูถูก เธอโต้กลับอย่างเผ็ดร้อนต่อหน้าสื่อ แสดงถึงความกล้าหาญและความมั่นใจในตัวเอง

อ่อนโยนแต่ไม่ยอมให้ใครเอาเปรียบ แม้จะมีมุมอ่อนโยนต่อครอบครัวและคนที่เธอรัก แต่เธอไม่เคยปล่อยให้ใครมาทำร้ายหรือดูถูกเธอโดยไม่โต้ตอบ

พลับพลายึดมั่นในคำสอนของย่าที่ว่า “ไม่มีใครดูถูกเราได้ ถ้าเราไม่ดูถูกตัวเอง” ซึ่งเป็นหลักคิดที่ทำให้เธอรักษาศักดิ์ศรีของตัวเอง แม้จะถูกมองว่าเป็น “สาวพริตตี้” หรืออยู่ในสถานะที่สังคมอาจตัดสิน เธอให้ความสำคัญกับครอบครัวเหนือสิ่งอื่นใด และพร้อมเสียสละเพื่อน้องชายและย่า แม้ตัวเองจะต้องลำบาก

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – การต่อสู้ ในช่วงแรก พลับพลาเป็นสาวสู้ชีวิตที่เผชิญหน้ากับความอยุติธรรม เธอถูกภีมดูถูกและเข้าใจผิดว่าเป็น “ผู้หญิงหน้าเงิน” แต่เธอยืนหยัดปกป้องตัวเองและไม่ยอมจำนน

จุดเปลี่ยน – ความรัก เมื่อถูกภีมดึงเข้ามาใกล้ชิดในฐานะเลขาฯ เธอเริ่มเห็นด้านดีของเขา แม้จะเจ็บปวดจากเกมแก้แค้น เธอค่อยๆ เปิดใจและพัฒนาความรู้สึกที่มีต่อเขา แต่ก็ยังคงระวังตัวเพราะกลัวถูกหลอก

จุดจบ – การให้อภัย ในตอนท้าย พลับพลาเลือกที่จะให้อภัยภีมหลังจากเขาแสดงความจริงใจและขอโทษ เธอยอมรับความรักของเขา แสดงถึงความเข้มแข็งที่ไม่เพียงแค่ต่อสู้เพื่อตัวเอง แต่ยังรวมถึงการยอมรับและก้าวข้ามอดีต

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับภีม ความสัมพันธ์เริ่มจากความขัดแย้ง พลับพลาเป็นทั้งเป้าหมายของการแก้แค้นและคนที่เปลี่ยนแปลงชีวิตของภีม จากศัตรูกลายเป็นคนรัก

กับครอบครัว เธอมีความผูกพันแน่นแฟ้นกับย่าและน้องชาย (ปราณ) ซึ่งเป็นแรงผลักดันให้เธอสู้ต่อไป แม้จะมีปมกับ ตรีประดับ (พี่สาว) ที่สร้างปัญหาในบางช่วง

กับวีกิจ วีกิจ (สันติราษฎร์ กุลนพเกียรติ) หลงรักเธอและพยายามช่วยเหลือ แต่พลับพลาไม่เคยตอบรับ เพราะหัวใจของเธอเริ่มผูกพันกับภีม

สัญลักษณ์ “น้ำค้าง” พลับพลาถูกเปรียบเป็น “น้ำค้าง” ในชื่อเรื่อง เธอเปราะบางแต่บริสุทธิ์และทรงพลังในแบบของตัวเอง มีความเย็นฉ่ำที่สามารถดับ “ไฟ” (ภีม) ที่ร้อนแรงและเต็มไปด้วยความแค้นได้

การแสดงของ มุกดา นรินทร์รักษ์ มุกดา ถ่ายทอดบท พลับพลา ได้อย่างน่าประทับใจ เธอแสดงถึงความเข้มแข็งและความอ่อนโยนได้สมดุลกัน ฉากที่ต้องปะทะคารมกับภีม เธอแสดงออกถึงความมั่นใจและความเผ็ดร้อนได้ดี ทำให้คนดูรู้สึกสะใจและเอาใจช่วย

ในฉากดราม่า เช่น ตอนที่เธอร้องไห้เพราะถูกดูถูก หรือฉากที่ต้องปกป้องครอบครัว มุกดาสามารถถ่ายทอดอารมณ์ที่ลึกซึ้งได้อย่างเป็นธรรมชาติ ทำให้คนดูรู้สึกถึงความเจ็บปวดและความมุ่งมั่นของตัวละคร ฉากโรแมนติกกับยูโรก็ทำได้ดี เคมีของทั้งคู่ช่วยให้พลับพลาดูน่ารักและอบอุ่นขึ้นในช่วงท้าย ซึ่งเป็นจุดที่แฟนๆ ชื่นชอบมาก โดยเฉพาะสายตาที่มองภีมในตอนจบ

→ สันติราษฎร์ กุลนพเกียรติ รับบท วีกิจ

วีกิจ เป็นตัวละครที่ผสมผสานระหว่างความเป็น “ตัวร้าย” และ “ผู้แพ้ในความรัก” เขาเริ่มต้นด้วยความมั่นใจและความทะเยอทะยาน แต่สุดท้ายต้องยอมรับความพ่ายแพ้ทั้งในเรื่องธุรกิจและหัวใจ บทนี้แสดงให้เห็นถึงความซับซ้อนของมนุษย์ที่ถูกขับเคลื่อนด้วยความรักและความอิจฉา และสันติราษฎร์ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทำให้วีกิจเป็นตัวละครที่ทั้งน่าหมั่นไส้และน่าสงสารในเวลาเดียวกัน เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ “ไฟน้ำค้าง” มีสีสันและน่าติดตาม

วีกิจ เป็นนักธุรกิจหนุ่มที่มีฐานะดีและเป็นคู่แข่งทางธุรกิจของบริษัท พีพี เวิลด์ ซึ่งบริหารโดยครอบครัวของภีม เขามีความทะเยอทะยานและมุ่งมั่นที่จะประสบความสำเร็จทั้งในด้านการงานและความรัก

บุคลิกภาพมั่นใจและเจ้าเล่ห์ วีกิจเป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเองสูง เขามักแสดงออกด้วยท่าทีสุขุมและมีเสน่ห์ แต่เบื้องหลังกลับซ่อนความเจ้าเล่ห์และแผนการที่รอบคอบเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ หลงรักอย่างจริงจังเขามีด้านที่อ่อนโยนเมื่ออยู่ต่อหน้าพลับพลา แสดงถึงความรักที่ลึกซึ้งและทุ่มเท แต่ความรักนี้กลับกลายเป็นความหมกมุ่นเมื่อเขาไม่สามารถชนะใจเธอได้

เย่อหยิ่งและหัวแข็ง วีกิจไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ได้ง่าย โดยเฉพาะเมื่อต้องแข่งขันกับภีม เขามองภีมเป็นศัตรูทั้งในเรื่องธุรกิจและความรัก

วีกิจให้ความสำคัญกับชัยชนะและการครอบครอง เขามองว่าการได้พลับพลามาครอบครองไม่ใช่แค่เรื่องของความรัก แต่ยังเป็นการพิสูจน์ความเหนือกว่าภีมด้วย เขามีทัศนคติที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อเป้าหมาย แม้จะต้องใช้วิธีที่ไม่บริสุทธิ์ เช่น การขัดขวางความสัมพันธ์ของภีมและพลับพลา หรือการใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ที่เธออ่อนแอ

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – คู่แข่งที่น่ากลัว ในช่วงแรก วีกิจปรากฏตัวในฐานะนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จและเริ่มสนใจพลับพลาหลังจากได้พบเธอ เขาพยายามเข้าใกล้เธอด้วยการช่วยเหลือในยามที่เธอลำบาก เพื่อสร้างภาพลักษณ์ที่ดี

จุดเปลี่ยน – ความหมกมุ่น เมื่อเขารู้ว่าพลับพลามีใจให้ภีม วีกิจเริ่มแสดงด้านมืดออกมา เขาวางแผนร้ายเพื่อแยกทั้งคู่ออกจากกัน และพยายามฉวยโอกาสในช่วงที่พลับพลากับภีมเข้าใจผิดกัน

จุดจบ – การยอมรับ ในตอนท้าย วีกิจยอมถอยเมื่อเห็นว่าพลับพลาเลือกภีมอย่างชัดเจน เขาไม่ได้รับการไถ่บาปแบบเต็มตัว แต่เลือกที่จะกลับไปโฟกัสที่ธุรกิจของตัวเอง แสดงถึงการยอมรับความพ่ายแพ้อย่างมีศักดิ์ศรีในแบบของเขา

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับพลับพลา วีกิจหลงรักเธอตั้งแต่แรกพบ เขามองว่าเธอเป็นผู้หญิงที่แตกต่างจากคนอื่นด้วยความเข้มแข็งและความจริงใจ เขาพยายามช่วยเหลือเธอในหลายโอกาส แต่สุดท้ายเธอก็ไม่เคยตอบรับความรู้สึกของเขา

กับภีม เขาเป็นศัตรูตัวฉกาจของภีม ทั้งในแง่ธุรกิจและความรัก วีกิจมองภีมเป็นอุปสรรคที่ต้องกำจัด และมักหาโอกาสโจมตีจุดอ่อนของภีมอยู่เสมอ

กับตัวละครอื่น วีกิจไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์ลึกซึ้งกับตัวละครรองมากนัก บทบาทของเขามุ่งเน้นไปที่การเป็นตัวขัดขวางความรักของคู่พระนางเป็นหลัก

บทบาทในเรื่อง วีกิจทำหน้าที่เป็น “ตัวร้ายที่มีมิติ” เขาไม่ใช่แค่ตัวละครที่ร้ายแบบไร้เหตุผล แต่มีความรักและความเจ็บปวดที่ทำให้คนดูรู้สึกผสมผสานระหว่างความหมั่นไส้และความสงสาร เขาเป็นตัวเร่งให้เกิดความขัดแย้งในเรื่อง และช่วยขับเน้นความสัมพันธ์ของภีมและพลับพลาให้เข้มข้นขึ้น

การแสดงของ สันติราษฎร์ กุลนพเกียรติ สันติราษฎร์ ถ่ายทอดบท วีกิจ ได้อย่างน่าประทับใจ เขาแสดงถึงความมั่นใจและเสน่ห์ของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องเผชิญหน้ากับภีม ซึ่งเต็มไปด้วยความตึงเครียดและการประชันฝีมือ ในฉากที่วีกิจแสดงความรักต่อพลับพลา เขาสามารถถ่ายทอดความอ่อนโยนและความจริงใจได้อย่างน่าเชื่อ ทำให้คนดูรู้สึกถึงความลึกซึ้งของตัวละคร แม้ว่าจะเป็นฝ่ายร้ายก็ตาม

ฉากที่วีกิจแสดงด้านมืด เช่น การวางแผนร้ายหรือการเผยความหึงหวง สันติราษฎร์ก็ทำได้ดีเยี่ยม โดยเฉพาะการใช้สายตาและน้ำเสียงที่แสดงถึงความเจ็บปวดและความโกรธ ทำให้ตัวละครมีมิติมากขึ้น

→ ชนกันต์ พูนศิริวงศ์ รับบท ทัศน์พล/ทัศ

ทัศน์พล (ทัศ) เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “แสงสว่าง” ในมุมเล็กๆ ของเรื่อง ท่ามกลางความเข้มข้นของดราม่าและความขัดแย้ง เขาเป็นเพื่อนที่ซื่อสัตย์ ร่าเริง และคอยสนับสนุนพระเอกในทุกสถานการณ์ บทบาทของเขาไม่ซับซ้อนแต่มีเสน่ห์ในความเรียบง่าย และช่วยเติมเต็มเรื่องราวให้สมบูรณ์ ชนกันต์ถ่ายทอดคาแร็กเตอร์นี้ออกมาได้อย่างน่ารักและน่าจดจำ ทำให้ทัศเป็นตัวละครสมทบที่คนดูชื่นชอบใน “ไฟน้ำค้าง”

ทัศน์พล เป็นเพื่อนสนิทของภีมตั้งแต่สมัยเรียน เขามีฐานะดีแต่ไม่เทียบเท่าครอบครัวของภีม และทำงานในวงการธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับบริษัท พีพี เวิลด์ ทำให้เขาเป็นทั้งเพื่อนและคนที่ภีมไว้ใจในเรื่องงาน

บุคลิกภาพร่าเริงและเป็นกันเอง ทัศเป็นคนที่มีอารมณ์ขันและมักพูดจาแบบติดตลก เขาช่วยลดความตึงเครียดในสถานการณ์ต่างๆ และเป็นตัวละครที่สร้างสีสันให้กับเรื่อง ซื่อสัตย์และจงรักภักดีเขาเป็นเพื่อนแท้ที่คอยสนับสนุนภีมในทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นการให้คำปรึกษาเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว โดยเฉพาะเมื่อภีมมีปัญหากับ พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์)

ฉลาดและมีไหวพริบแม้จะดูเป็นคนสบายๆ แต่ทัศมีความเฉลียวฉลาดและมักช่วยภีมแก้ปัญหาในสถานการณ์คับขัน

ทัศให้ความสำคัญกับมิตรภาพ เขามองภีมเป็นมากกว่าเพื่อน แต่เหมือนพี่น้องที่ต้องดูแลกัน เขามักเตือนภีมเมื่อเห็นว่าเพื่อนกำลังตัดสินใจผิดพลาด เช่น การแก้แค้นพลับพลาในช่วงแรก เขามีมุมมองที่เปิดกว้างและไม่ตัดสินคนจากภายนอก ซึ่งต่างจากภีมที่เต็มไปด้วยอคติในตอนต้นเรื่อง

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – เพื่อนคู่หู ทัศปรากฏตัวในฐานะเพื่อนสนิทที่คอยอยู่เคียงข้างภีม เขามักเป็นคนที่ภีมระบายความในใจด้วย และช่วยให้ภีมมองเห็นมุมมองอื่นๆ ที่ตัวเองอาจมองข้าม

จุดเปลี่ยน – ผู้ช่วยสำคัญ เมื่อเรื่องราวเข้มข้นขึ้น เช่น การปะทะกับ วีกิจ (สันติราษฎร์ กุลนพเกียรติ) หรือการเข้าใจผิดระหว่างภีมและพลับพลา ทัศเริ่มมีบทบาทมากขึ้นในการช่วยคลายปมและประสานความสัมพันธ์

จุดจบ – ความมั่นคง ในตอนท้าย ทัศยังคงเป็นเพื่อนที่ภีมพึ่งพาได้ เขายินดีกับความรักของภีมและพลับพลา และมีส่วนช่วยให้ทั้งคู่คืนดีกัน โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงตัวละครมากนัก เพราะเขาเป็นตัวละครที่มั่นคงตั้งแต่ต้นจนจบ

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับภีม ทัศเป็นเพื่อนสนิทที่ภีมไว้ใจที่สุด เขามักเป็นคนที่คอยเตือนสติภีมเมื่ออารมณ์ร้อนหรือตัดสินใจผิดพลาด และเป็นคนที่ภีมปรึกษาเรื่องความรักกับพลับพลา

กับพลับพลา เขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับพลับพลาในฐานะเพื่อนของภีม ทัศมักช่วยให้เธอเข้าใจภีมมากขึ้น และเป็นตัวเชื่อมที่ทำให้ทั้งคู่สื่อสารกันได้ดีขึ้นในบางช่วง

กับตัวละครอื่น ทัศไม่มีปมขัดแย้งโดยตรงกับตัวร้ายอย่างวีกิจหรือ สุภางค์ (ภัสสร บุณยเกียรติ) แต่เขามักมีส่วนช่วยภีมรับมือกับปัญหาที่เกิดจากตัวละครเหล่านี้

บทบาทในเรื่อง ทัศทำหน้าที่เป็น “เพื่อนพระเอก” คลาสสิกในละครไทย เขาเป็นตัวละครที่ช่วยสร้างสมดุลให้กับเรื่อง ด้วยความร่าเริงและทัศนคติเชิงบวก เขายังเป็นสะพานเชื่อมระหว่างภีมและพลับพลาในช่วงที่ทั้งคู่มีปัญหา และช่วยให้คนดูเข้าใจมุมมองของภีมมากขึ้นผ่านบทสนทนา

การแสดงของ ชนกันต์ พูนศิริวงศ์ ชนกันต์ ถ่ายทอดบท ทัศน์พล ได้อย่างเป็นธรรมชาติและน่ารัก เขานำเสนอความร่าเริงและความเป็นกันเองของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องพูดจาแซวภีมหรือปลอบใจเพื่อน ซึ่งทำให้คนดูรู้สึกผ่อนคลาย

ในฉากที่ต้องจริงจัง เช่น การให้คำปรึกษาภีมเรื่องความรักหรือช่วยแก้ปัญหา ชนกันต์ก็แสดงถึงความน่าเชื่อถือและความฉลาดของทัศได้อย่างลงตัว การแสดงของเขาช่วยเสริมเคมีกับยูโร (ภีม) ทำให้ความสัมพันธ์แบบเพื่อนสนิทดูสมจริงและน่าประทับใจ แม้จะไม่มีฉากเด่นเป็นของตัวเองมากนัก แต่ก็เป็นส่วนสำคัญที่ขาดไม่ได้ในเรื่อง

→ ญาณิศา ธีราธร รับบท อรวี

อรวี เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “ลมเย็น” ในเรื่อง ท่ามกลาง “ไฟ” (ภีม) และ “น้ำค้าง” (พลับพลา) เธอเป็นเพื่อนสาวที่ทั้งแซ่บ มั่นใจ และจงรักภักดี คอยสนับสนุนนางเอกและเพิ่มความสดใสให้กับละคร บทบาทของเธออาจไม่ซับซ้อนเท่าตัวหลัก แต่ก็มีเสน่ห์ในความเป็นตัวเอง และญาณิศาก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างลงตัว ทำให้อรวีเป็นตัวละครสมทบที่คนดูรักและจดจำใน “ไฟน้ำค้าง”

อรวี เป็นทนายความสาวที่มีความสามารถและทำงานในบริษัทของวีกิจ เธอเป็นเพื่อนสนิทของพลับพลาตั้งแต่สมัยเรียน และมีฐานะปานกลางถึงดี ซึ่งต่างจากพลับพลาที่ต้องดิ้นรนในชีวิต

บุคลิกภาพมั่นใจและแซ่บ อรวีเป็นสาวมั่นที่มีสไตล์ชัดเจน เธอมีบุคลิกที่ดูทันสมัย แต่งตัวเปรี้ยว และพูดจาตรงไปตรงมา บางครั้งก็เผ็ดเล็กๆ ในแบบที่ไม่ทำให้คนอื่นรู้สึกแย่ ซื่อสัตย์และเป็นที่พึ่งเธอเป็นเพื่อนที่จงรักภักดีต่อพลับพลา คอยให้คำปรึกษาและสนับสนุนในทุกสถานการณ์ โดยเฉพาะเมื่อพลับพลาต้องเผชิญปัญหาจาก ภีม (ยูโร ยศวรรธน์) หรือความขัดแย้งในชีวิต

ฉลาดและมีไหวพริบ ในฐานะทนายความ อรวีมีความเฉลียวฉลาดและรู้จักใช้ความรู้ทางกฎหมายช่วยเหลือคนรอบตัว เธอมักเป็นคนที่มองสถานการณ์ได้รอบด้าน

อรวีให้ความสำคัญกับมิตรภาพ เธอพร้อมยืนเคียงข้างพลับพลาไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น และมักแสดงความเห็นที่เป็นกลางเพื่อช่วยให้เพื่อนตัดสินใจได้ดีขึ้น เธอมีทัศนคติที่เปิดกว้างและไม่ตัดสินคนจากภายนอก ซึ่งทำให้เธอเป็นตัวละครที่เข้าถึงได้ง่ายและเป็นที่รักของคนดู

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – เพื่อนสายซัปพอร์ต อรวีปรากฏตัวในฐานะเพื่อนสนิทที่คอยช่วยเหลือพลับพลา เธอมักเป็นคนที่ให้กำลังใจและช่วยหาทางออกเมื่อพลับพลาต้องเผชิญกับความยากลำบาก เช่น การถูกภีมดูถูกในงานเปิดตัวรถยนต์

จุดเปลี่ยน – ความสัมพันธ์ใหม่ อรวีเริ่มมีเส้นเรื่องของตัวเองเมื่อได้พบกับ ทัศน์พล (ทัศ) (ชนกันต์ พูนศิริวงศ์) เพื่อนของภีม ซึ่งเธอรู้สึกประทับใจตั้งแต่แรกพบ ทำให้เกิดเคมีเล็กๆ ที่เพิ่มมิติให้ตัวละคร

จุดจบ – ความมั่นคง ในตอนท้าย อรวียังคงเป็นเพื่อนที่คอยสนับสนุนพลับพลาและภีมให้คืนดีกัน เธอไม่เปลี่ยนแปลงมากนัก แต่มีบทบาทเป็นตัวเชื่อมที่ช่วยให้เรื่องราวลงตัว และอาจมีถึงความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นกับทัศ

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับพลับพลา อรวีเป็นเพื่อนแท้ที่คอยอยู่เคียงข้าง เธอมักให้คำแนะนำและเป็นที่พึ่งทางใจ โดยเฉพาะในช่วงที่พลับพลาต้องรับมือกับเกมแก้แค้นของภีม

กับทัศน์พล (ทัศ) เธอมีเคมีที่น่ารักกับทัศ ซึ่งเป็นเพื่อนของภีม ความสัมพันธ์นี้เริ่มจากความบังเอิญและพัฒนาเป็นความรู้สึกดีๆ ที่ช่วยเพิ่มสีสันให้เรื่อง

กับวีกิจ ในฐานะทนายความของวีกิจ อรวีมีความสัมพันธ์แบบเจ้านาย-ลูกน้อง เธอทำงานให้เขาด้วยความเป็นมืออาชีพ แต่ก็ไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับแผนร้ายของเขา

บทบาทในเรื่อง อรวีทำหน้าที่เป็น “เพื่อนสนิทนางเอก” ที่ช่วยขับเคลื่อนเรื่องราว เธอเป็นตัวละครที่สร้างสมดุลด้วยความสดใสและทัศนคติเชิงบวก ท่ามกลางดราม่าหนักๆ ของคู่พระนาง และยังมีเส้นเรื่องความรักเล็กๆ ที่ทำให้ตัวละครมีมิติมากขึ้น

การแสดงของ ญาณิศา ธีราธร แก้ม ถ่ายทอดบท อรวี ได้อย่างมีเสน่ห์ เธอนำเสนอบุคลิกสาวมั่นและแซ่บได้ดีผ่านการแต่งตัว ท่าทาง และน้ำเสียงที่เปรี้ยวแต่ไม่มากเกินไป ทำให้ตัวละครดูน่ารักและเข้าถึงง่าย ในฉากที่ต้องให้คำปรึกษาพลับพลา แก้มแสดงถึงความอบอุ่นและความจริงใจได้อย่างเป็นธรรมชาติ ทำให้คนดูรู้สึกถึงความเป็นเพื่อนแท้

ฉากที่อรวีเจอกับทัศ แก้มถ่ายทอดความเขินอายและความรู้สึกดีๆ ออกมาได้น่ารัก ช่วยเพิ่มเคมีกับชนกันต์ (ทัศ) ซึ่งเป็นจุดที่แฟนๆ ชื่นชอบ

→ ณัฐภัทร จิรภาวสุทธิ์ รับบท ตอง

ตอง เป็นตัวละครที่สะท้อนภาพวัยรุ่นที่มีปัญหาครอบครัว เขาเริ่มต้นด้วยการเป็นตัวสร้างปัญหาให้พี่สาว แต่ผ่านประสบการณ์และความเสียสละของคนรอบตัว เขาค่อยๆ เติบโตและเรียนรู้ที่จะรับผิดชอบมากขึ้น บทนี้แสดงให้เห็นถึงความซับซ้อนของอารมณ์และการพัฒนาตัวเอง และณัฐภัทรก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างน่าจดจำ ทำให้ตองเป็นตัวละครสมทบที่ทั้งน่ารำคาญและน่าสงสารในเวลาเดียวกันใน “ไฟน้ำค้าง”

ตอง เป็นน้องชายของพลับพลา อายุอยู่ในวัยรุ่นตอนปลาย (ประมาณ 16-18 ปี) เขาเติบโตในครอบครัวที่ยากจนและขาดพ่อแม่ โดยมีเพียงย่าและพี่สาวเป็นที่พึ่ง ชีวิตที่ขาดความอบอุ่นจากครอบครัวสมบูรณ์ทำให้เขามีปมในใจ

บุคลิกภาพเกเรและหัวรั้น ตองเป็นเด็กหนุ่มที่มีนิสัยดื้อรั้นและมักก่อปัญหา เขามักมีพฤติกรรมก้าวร้าวและไม่ฟังคำเตือนของพี่สาว เช่น การไปมีเรื่องกับ พีท (เลโอ พีรพันธ์) น้องชายของ ภีม (ยูโร ยศวรรธน์) ขาดความมั่นคงทางอารมณ์เขามีด้านที่เปราะบางและรู้สึกด้อยค่า เพราะเติบโตมาโดยขาดความรักจากพ่อแม่ เขามักแสดงออกด้วยการต่อต้านหรือหนีปัญหา

รักครอบครัวในแบบของตัวเอง แม้จะดูเป็นตัวปัญหา แต่ลึกๆ แล้วตองรักและหวงแหนพลับพลากับย่า เขาแค่ไม่รู้วิธีแสดงออกที่ถูกต้อง

ตองมีทัศนคติที่ต่อต้านอำนาจและคนที่ดูถูกครอบครัวของเขา เขามองว่าตัวเองต้องปกป้องเกียรติของพี่สาวและย่า แม้ว่าจะใช้วิธีที่ผิด เช่น การใช้กำลังหรือการท้าทายคนอื่น เขาขาดเป้าหมายในชีวิตที่ชัดเจน และมักปล่อยให้อารมณ์นำพา ซึ่งทำให้เขาตัดสินใจผิดพลาดบ่อยครั้ง

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – เด็กมีปัญหา ตองเริ่มต้นด้วยการเป็นตัวละครที่สร้างความปวดหัวให้พลับพลา เช่น การไปมีเรื่องกับพีทจนบาดเจ็บและถูกจับ ทำให้พี่สาวต้องหาทางช่วยเหลือ เขามักถูกมองว่าเป็นภาระของครอบครัว

จุดเปลี่ยน – ความสำนึก เมื่อเรื่องดำเนินไป ตองเริ่มเห็นผลกระทบจากการกระทำของตัวเองต่อพลับพลาและย่า โดยเฉพาะเมื่อพี่สาวต้องยอมรับข้อเสนอจากภีมเพื่อช่วยเขา เขาค่อยๆ ตระหนักถึงความเสียสละของพี่สาว

จุดจบ – การเติบโต ในตอนท้าย ตองได้รับการไถ่บาป เขาเริ่มปรับปรุงตัวและพยายามเป็นน้องชายที่ดีขึ้น แม้จะไม่มีการเปลี่ยนแปลงแบบพลิกหน้ามือเป็นหลังมือ แต่ก็แสดงถึงการเติบโตทางความคิดและความรับผิดชอบ

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับพลับพลา ตองรักพี่สาวมาก แต่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เต็มไปด้วยความขัดแย้ง เขามักทำให้พลับพลาลำบากใจ แต่สุดท้ายก็เป็นแรงผลักดันให้เธอสู้ต่อไป

กับพีท เขามีความบาดหมางกับพีท ซึ่งเป็นน้องชายของภีม ความขัดแย้งนี้เกิดจากความเข้าใจผิดและการปกป้องเกียรติของครอบครัว เป็นจุดเริ่มต้นของปัญหาหลายอย่างในเรื่อง

กับย่า ตองเคารพและผูกพันกับย่า แต่ก็มักทำให้ย่าผิดหวังด้วยพฤติกรรมเกเรของเขา

บทบาทในเรื่อง ตองทำหน้าที่เป็น “ตัวจุดชนวน” ความขัดแย้งในเรื่อง การกระทำของเขามักนำไปสู่เหตุการณ์ที่ท้าทายพลับพลาและภีม เช่น การทะเลาะกับพีทที่ทำให้พลับพลาต้องเผชิญหน้ากับข้อเสนอของภีม เขายังเป็นตัวแทนของวัยรุ่นที่ขาดการดูแลและต้องเรียนรู้จากความผิดพลาด

การแสดงของ ณัฐภัทร จิรภาวสุทธิ์ ไบร์ท ถ่ายทอดบท ตอง ได้อย่างสมจริงและน่าประทับใจ เขาแสดงถึงความเกเรและความดื้อรั้นของตัวละครได้ดีผ่านท่าทางและน้ำเสียงที่ก้าวร้าว โดยเฉพาะในฉากที่ต้องปะทะกับพีทหรือทะเลาะกับพลับพลา

ในฉากดราม่า เช่น ตอนที่ตองรู้สึกผิดต่อพี่สาว ไบร์ทสามารถถ่ายทอดความเปราะบางและความเจ็บปวดในใจได้อย่างลึกซึ้ง ทำให้คนดูรู้สึกเห็นใจตัวละคร การแสดงของเขาช่วยเพิ่มมิติให้ตองไม่ใช่แค่เด็กเกเรธรรมดา แต่เป็นเด็กที่มีปมและต้องการความรัก ซึ่งไบร์ทเคยให้สัมภาษณ์ว่าเขาพยายามเข้าถึงคาแร็กเตอร์นี้ด้วยการมองว่าตองเป็นคนที่ “เกลียดตัวเอง” เพราะขาดความอบอุ่น

→ ปริตา ไชยรักษ์ รับบท อุษา

อุษา เป็นตัวละครที่เริ่มจากความรักที่หมกมุ่นและความหึงหวง แต่พัฒนาไปสู่การยอมรับความจริงและการเริ่มต้นใหม่ เธอเป็นสาวสังคมที่มีทั้งความสวย ความมั่นใจ และความเปราะบางซ่อนอยู่ บทนี้แสดงให้เห็นถึงความซับซ้อนของอารมณ์มนุษย์ และปริตา ไชยรักษ์ ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างลงตัว ทำให้อุษาเป็นตัวละครที่ทั้งน่ารำคาญและน่าสงสารในเวลาเดียวกัน เป็นส่วนสำคัญที่เพิ่มรสชาติให้กับ “ไฟน้ำค้าง”

อุษา เป็นลูกสาวของ ท่านทวีป (เฉลิมพร พุ่มพันธ์วงศ์) ซึ่งเป็นผู้มีอิทธิพลในแวดวงธุรกิจและสังคม เธอเติบโตในครอบครัวที่มีฐานะดีและได้รับการเลี้ยงดูแบบตามใจ ทำให้เธอมีนิสัยเอาแต่ใจและมั่นใจในตัวเองสูง

บุคลิกภาพมั่นใจและหยิ่งยโส อุษาเป็นสาวสวยที่มีความมั่นใจในตัวเอง เธอมักแสดงออกด้วยท่าทีที่ดูเหนือกว่า และรู้สึกว่าตัวเองสมควรได้ทุกอย่างที่ต้องการ โดยเฉพาะความรักจาก ภีม (ยูโร ยศวรรธน์) หึงหวงและอารมณ์ร้อนเธอมีด้านที่ควบคุมอารมณ์ได้ยาก โดยเฉพาะเมื่อเห็นภีมสนิทกับ พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์) ความหึงหวงทำให้เธอแสดงออกด้วยการประชดประชันหรือวางแผนกำจัดคู่แข่ง

เปราะบางในใจภายใต้ความแข็งกร้าว อุษามีความอ่อนไหวและรู้สึกไม่มั่นคงในความสัมพันธ์ เธอกลัวการถูกปฏิเสธและสูญเสียคนที่รัก

อุษาเชื่อว่าเธอเหมาะสมกับภีมมากที่สุด เพราะฐานะและการเลี้ยงดูที่ใกล้เคียงกัน เธอมองพลับพลาเป็นเพียง “สาวต่ำต้อย” ที่ไม่คู่ควรกับเขา และพยายามพิสูจน์ว่าตัวเองดีกว่า เธอให้ความสำคัญกับภาพลักษณ์และการยอมรับจากสังคม ซึ่งเป็นเหตุผลที่ทำให้เธอพยายามรักษาความสัมพันธ์กับภีม แม้จะรู้ว่าเขาไม่ได้รักเธอจริง

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – ความรักที่หมกมุ่น อุษาเริ่มต้นด้วยการเป็น “น้องสาวคนสนิท” ที่แอบรักภีมมานาน เธอหวังว่าสักวันเขาจะหันมามองเธอ แต่เมื่อพลับพลาเข้ามาในชีวิตของภีม เธอรู้สึกถูกคุกคามและเริ่มแสดงความหึงหวง

จุดเปลี่ยน – ความแค้น เมื่อภีมเริ่มสนิทกับพลับพลามากขึ้น อุษากลายเป็นตัวละครที่ขับเคลื่อนดราม่า เธอพยายามขัดขวางความรักของทั้งคู่ เช่น การร่วมมือกับ สุภางค์ (ภัสสร บุณยเกียรติ) หรือการเผยแพร่ข่าวลือ แต่สุดท้ายกลับยิ่งทำให้ตัวเองเสียใจ

จุดจบ – การยอมรับและทางออกใหม่ ในช่วงท้ายเรื่อง อุษาต้องเผชิญกับความจริงว่าเธอไม่สามารถชนะใจภีมได้ หลังจากร้องไห้และเสียใจหนักในงานกาล่า (เมื่อพลับพลาเปิดเผยความรู้สึกของภีม) เธอได้รับการปลอบใจจาก พีท (เลโอ พีรพันธ์) น้องชายของภีม ซึ่งกลายเป็นจุดเปลี่ยนที่ถึงเส้นทางใหม่ในชีวิตของเธอ

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับภีม อุษารักภีมข้างเดียว เธอมองเขาเป็นคู่ชีวิตในอุดมคติ และพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เขาเลือกเธอ แต่ภีมมองเธอแค่ในฐานะน้องสาวหรือเพื่อน

กับพลับพลา เธอเกลียดและดูถูกพลับพลา มองว่าเป็นคู่แข่งที่ด้อยกว่า และพยายามกำจัดเธอออกจากชีวิตของภีม

กับพีท ในตอนท้าย ความสัมพันธ์ของเธอกับพีทเริ่มพัฒนา จากที่เขาเข้ามาปลอบใจ เธออาจเริ่มเปิดใจและมองเห็นความเป็นไปได้ใหม่ๆ

บทบาทในเรื่อง อุษาทำหน้าที่เป็น “ตัวร้ายรอง” ที่ช่วยเพิ่มความตึงเครียดในความสัมพันธ์ของคู่พระนาง เธอเป็นตัวแทนของความรักที่ไม่สมหวังและความพยายามที่สูญเปล่า ซึ่งทำให้คนดูทั้งหมั่นไส้และสงสารในเวลาเดียวกัน

การแสดงของ ปริตา ไชยรักษ์ น้ำฝน ถ่ายทอดบท อุษา ได้อย่างมีเสน่ห์และน่าจดจำ เธอแสดงถึงความมั่นใจและความหยิ่งยโสของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องปะทะคารมกับพลับพลา ซึ่งเต็มไปด้วยอารมณ์และความเผ็ดร้อน ในฉากดราม่า เช่น ตอนที่อุษาร้องไห้หนักหลังถูกภีมปฏิเสธในงานกาล่า น้ำฝนถ่ายทอดความเจ็บปวดและความอ่อนแอได้อย่างลึกซึ้ง ทำให้คนดูรู้สึกถึงความน่าสงสารของตัวละคร

ฉากที่อุษาเริ่มมีเคมีกับพีทในช่วงท้าย ปริตาก็แสดงความเขินอายและความหวังใหม่ได้น่ารัก ช่วยให้ตัวละครมีมิติมากขึ้น และเป็นจุดที่แฟนๆ พูดถึงอย่างมาก

→ ภัทรพงศ์ เวศกามี รับบท ยศ

ยศ เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “แสงแดดอ่อนๆ” ในชีวิตของพลับพลา เขาเป็นเพื่อนที่ซื่อสัตย์ อบอุ่น และเสียสละ คอยอยู่เคียงข้างเธอในทุกสถานการณ์ แม้จะมีความรู้สึกที่เกินเพื่อนแต่ก็เลือกที่จะเก็บไว้เพื่อความสุขของเธอ บทนี้แสดงให้เห็นถึงความรักที่บริสุทธิ์และมิตรภาพที่แท้จริง และภัทรพงศ์ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างน่ารักและน่าจดจำ ทำให้ยศเป็นตัวละครสมทบที่เพิ่มความอบอุ่นให้กับ “ไฟน้ำค้าง”

ยศ เป็นหนุ่มวัยรุ่นที่มีฐานะปานกลาง เขาเป็นเพื่อนสนิทของพลับพลาตั้งแต่สมัยเรียน และทำงานเป็นช่างยนต์หรือช่างเทคนิคที่มีฝีมือดี เขาเติบโตมาในสภาพแวดล้อมที่คล้ายกับพลับพลา ทำให้ทั้งคู่มีความผูกพันแน่นแฟ้น

บุคลิกภาพอบอุ่นและเป็นมิตร ยศเป็นคนที่มีนิสัยดี ใจกว้าง และคอยช่วยเหลือเพื่อนเสมอ เขามักแสดงออกด้วยความเป็นกันเองและรอยยิ้มที่ทำให้คนรอบข้างรู้สึกสบายใจ ซื่อสัตย์และปกป้อง เขามีความจงรักภักดีต่อพลับพลา และมักเป็นห่วงความปลอดภัยของเธอ โดยเฉพาะเมื่อเธอเข้าไปพัวพันกับ ภีม (ยูโร ยศวรรธน์) หรือเผชิญปัญหาครอบครัว

ขยันและมุ่งมั่น ในฐานะช่างยนต์ ยศเป็นคนที่ตั้งใจทำงานและพยายามสร้างชีวิตที่ดีขึ้นให้ตัวเอง ซึ่งสะท้อนถึงความรับผิดชอบและความมุ่งมั่น

ยศให้ความสำคัญกับมิตรภาพและความจริงใจ เขามองพลับพลาเป็นมากกว่าเพื่อน แต่เหมือนครอบครัวที่เขาต้องดูแล เขาไม่เคยตัดสินเธอจากสถานะหรือการทำงานเป็นพริตตี้ เขามีความรู้สึกดีๆ ต่อพลับพลาในแบบที่เกินเพื่อน แต่เลือกเก็บซ่อนไว้เพราะรู้ว่าเธอไม่ได้มองเขาในแง่นั้น และเคารพการตัดสินใจของเธอ

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – เพื่อนที่คอยช่วยเหลือ ยศปรากฏตัวในฐานะเพื่อนที่คอยสนับสนุนพลับพลา เช่น ช่วยเธอในเรื่องงานหรือให้กำลังใจเมื่อเธอต้องเผชิญหน้ากับภีม เขามักเป็นคนที่เธอพึ่งพาได้ในยามลำบาก

จุดเปลี่ยน – ความรู้สึกที่ซ่อนไว้ เมื่อพลับพลาเริ่มใกล้ชิดกับภีม ยศแสดงความห่วงใยที่มากขึ้น เขากลัวว่าเธอจะเสียท่าหรือเจ็บปวดจากเกมแก้แค้นของภีม ซึ่งทำให้คนดูเริ่มเห็นว่าเขามีใจให้เธอมากกว่าเพื่อน

จุดจบ – การยอมรับ ในตอนท้าย ยศยอมรับว่าพลับพลาเลือกภีม เขาเลือกที่จะถอยออกมาและยังคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อไป แสดงถึงความเสียสละและความเป็นผู้ใหญ่ในแบบของเขา

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับพลับพลา ยศเป็นเพื่อนสนิทที่คอยปกป้องและให้คำแนะนำ เขามักเป็นคนที่เตือนเธอเกี่ยวกับภีม และช่วยเธอในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เช่น การซ่อมรถหรือการแก้ปัญหาครอบครัว

กับภีม เขามีความระแวงต่อภีมในช่วงแรก เพราะรู้ถึงนิสัยเย็นชาและอคติของภีมที่มีต่อพลับพลา แต่สุดท้ายก็ยอมรับเมื่อเห็นว่าภีมเปลี่ยนไปจริงๆ

กับอรวี เขามีปฏิสัมพันธ์กับ อรวี (ญาณิศา ธีราธร) เพื่อนของพลับพลา ในบางฉาก ซึ่งทั้งคู่ร่วมมือกันห่วงใยพลับพลา

บทบาทในเรื่อง ยศทำหน้าที่เป็น “เพื่อนพระเอกในเงา” ของนางเอก เขาเป็นตัวละครที่ช่วยสร้างสมดุลให้กับเรื่องด้วยความอบอุ่นและความจริงใจ และยังเป็นตัวแทนของความรักที่ไม่สมหวังแต่เลือกที่จะสนับสนุนคนที่รักต่อไป

การแสดงของ ภัทรพงศ์ เวศกามี ริว ถ่ายทอดบท ยศ ได้อย่างอบอุ่นและเป็นธรรมชาติ เขาแสดงถึงความเป็นเพื่อนแท้ด้วยรอยยิ้มและท่าทางที่เป็นกันเอง โดยเฉพาะในฉากที่ต้องปลอบใจหรือช่วยเหลือพลับพลา ซึ่งทำให้คนดูรู้สึกถึงความน่าเชื่อถือของตัวละคร

ในฉากที่ยศแสดงความห่วงใยหรือความรู้สึกที่ซ่อนไว้ ริวใช้สายตาและน้ำเสียงที่ละมุนเพื่อถ่ายทอดความรักที่ไม่พูดออกมา ทำให้คนดูรู้สึกถึงความลึกซึ้งของตัวละคร การแสดงของเขาช่วยเสริมเคมีกับมุกดา (พลับพลา) ได้ดี แม้จะเป็นบทสมทบ แต่ก็สร้างความประทับใจและทำให้ยศเป็นตัวละครที่คนดูเอาใจช่วย

→ พีรพันธ์ จึงเจริญพาณิชย์ รับบท พีท

พีท เป็นตัวละครที่เริ่มจากความเกเรและความเอาแต่ใจ ซึ่งสะท้อนถึงผลกระทบจากการขาดความรักในครอบครัว แต่ผ่านประสบการณ์และการนำพาของภีม เขาค่อยๆ เติบโตและเรียนรู้ที่จะรับผิดชอบ บทนี้แสดงให้เห็นถึงความซับซ้อนของวัยรุ่นที่ต้องการการยอมรับ และพีรพันธ์ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทำให้พีทเป็นตัวละครสมทบที่ทั้งน่ารำคาญในตอนแรกและน่าชื่นชมในตอนท้ายของ “ไฟน้ำค้าง”

พีท เป็นน้องชายของภีม อายุอยู่ในช่วงวัยรุ่นตอนปลาย (ประมาณ 18-20 ปี) เขาเติบโตในครอบครัวที่ร่ำรวยแต่ขาดความอบอุ่น เนื่องจากพ่อแม่แยกทางกัน (พ่อของภีมและพีทมีสัมพันธ์กับหญิงอื่นจนครอบครัวแตกสลาย) ทำให้พีทถูกเลี้ยงดูแบบตามใจและขาดการควบคุม

บุคลิกภาพเกเรและเอาแต่ใจ พีทเป็นเด็กหนุ่มที่นิสัยเสีย มักทำตามใจตัวเองโดยไม่สนผลกระทบต่อผู้อื่น เขาชอบก่อเรื่องและใช้เงินแก้ปัญหา สะท้อนถึงการเลี้ยงดูที่ขาดวินัย ก้าวร้าวและท้าทาย เขามีนิสัยห้าวหาญและชอบท้าทายอำนาจ โดยเฉพาะกับคนที่เขาเห็นว่า “ต่ำกว่า” เช่น การมีเรื่องกับ ตอง (ไบร์ท ณัฐภัทร) น้องชายของ พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์)

เปราะบางและขาดความมั่นใจ ภายใต้ความเกเร พีทมีความรู้สึกไม่มั่นคงในตัวเอง เขาต้องการการยอมรับจากพี่ชายและคนรอบข้าง แต่ไม่รู้วิธีแสดงออกที่ถูกต้อง

พีทเชื่อว่าสถานะและเงินสามารถแก้ไขทุกอย่างได้ เขามองคนที่มีฐานะต่ำกว่า เช่น ตองและพลับพลา ด้วยสายตาดูถูก ซึ่งสอดคล้องกับทัศนคติของภีมในช่วงแรก เขามีความผูกพันกับภีมในฐานะพี่ชาย แต่ก็รู้สึกน้อยใจที่ภีมมักตำหนิและไม่ให้ความสนใจเขาเท่าที่ควร

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – เด็กเกเร พีทเริ่มต้นด้วยการเป็นตัวละครที่สร้างปัญหา เช่น การทะเลาะกับตองจนบาดเจ็บและถูกจับ ซึ่งนำไปสู่เหตุการณ์ที่ภีมต้องเข้าไปจัดการ และพลับพลาต้องยอมรับข้อเสนอของภีมเพื่อช่วยน้องชายของเธอ

จุดเปลี่ยน – ความสำนึก เมื่อเรื่องดำเนินไป พีทเริ่มเห็นผลกระทบจากการกระทำของตัวเอง โดยเฉพาะเมื่อภีมแสดงความรับผิดชอบต่อเขา เขาค่อยๆ ตระหนักถึงความผิดพลาดและเริ่มปรับตัว

จุดจบ – การไถ่บาป ในตอนท้าย (EP.24) พีทได้รับการไถ่บาป เขาเริ่มปรับปรุงตัวและกลายเป็นน้องชายที่ภีมพึ่งพาได้มากขึ้น รวมถึงมีบทบาทในการปลอบใจ อุษา (ปริตา ไชยรักษ์) ซึ่งอาจถึงความสัมพันธ์ใหม่ในอนาคต

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับภีม พีททั้งรักและเกรงกลัวพี่ชาย เขามักก่อเรื่องให้ภีมต้องตามแก้ แต่ลึกๆ แล้วต้องการความสนใจและการยอมรับจากภีม

กับตอง เขามีความบาดหมางกับตอง ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของความขัดแย้งในเรื่อง ความเกเรของทั้งคู่ทำให้ครอบครัวของภีมและพลับพลาต้องมาเผชิญหน้ากัน

กับอุษา ในช่วงท้าย พีทเข้ามาปลอบใจอุษาเมื่อเธอเสียใจจากความรักที่ไม่สมหวังกับภีม ซึ่งเป็นจุดที่แสดงถึงความเปลี่ยนแปลงในตัวเขา

บทบาทในเรื่อง พีททำหน้าที่เป็น “ตัวจุดชนวน” ความขัดแย้งในครอบครัวและระหว่างตัวละครหลัก การกระทำของเขานำไปสู่เหตุการณ์ที่เชื่อมโยงภีมและพลับพลาเข้าด้วยกัน และยังช่วยขับเน้นพัฒนาการของภีมในฐานะพี่ชายและผู้นำครอบครัว

การแสดงของ พีรพันธ์ จึงเจริญพาณิชย์ เลโอ ถ่ายทอดบท พีท ได้อย่างน่าประทับใจ เขาแสดงถึงความเกเรและความเอาแต่ใจของตัวละครได้ดีผ่านท่าทางที่ห้าวหาญและน้ำเสียงที่ก้าวร้าว โดยเฉพาะในฉากที่ต้องปะทะกับตอง ซึ่งเต็มไปด้วยพลังและอารมณ์

ในฉากดราม่า เช่น ตอนที่พีทถูกภีมตำหนิหรือต้องเผชิญผลจากการกระทำของตัวเอง เลโอสามารถถ่ายทอดความเปราะบางและความรู้สึกผิดได้อย่างเป็นธรรมชาติ ทำให้คนดูรู้สึกถึงมิติของตัวละคร ฉากที่พีทเริ่มเปลี่ยนแปลงในช่วงท้าย เลโอแสดงถึงความนุ่มนวลและความเสียสละได้ดี โดยเฉพาะฉากกับอุษา ซึ่งช่วยให้ตัวละครมีพัฒนาการที่น่าจดจำ

→ ภูธฤทธิ์ พรหมบันดาล รับบท ภุชงค์

ภุชงค์ เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “เงามืดของอดีต” ในเรื่อง เขาเป็นพ่อที่ล้มเหลวและนักธุรกิจที่เห็นแก่ตัว แต่ก็มีด้านที่สำนึกผิดและพยายามแก้ไขในตอนท้าย บทนี้แสดงให้เห็นถึงผลกระทบของการตัดสินใจที่ผิดพลาดต่อครอบครัว และภูธฤทธิ์ พรหมบันดาล ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทำให้ภุชงค์เป็นตัวละครที่ทั้งน่าหมั่นไส้และน่าสงสารในเวลาเดียวกัน เป็นส่วนสำคัญที่ขับเคลื่อนปมดราม่าใน “ไฟน้ำค้าง”

ภุชงค์ เป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จและเป็นเจ้าของบริษัท พีพี เวิลด์ เขามีฐานะร่ำรวยและมีอิทธิพลในวงการธุรกิจ แต่ชีวิตครอบครัวของเขากลับล้มเหลว ภรรยา มณีวรรณ (กชกร นิมากรณ์) ทิ้งเขาไปหลังจากเขามีสัมพันธ์กับ สุภางค์ (ภัสสร บุณยเกียรติ) หญิงสาวในบาร์ที่ตั้งท้องและถูกเขาเลี้ยงดูในภายหลัง

บุคลิกภาพมีเสน่ห์และเจ้าเล่ห์ ภุชงค์เป็นชายวัยกลางคนที่มีเสน่ห์และรู้วิธีจัดการผู้คน เขามักใช้ความสามารถนี้ทั้งในธุรกิจและความสัมพันธ์ส่วนตัว เห็นแก่ตัวและขาดความรับผิดชอบเขามีนิสัยที่มองความต้องการของตัวเองเป็นหลัก โดยไม่คำนึงถึงผลกระทบต่อครอบครัว การกระทำของเขาในอดีต เช่น การนอกใจภรรยาและการทิ้งให้ภีมเติบโตโดยขาดความรักจากแม่ เป็นจุดเริ่มต้นของปมในใจของลูกชาย

สำนึกผิดในภายหลัง แม้จะดูเป็นคนเย็นชาในช่วงแรก แต่ภุชงค์เริ่มแสดงความรู้สึกผิดต่อสิ่งที่ทำกับครอบครัว โดยเฉพาะเมื่อเขาได้พบกับ พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์) ที่ทำให้เขานึกถึงมณีวรรณ

ภุชงค์ให้ความสำคัญกับความสำเร็จในธุรกิจและภาพลักษณ์ภายนอกมากกว่าความสัมพันธ์ในครอบครัว เขามองว่าความรักเป็นสิ่งที่ควบคุมได้ด้วยเงินหรืออำนาจ เขามีมุมมองที่ซับซ้อนต่อผู้หญิง เขาทั้งหลงใหลในเสน่ห์ของหญิงสาวอย่างสุภางค์และพลับพลา แต่ก็ไม่เคยเรียนรู้จากความผิดพลาดในอดีตที่ทำร้ายมณีวรรณ

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – ชายที่ไร้สำนึก ภุชงค์เริ่มต้นด้วยภาพลักษณ์ของพ่อที่ล้มเหลว เขาไม่สนใจความรู้สึกของภีมและมองข้ามผลกระทบจากการกระทำของตัวเองในอดีต

จุดเปลี่ยน – ความรู้สึกที่ตื่นขึ้น เมื่อได้พบพลับพลา เขารู้สึกประทับใจในความเข้มแข็งและความจริงใจของเธอ ซึ่งทำให้เขานึกถึงมณีวรรณ เขาพยายามเข้าใกล้เธอและชวนเธอมาทำงานที่บริษัท ซึ่งจุดนี้กลายเป็นชนวนให้ภีมเข้าใจผิดและเริ่มเกมแก้แค้น

จุดจบ – การไถ่บาปบางส่วน ในตอนท้าย ภุชงค์เริ่มสำนึกถึงความผิดที่ทำกับครอบครัว เขาพยายามปรับปรุงความสัมพันธ์กับภีมและยอมรับการตัดสินใจของลูกชายที่เลือกพลับพลา แม้จะไม่มีการเปลี่ยนแปลงแบบเต็มตัว แต่ก็แสดงถึงความพยายามที่จะชดเชยอดีต

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับภีม ภุชงค์เป็นพ่อที่ห่างเหินจากลูกชาย ภีมโทษเขาที่ทำให้ครอบครัวแตกสลาย และความสัมพันธ์ของทั้งคู่เต็มไปด้วยความขัดแย้ง แต่ในตอนท้ายเริ่มมีการประนีประนอม

กับพลับพลา เขาสนใจเธอเพราะความคล้ายคลึงกับมณีวรรณ และมองเธอในแง่ที่ทั้งชื่นชมและอยากครอบครอง ซึ่งทำให้ภีมเข้าใจผิดว่าเขาจะแย่งเธอไป

กับสุภางค์ ความสัมพันธ์ของเขากับสุภางค์เป็นจุดเริ่มต้นของปัญหาครอบครัว เขาเลี้ยงดูเธอและลูก แต่ไม่เคยให้ความรักที่แท้จริง ทำให้สุภางค์กลายเป็นตัวร้ายที่หึงหวงพลับพลา

บทบาทในเรื่อง ภุชงค์เป็น “ต้นตอของปม” ในเรื่อง การกระทำของเขาในอดีตนำไปสู่ความแค้นของภีมและความขัดแย้งในครอบครัว เขายังเป็นตัวเร่งให้เกิดความเข้าใจผิดระหว่างภีมและพลับพลา ซึ่งขับเคลื่อนเรื่องราวไปข้างหน้า

การแสดงของ ภูธฤทธิ์ พรหมบันดาล วิทย์ ถ่ายทอดบท ภุชงค์ ได้อย่างมีเสน่ห์และน่าเชื่อถือ เขาแสดงถึงความเป็นชายวัยกลางคนที่มีทั้งความมั่นใจและความเจ้าเล่ห์ได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องเผชิญหน้ากับภีม ซึ่งเต็มไปด้วยความตึงเครียดและอารมณ์ที่ซับซ้อน

ในฉากที่ภุชงค์แสดงความสนใจในพลับพลา วิทย์ใช้สายตาและน้ำเสียงที่อบอุ่นปนเจ้าเล่ห์ ทำให้คนดูรู้สึกถึงความลึกซึ้งของตัวละครที่มีทั้งด้านดีและด้านมืด ฉากที่ภุชงค์สำนึกผิดในตอนท้าย เขาถ่ายทอดความรู้สึกเสียใจและความพยายามในการไถ่บาปได้อย่างน่าประทับใจ ช่วยให้ตัวละครมีมิติมากขึ้น

→ ภัสสร บุณยเกียรติ รับบท สุภางค์

สุภางค์ เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “เงามืดของความโลภ” ในเรื่อง เธอเริ่มจากหญิงสาวที่ฉวยโอกาสเพื่อชีวิตที่ดีขึ้น แต่กลายเป็นตัวร้ายที่เต็มไปด้วยความแค้นและความหึงหวงเมื่อสิ่งที่หวังไว้ไม่เป็นจริง บทนี้แสดงให้เห็นถึงผลกระทบของความรักที่ไม่สมหวังและการต่อสู้เพื่อสถานะ และภัสสร บุณยเกียรติ ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทำให้สุภางค์เป็นตัวร้ายที่ทั้งน่าหมั่นไส้และน่าสงสาร เป็นส่วนสำคัญที่เพิ่มความเข้มข้นให้กับ “ไฟน้ำค้าง”

สุภางค์ เป็นหญิงสาวที่เคยทำงานในบาร์และมีสัมพันธ์กับ ภุชงค์ (ภูธฤทธิ์ พรหมบันดาล) พ่อของภีม เธอตั้งท้องกับเขาและถูกเลี้ยงดูในฐานะ “เมียน้อย” โดยภุชงค์ให้การสนับสนุนทางการเงิน แต่ไม่เคยให้สถานะที่ชัดเจน ความสัมพันธ์นี้เป็นสาเหตุที่ทำให้ครอบครัวของภีมแตกสลาย เมื่อ มณีวรรณ (กชกร นิมากรณ์) ภรรยาของภุชงค์ทิ้งครอบครัวไป

บุคลิกภาพ เจ้าเล่ห์และทะเยอทะยาน สุภางค์เป็นคนฉลาดและรู้วิธีใช้เสน่ห์ของตัวเองเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ เธอพยายามยกระดับชีวิตจากสาวบาร์สู่การเป็นคนในสังคมชั้นสูง หึงหวงและมักใหญ่ใฝ่สูงเธอมีความหมกมุ่นในภุชงค์และหวังจะได้เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย เมื่อ พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์) เข้ามาในชีวิตของภุชงค์ เธอรู้สึกถูกคุกคามและกลายเป็นตัวร้ายที่พยายามกำจัดพลับพลา

ขมขื่นและเต็มไปด้วยความแค้น ภายใต้ภาพลักษณ์ที่ดูแข็งแกร่ง สุภางค์มีความเจ็บปวดจากชีวิตที่ไม่เคยได้รับการยอมรับ เธอโทษคนอื่นสำหรับความล้มเหลวของตัวเอง

สุภางค์ให้ความสำคัญกับสถานะและเงินทอง เธอมองว่าการได้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวภุชงค์คือหนทางสู่ชีวิตที่ดีกว่า และพร้อมทำทุกอย่างเพื่อรักษาสิ่งที่เธอมี เธอมีทัศนคติที่ดูถูกคนที่ด้อยกว่า เช่น พลับพลา ซึ่งเธอมองว่าเป็นแค่ “สาวพริตตี้” ที่ไม่คู่ควรกับภุชงค์หรือภีม

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – หญิงสาวผู้ฉวยโอกาส สุภางค์เริ่มต้นด้วยการเป็นตัวละครที่ใช้ความสัมพันธ์กับภุชงค์เพื่อยกระดับชีวิต เธอพยายามรักษาอิทธิพลของตัวเองในครอบครัวนี้ แม้จะรู้ว่าภีมเกลียดเธอ

จุดเปลี่ยน – ความร้ายที่เพิ่มขึ้น เมื่อพลับพลาเข้ามาในชีวิตของภุชงค์และภีม สุภางค์กลายเป็นตัวร้ายเต็มตัว เธอร่วมมือกับ อุษา (ปริตา ไชยรักษ์) วางแผนร้าย เช่น ปล่อยข่าวลือหรือสร้างความเข้าใจผิด เพื่อแยกภีมและพลับพลาออกจากกัน

จุดจบ – ความพ่ายแพ้ ในตอนท้าย สุภางค์ต้องเผชิญกับความจริงว่าเธอไม่สามารถชนะใจภุชงค์หรือควบคุมชีวิตของภีมได้ เธอยอมรับความพ่ายแพ้และออกจากชีวิตของครอบครัวนี้ไป โดยไม่มีการไถ่บาปหรือการเปลี่ยนแปลงตัวเอง

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับภุชงค์ สุภางค์รักและพึ่งพาภุชงค์ เธอหวังว่าเขาจะให้สถานะที่มั่นคงแก่เธอ แต่ภุชงค์มองเธอแค่ในฐานะคนที่เขาเลี้ยงดู ไม่ใช่คนรักที่แท้จริง

กับภีม เธอเป็นศัตรูตัวฉกาจของภีม เขาเกลียดเธอเพราะโทษว่าเธอเป็นสาเหตุที่ครอบครัวแตกสลาย และมองว่าเธอเป็นตัวอย่างของผู้หญิงที่เขาดูถูก

กับพลับพลา สุภางค์เกลียดพลับพลาและมองว่าเธอเป็นภัยคุกคาม เธอพยายามกำจัดพลับพลาด้วยวิธีต่างๆ แต่สุดท้ายก็ล้มเหลว

บทบาทในเรื่อง สุภางค์เป็น “ตัวร้ายหลัก” ที่ขับเคลื่อนความขัดแย้งในเรื่อง เธอเป็นสัญลักษณ์ของความโลภและความแค้นที่เกิดจากชีวิตที่ไม่สมหวัง และช่วยเน้นย้ำปมในใจของภีมเกี่ยวกับผู้หญิงและครอบครัว

การแสดงของ ภัสสร บุณยเกียรติ ภัสสร ถ่ายทอดบท สุภางค์ ได้อย่างทรงพลังและน่าจดจำ เธอแสดงถึงความเจ้าเล่ห์และความร้ายกาจของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องเผชิญหน้ากับพลับพลา ซึ่งเต็มไปด้วยความเผ็ดร้อนและอารมณ์ที่เข้มข้น

ในฉากที่สุภางค์แสดงความหึงหวงหรือความเจ็บปวดจากชีวิตที่ไม่ได้รับการยอมรับ ภัสสรใช้สายตาและน้ำเสียงที่สื่อถึงความขมขื่นได้อย่างลึกซึ้ง ทำให้คนดูรู้สึกถึงมิติของตัวละครที่ไม่ใช่แค่ร้ายอย่างเดียว การแสดงของเธอช่วยให้สุภางค์กลายเป็นตัวร้ายที่คนดูทั้งเกลียดและสงสาร โดยเฉพาะในฉากสุดท้ายที่เธอยอมรับความพ่ายแพ้ ซึ่งภัสสรถ่ายทอดความสิ้นหวังได้อย่างน่าประทับใจ

→ ปนัดดา โกมารทัต รับบท ย่าทิพย์

ย่าทิพย์ เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “รากเหง้าของความดี” ในเรื่อง เธอเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง อบอุ่น และเต็มไปด้วยความรัก คอยเป็นกำลังใจและปลูกฝังค่านิยมให้หลานๆ ท่ามกลางชีวิตที่ยากลำบาก บทนี้แสดงให้เห็นถึงพลังของครอบครัวและคำสอนที่ส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่น และปนัดดา โกมารทัต ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทำให้ย่าทิพย์เป็นตัวละครที่ทั้งน่าเคารพและน่าจดจำใน “ไฟน้ำค้าง”

ย่าทิพย์ เป็นหญิงชราวัยประมาณ 60-70 ปี ที่เลี้ยงดูพลับพลาและตองหลังจากพ่อแม่ของทั้งคู่เสียชีวิต เธอเป็นคนในยุคเก่าที่มีชีวิตเรียบง่ายและยากจน แต่เต็มไปด้วยความเข้มแข็งและความรักต่อครอบครัว

บุคลิกภาพเข้มแข็งและอดทน ย่าทิพย์เป็นคนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมามาก เธอมีความอดทนสูงและไม่เคยยอมแพ้ต่อความลำบาก แม้จะต้องเลี้ยงหลานสองคนเพียงลำพัง อบอุ่นและเปี่ยมด้วยเมตตาเธอเป็นที่พึ่งทางใจของพลับพลาและตอง แม้บางครั้งจะดุหลาน แต่ทุกอย่างมาจากความรักและความห่วงใย เธอมักพูดจาด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลแต่หนักแน่น

ฉลาดและมีสติ ย่าทิพย์มีประสบการณ์ชีวิตที่ทำให้เธอมองโลกได้อย่างรอบคอบ เธอมักให้คำแนะนำที่ลึกซึ้งและช่วยให้หลานๆ ตัดสินใจในยามที่สับสน

ย่าทิพย์ยึดมั่นในความซื่อสัตย์และศักดิ์ศรี เธอสอนพลับพลาว่า “ไม่มีใครดูถูกเราได้ ถ้าเราไม่ดูถูกตัวเอง” ซึ่งกลายเป็นคติประจำใจที่ช่วยให้หลานสาวต่อสู้กับความอยุติธรรมในชีวิต เธอให้ความสำคัญกับครอบครัวเหนือสิ่งอื่นใด และเชื่อว่าความรักและการเสียสละคือสิ่งที่ทำให้ครอบครัวอยู่รอดได้ แม้จะต้องเผชิญกับความยากลำบาก

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – เสาหลักของบ้าน ย่าทิพย์เริ่มต้นด้วยการเป็นผู้ดูแลครอบครัว เธอคอยสนับสนุนพลับพลาในการทำงานหนักเพื่อหาเงินเลี้ยงครอบครัว และพยายามอบรมตองที่เกเรให้กลับตัว

จุดเปลี่ยน – ความกังวล เมื่อตองก่อเรื่องและพลับพลาต้องเผชิญปัญหาจาก ภีม (ยูโร ยศวรรธน์) ย่าทิพย์เริ่มแสดงความกังวล เธอรู้สึกผิดที่ไม่สามารถช่วยเหลือหลานได้มากกว่านี้ และกลัวว่าพลับพลาจะต้องเสียสละมากเกินไป

จุดจบ – ความภาคภูมิใจ ในตอนท้าย ย่าทิพย์ได้เห็นพลับพลาและตองเติบโตเป็นคนดี เธอรู้สึกภูมิใจที่หลานสาวยึดมั่นในคำสอนของเธอและพบความสุขกับภีม แม้ตัวเธอเองจะยังคงใช้ชีวิตเรียบง่ายต่อไป

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับพลับพลา ย่าทิพย์เป็นทั้งแม่และย่าของพลับพลา เธอเป็นคนที่ปลูกฝังความเข้มแข็งและศักดิ์ศรีให้หลานสาว และคอยให้กำลังใจในยามที่พลับพลาต้องเผชิญหน้ากับความยากลำบาก

กับตอง เธอรักตองแต่ก็เข้มงวดกับเขาเพราะความเกเร เธอพยายามอบรมเขาให้เป็นคนดี แต่บางครั้งก็รู้สึกหมดหนทางเมื่อตองไม่ฟัง

กับภีม ย่าทิพย์ไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์โดยตรงกับภีม แต่เมื่อได้รู้จักเขาในช่วงท้าย เธอยอมรับเขาในฐานะคนที่รักและดูแลพลับพลาได้

บทบาทในเรื่อง ย่าทิพย์เป็น “รากฐานของครอบครัว” และ “แสงสว่างทางจิตใจ” ของพลับพลา เธอเป็นตัวละครที่ช่วยเน้นย้ำธีมของเรื่องเกี่ยวกับศักดิ์ศรีและการต่อสู้เพื่อคนที่รัก และยังเป็นจุดเชื่อมโยงที่ทำให้คนดูเข้าใจที่มาของความเข้มแข็งของนางเอก

การแสดงของ ปนัดดา โกมารทัต ปนัดดา ถ่ายทอดบท ย่าทิพย์ ได้อย่างอบอุ่นและน่าประทับใจ เธอแสดงถึงความเข้มแข็งและความเมตตาของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องให้คำแนะนำพลับพลา ซึ่งน้ำเสียงและสีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความจริงใจ

ในฉากดราม่า เช่น ตอนที่ย่าทิพย์กังวลเรื่องตองหรือเห็นพลับพลาลำบาก ปนัดดาใช้สายตาและการแสดงที่ละมุนเพื่อสื่อถึงความเจ็บปวดและความรัก ทำให้คนดูรู้สึกซึ้งและเห็นใจ การแสดงของเธอช่วยให้ย่าทิพย์กลายเป็นตัวละครที่คนดูรักและเคารพ เสริมสร้างภาพลักษณ์ของย่าที่เป็นทั้งผู้ปกครองและที่พึ่งทางใจของครอบครัว

→ กชกร นิมากรณ์ รับบท แก้วลดา/มณีวรรณ

แก้วลดา/มณีวรรณ เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “สายลมแห่งอดีต” ที่พัดผ่านชีวิตของภีมและพลับพลา เธอเป็นแม่ที่เข้มแข็งแต่ต้องเผชิญกับความเจ็บปวด และการจากไปของเธอทิ้งรอยแผลในใจของลูกชาย แต่การกลับมาในตอนท้ายช่วยเยียวยาและคลายปม บทนี้แสดงให้เห็นถึงพลังของการยืนหยัดเพื่อศักดิ์ศรีและการปลดปล่อยตัวเองจากความเจ็บปวด และกชกร นิมากรณ์ ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทำให้แก้วลดา/มณีวรรณเป็นตัวละครที่ทั้งน่าสงสารและน่าเคารพใน “ไฟน้ำค้าง”

มณีวรรณ เป็นภรรยาคนแรกของ ภุชงค์ (ภูธฤทธิ์ พรหมบันดาล) และแม่ของภีมกับ พีท (เลโอ พีรพันธ์) เธอเคยเป็นหญิงสาวที่สวยงาม ฉลาด และมีความฝัน แต่ชีวิตแต่งงานของเธอพังทลายเมื่อภุชงค์นอกใจและมีสัมพันธ์กับ สุภางค์ (ภัสสร บุณยเกียรติ) ทำให้เธอตัดสินใจทิ้งครอบครัวและเปลี่ยนชื่อเป็น แก้วลดา เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่

บุคลิกภาพเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยว มณีวรรณในอดีตและแก้วลดาในปัจจุบันเป็นคนที่มีความเข้มแข็ง เธอเลือกที่จะเดินออกจากชีวิตที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด แทนที่จะยอมจำนนต่อสถานการณ์ สง่างามแต่เก็บงำความเจ็บเธอมีบุคลิกที่สงบและนิ่งสง่า แต่ลึกๆ แล้วมีความขมขื่นและความเสียใจจากอดีต เธอมักพูดน้อยแต่ทุกคำพูดมีน้ำหนัก

มีความรักที่ซ่อนไว้ แม้จะทิ้งครอบครัวไป แก้วลดายังคงรักและคิดถึงลูกๆ โดยเฉพาะภีม แต่เธอเลือกที่จะไม่กลับไปเพราะกลัวว่าจะยิ่งทำร้ายเขา

มณีวรรณให้ความสำคัญกับศักดิ์ศรีและความซื่อสัตย์ เธอรับไม่ได้กับการถูกทรยศจากภุชงค์ จึงเลือกที่จะจากไปเพื่อรักษาคุณค่าในตัวเอง เธอมองว่าความรักที่แท้จริงต้องอยู่บนความเคารพและความจริงใจ ซึ่งเป็นเหตุผลที่เธอไม่ยอมให้อภัยภุชงค์ และเลือกใช้ชีวิตอย่างสันโดษในฐานะแก้วลดา

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – แม่ที่เจ็บปวด ในอดีต มณีวรรณเป็นแม่ที่รักลูกและพยายามรักษาครอบครัวไว้ แต่เมื่อรู้ว่าภุชงค์นอกใจ เธอตัดสินใจทิ้งทุกอย่างและหายไปจากชีวิตของภีมกับพีท

จุดเปลี่ยน – การปรากฏตัวอีกครั้ง ในเรื่อง แก้วลดากลับมาปรากฏตัวในฐานะหญิงสาวลึกลับที่ใช้ชีวิตเรียบง่าย เธอได้พบกับพลับพลาโดยบังเอิญ และรู้สึกประทับใจในความเข้มแข็งของเธอ ซึ่งทำให้เธอนึกถึงตัวเองในวัยสาว

จุดจบ – การเผชิญหน้าและการปลดปล่อย ในตอนท้าย แก้วลดาได้เผชิญหน้ากับภีมอีกครั้ง เธออธิบายเหตุผลที่จากไปและขอโทษเขา แม้จะไม่กลับมาอยู่ด้วยกัน แต่เธอยอมรับความรักของภีมที่มีต่อพลับพลา และปลดปล่อยตัวเองจากความรู้สึกผิดในอดีต

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับภีม แก้วลดาเป็นแม่ที่ภีมทั้งรักและเกลียด เขาโทษเธอที่ทิ้งครอบครัว แต่ลึกๆ แล้วยังโหยหาความรักจากเธอ การพบกันในตอนท้ายช่วยคลายปมในใจของเขา

กับภุชงค์ เธอเคยรักภุชงค์ แต่ความสัมพันธ์จบลงด้วยความเจ็บปวด เธอไม่เคยให้อภัยเขา และมองว่าเขาเป็นสาเหตุของทุกอย่าง

กับพลับพลา แก้วลดาเห็นตัวเองในวัยสาวผ่านพลับพลา เธอชื่นชมความเข้มแข็งและศักดิ์ศรีของนางเอก และกลายเป็นตัวเชื่อมที่ทำให้ภีมเข้าใจมุมมองของแม่มากขึ้น

บทบาทในเรื่อง แก้วลดา/มณีวรรณเป็น “เงาของอดีต” ที่มีอิทธิพลต่อปมในใจของภีม เธอเป็นสาเหตุที่ทำให้เขามีทัศนคติด้านลบต่อผู้หญิง และการกลับมาของเธอช่วยให้เรื่องราวคลี่คลาย เธอยังเป็นตัวละครที่สะท้อนความคล้ายคลึงกับพลับพลาในแง่ของความเข้มแข็งและศักดิ์ศรี

การแสดงของ กชกร นิมากรณ์ กชกร ถ่ายทอดบท แก้วลดา/มณีวรรณ ได้อย่างลึกซึ้งและน่าประทับใจ เธอแสดงถึงความสง่างามและความเข้มแข็งของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากย้อนอดีตที่ต้องเผชิญหน้ากับการทรยศของภุชงค์ ซึ่งเต็มไปด้วยอารมณ์ที่หนักแน่น

ในฉากที่แก้วลดาพบกับพลับพลา กชกรใช้สายตาและน้ำเสียงที่อบอุ่นแต่มีความโศกซ่อนอยู่ ทำให้คนดูรู้สึกถึงความเชื่อมโยงระหว่างตัวละครทั้งสอง ฉากเผชิญหน้ากับภีมในตอนท้าย เธอถ่ายทอดความรู้สึกผิดและความรักที่เก็บไว้มานานได้อย่างสะเทือนใจ ช่วยให้คนดูเข้าใจและเห็นใจตัวละครนี้มากขึ้น

→ กฤตย์ อัทธเสรี รับบท เดช

เดช เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “กำแพงเงียบ” ที่คอยปกป้องแก้วลดาจากอดีตที่เจ็บปวด เขาเป็นชายธรรมดาที่มีความรักมั่นคงและยึดมั่นในหลักการ บทนี้แสดงให้เห็นถึงความเสียสละและความเข้าใจในความรัก และกฤตย์ อัทธเสรี ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทำให้เดชเป็นตัวละครสมทบที่ทั้งน่าเคารพและน่าจดจำใน “ไฟน้ำค้าง”

เดช เป็นชายวัยกลางคนถึงสูงวัยที่ใช้ชีวิตเรียบง่ายในชนบท เขาเป็นเจ้าของสวนแห่งหนึ่งที่ภีมพยายามเจรจาซื้อในช่วงท้ายของเรื่อง เดชมีอดีตที่เชื่อมโยงกับแก้วลดา ซึ่งต่อมาเปิดเผยว่าเธอคือมณีวรรณ แม่ของภีมที่หนีจากครอบครัวไปหลังถูก ภุชงค์ (ภูธฤทธิ์ พรหมบันดาล) หักหลัง

บุคลิกภาพเงียบขรึมและลึกลับ เดชเป็นคนพูดน้อยและมีท่าทีสงบเสงี่ยม เขามักหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าและดูเหมือนมีอะไรซ่อนอยู่ในใจ ซึ่งทำให้คนดูรู้สึกว่าเขาเป็นตัวละครที่มีความลับ ซื่อสัตย์และปกป้องเขามีความรักและความจงรักภักดีต่อแก้วลดา เขาคอยดูแลเธออย่างเงียบๆ และปกป้องเธอจากอดีตที่ตามมา โดยเฉพาะเมื่อภีมและภุชงค์พยายามเข้ามาในชีวิตของเธออีกครั้ง

เรียบง่ายแต่หนักแน่น เดชใช้ชีวิตแบบชาวบ้านธรรมดา แต่มีความเด็ดเดี่ยวในหลักการ เขาปฏิเสธข้อเสนอซื้อสวนจากภีมในตอนแรก แสดงถึงความยึดมั่นในสิ่งที่เป็นของตัวเอง

เดชให้ความสำคัญกับความสงบสุขและครอบครัว เขาเลือกที่จะอยู่กับแก้วลดาในชีวิตที่ห่างไกลจากความวุ่นวาย แม้จะรู้ว่าเธอมีอดีตที่ซับซ้อน เขามีทัศนคติที่ไม่ยอมจำนนต่ออำนาจหรือเงินทอง ซึ่งเห็นได้จากการที่เขาไม่ยอมขายสวนให้ภีมง่ายๆ แม้จะถูกกดดัน

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – ชายลึกลับ เดชปรากฏตัวครั้งแรกในฐานะเจ้าของสวนที่ภีมพยายามเจรจาด้วย เขาดูเป็นคนธรรมดาที่ไม่น่าสนใจ แต่มีท่าทีที่ทำให้คนสงสัยว่าเขารู้จักแก้วลดามาก่อน

จุดเปลี่ยน – ผู้พิทักษ์อดีต เมื่อภีมและภุชงค์มาที่สวนเพื่อพบแก้วลดา เดชแสดงบทบาทเป็นผู้ปกป้อง เขาพยายามขัดขวางไม่ให้ทั้งคู่รื้อฟื้นความเจ็บปวดของภรรยา แต่สุดท้ายก็ยอมให้แก้วลดาตัดสินใจเผชิญหน้ากับอดีตด้วยตัวเอง

จุดจบ – การยอมรับ ในตอนท้าย เดชยอมรับการตัดสินใจของแก้วลดาที่จะเคลียร์ใจกับภีมและภุชงค์ เขายังคงอยู่เคียงข้างเธออย่างเงียบๆ แสดงถึงความรักที่มั่นคงและไม่หวังสิ่งตอบแทน

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับแก้วลดา เดชเป็นสามีที่รักและเข้าใจเธอ เขารู้ถึงอดีตของเธอแต่เลือกที่จะไม่ตัดสิน และคอยปกป้องเธอจากความเจ็บปวดที่อาจเกิดขึ้นอีก

กับภีม เขามีความระแวงต่อภีมในฐานะคนแปลกหน้าที่เข้ามายุ่งกับชีวิตของเขาและแก้วลดา แต่เมื่อรู้ว่าแก้วลดาคือแม่ของภีม เขาก็ยอมถอยเพื่อให้ทั้งคู่ได้คลายปม

กับภุชงค์ เดชไม่ชอบภุชงค์ เพราะรู้ว่าเขาเป็นสาเหตุที่ทำให้แก้วลดาต้องทนทุกข์ในอดีต เขาพยายามขัดขวางไม่ให้ภุชงค์รื้อฟื้นเรื่องเก่า

บทบาทในเรื่อง เดชทำหน้าที่เป็น “ผู้พิทักษ์เงียบ” ของแก้วลดา และเป็นตัวเชื่อมที่นำปมในอดีตของครอบครัวภีมมาสู่บทสรุป เขาเป็นตัวละครที่ช่วยเน้นย้ำธีมของการให้อภัยและการเริ่มต้นใหม่ในเรื่อง

การแสดงของ กฤตย์ อัทธเสรี กฤตย์ ถ่ายทอดบท เดช ได้อย่างน่าประทับใจ เขาแสดงถึงความเงียบขรึมและความลึกซึ้งของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องเผชิญหน้ากับภีม ซึ่งน้ำเสียงและสีหน้าของเขาสื่อถึงความกังวลและความปกป้อง

ในฉากที่เดชปกป้องแก้วลดา กฤตย์ใช้ท่าทางที่หนักแน่นแต่ไม่เกรี้ยวกราด ทำให้คนดูรู้สึกถึงความมั่นคงและความรักที่เขามีต่อภรรยา การแสดงของเขาช่วยให้เดชเป็นตัวละครที่มีมิติ แม้จะมีบทบาทไม่มาก แต่ก็สร้างความประทับใจและเป็นส่วนสำคัญในการคลายปมของเรื่อง

→ ปัทมา ปานทอง รับบท อำพร

อำพร เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “เงาของสังคมชั้นสูง” ในเรื่อง เธอเป็นแม่ที่รักลูกและหวังดี แต่ถูกขับเคลื่อนด้วยค่านิยมที่ให้ความสำคัญกับสถานะและภาพลักษณ์ บทนี้แสดงให้เห็นถึงความขัดแย้งระหว่างความรักของแม่และความเห็นแก่ตัว และปัทมา ปานทอง ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างลงตัว ทำให้อำพรเป็นตัวละครสมทบที่ทั้งน่าหมั่นไส้และน่าสงสารในเวลาเดียวกัน เป็นส่วนหนึ่งที่เพิ่มรสชาติให้กับ “ไฟน้ำค้าง”

อำพร เป็นหญิงวัยกลางคนที่มีฐานะดี เธอเป็นภรรยาของท่านทวีป และใช้ชีวิตอยู่ในแวดวงสังคมชั้นสูง เธอมีลูกสาวคนเดียวคืออุษา ซึ่งเธอเลี้ยงดูแบบตามใจและหวังให้ลูกได้สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต

บุคลิกภาพสง่างามและเย่อหยิ่งอำพรมีท่าทีที่สง่างามและมั่นใจในตัวเองสูง เธอมักแสดงออกถึงความเป็นผู้ดีเก่าที่ให้ความสำคัญกับภาพลักษณ์และสถานะของครอบครัว ปกป้องลูกสาว เธอรักและห่วงใยอุษาอย่างมาก และมักสนับสนุนความต้องการของลูกสาว โดยเฉพาะเรื่องความรักของอุษาที่มีต่อ ภีม (ยูโร ยศวรรธน์) เธอเชื่อว่าภีมคือคู่ที่เหมาะสมกับลูกสาวทั้งในแง่ฐานะและชื่อเสียง

เจ้าเล่ห์เล็กน้อย อำพรมีด้านที่ฉลาดและรู้ทันคน เธอพร้อมช่วยลูกสาววางแผนเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ แม้บางครั้งจะดูเหมือนเป็นการยุ่งเกี่ยวกับชีวิตของผู้อื่นเกินไป

อำพรให้ความสำคัญกับการรักษาหน้าตาในสังคม เธอมองว่าการแต่งงานของลูกสาวกับคนที่มีฐานะดีอย่างภีมจะช่วยยกระดับครอบครัวและรักษาความมั่นคงของชื่อเสียง เธอมีทัศนคติที่ดูถูกคนที่มีสถานะต่ำกว่า เช่น พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์) ซึ่งเธอมองว่าไม่คู่ควรกับภีม และสนับสนุนให้อุษากำจัดพลับพลาออกจากเส้นทาง

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – แม่ที่หวังดี อำพรเริ่มต้นด้วยการเป็นแม่ที่สนับสนุนลูกสาว เธอช่วยอุษาวางแผนเพื่อให้ได้ใจภีม และมักให้คำแนะนำที่เน้นผลประโยชน์ของครอบครัว

จุดเปลี่ยน – ความขัดแย้ง เมื่ออุษาเริ่มเสียเปรียบในเกมความรัก และภีมเลือกพลับพลา อำพรแสดงความไม่พอใจและพยายามกดดันสถานการณ์ให้ลูกสาวได้เปรียบ แต่ก็เริ่มเห็นว่าความพยายามของเธออาจไม่สำเร็จ

จุดจบ – การยอมรับอย่างจำใจ ในตอนท้าย อำพรต้องยอมรับความจริงว่าภีมไม่รักอุษา เธอเสียใจที่ลูกสาวต้องผิดหวัง แต่ก็ยังคงรักษาท่าทีสง่างามและไม่ยอมให้ครอบครัวเสียหน้า

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับอุษา อำพรเป็นแม่ที่รักลูกสาวมาก เธอคอยให้คำแนะนำและสนับสนุนทุกการตัดสินใจของอุษา แม้บางครั้งจะดูเหมือนผลักดันมากเกินไป

กับท่านทวีป เธอเป็นภรรยาที่เคารพและเกรงใจสามี แต่ก็มีอิทธิพลในครอบครัวไม่น้อย เธอมักโน้มน้าวท่านทวีปให้สนับสนุนความต้องการของอุษา

กับภีมและพลับพลา อำพรมองภีมเป็นลูกเขยในอุดมคติ แต่เกลียดพลับพลาที่เข้ามาขัดขวาง เธอพยายามขัดขวางความสัมพันธ์ของทั้งคู่ แต่สุดท้ายก็ต้องยอมแพ้

บทบาทในเรื่อง อำพรทำหน้าที่เป็น “ตัวสนับสนุนตัวร้าย” เธอช่วยเพิ่มความเข้มข้นให้กับความขัดแย้งของอุษาและพลับพลา และเป็นตัวแทนของทัศนคติชนชั้นสูงที่ตัดสินคนจากสถานะ ซึ่งตอกย้ำธีมของเรื่องเกี่ยวกับศักดิ์ศรีและการต่อสู้

การแสดงของ ปัทมา ปานทอง ปัทมา ถ่ายทอดบท อำพร ได้อย่างมีเสน่ห์และน่าจดจำ เธอแสดงถึงความสง่างามและความเย่อหยิ่งของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องเผชิญหน้ากับพลับพลา ซึ่งน้ำเสียงและท่าทางของเธอเต็มไปด้วยความดูถูกและอำนาจ

ในฉากที่อำพรให้คำแนะนำอุษา ปัทมาใช้การแสดงที่อบอุ่นปนเจ้าเล่ห์ ทำให้คนดูรู้สึกถึงความรักของแม่ที่พร้อมทำทุกอย่างเพื่อลูก ฉากที่อำพรต้องยอมรับความพ่ายแพ้ในตอนท้าย เธอถ่ายทอดความเสียใจและความขัดใจได้อย่างละมุน ช่วยให้ตัวละครมีมิติมากขึ้น และไม่เป็นแค่แม่ที่ร้ายแบบตื้นๆ

→ เฉลิมพร พุ่มพันธ์วงศ์ รับบท ท่านทวีป

ท่านทวีป เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “กำแพงแห่งอำนาจ” ในเรื่อง เขาเป็นพ่อที่รักลูกและนักธุรกิจที่หวงแหนชื่อเสียง แต่ถูกขับเคลื่อนด้วยค่านิยมของชนชั้นสูงที่มองคนจากสถานะ บทนี้แสดงให้เห็นถึงความขัดแย้งระหว่างความรักของพ่อและความเห็นแก่ตัวของสังคม และเฉลิมพร พุ่มพันธ์วงศ์ ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างน่าประทับใจ ทำให้ท่านทวีปเป็นตัวละครสมทบที่ทั้งน่าเกรงขามและน่าสนใจใน “ไฟน้ำค้าง”

ท่านทวีป เป็นนักธุรกิจวัยกลางคนถึงสูงวัยที่มีฐานะร่ำรวยและมีชื่อเสียงในสังคม เขาเป็นหัวหน้าครอบครัวที่มีอำนาจและเป็นที่เคารพในวงการธุรกิจ มีความสัมพันธ์ทางสังคมกับครอบครัวของ ภีม (ยูโร ยศวรรธน์) ผ่านการติดต่อทางธุรกิจกับ ภุชงค์ (ภูธฤทธิ์ พรหมบันดาล)

บุคลิกภาพน่าเกรงขามและสุขุม ท่านทวีปมีท่าทีที่สง่างามและน่าเกรงขาม เขาพูดจาน้อยแต่ทุกคำพูดมีน้ำหนัก สะท้อนถึงความเป็นผู้นำและประสบการณ์ที่สั่งสมมา เข้มงวดแต่รักครอบครัว เขามีความเข้มงวดในการดูแลครอบครัว โดยเฉพาะกับอุษา ลูกสาวที่เขาหวังให้ได้สิ่งที่ดีที่สุด แต่ก็แสดงความรักและความห่วงใยในแบบของเขา

เจ้าเล่ห์ในทางธุรกิจ ท่านทวีปเป็นคนฉลาดและรู้ทันคน เขามักใช้ความสัมพันธ์และอิทธิพลของตัวเองเพื่อผลประโยชน์ของครอบครัวและธุรกิจ

ท่านทวีปให้ความสำคัญกับชื่อเสียงและอำนาจ เขามองว่าการที่อุษาจะได้แต่งงานกับภีม ซึ่งเป็นทายาทของบริษัท พีพี เวิลด์ จะช่วยเสริมสร้างความมั่นคงให้ครอบครัวและขยายอิทธิพลในวงการธุรกิจ เขามีทัศนคติที่เหยียดหยามคนที่มีสถานะต่ำกว่า เช่น พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์) ซึ่งเขามองว่าไม่คู่ควรกับภีม และสนับสนุนให้ครอบครัวขัดขวางความสัมพันธ์นี้

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – ผู้มีอำนาจ ท่านทวีปเริ่มต้นด้วยการเป็นพ่อที่สนับสนุนความรักของอุษาที่มีต่อภีม เขาใช้ความสัมพันธ์กับภุชงค์เพื่อผลักดันให้ทั้งคู่ใกล้ชิดกัน และมองว่าพลับพลาเป็นอุปสรรคที่ต้องกำจัด

จุดเปลี่ยน – ความกดดัน เมื่อภีมเริ่มแสดงความชัดเจนว่าเลือกพลับพลา ท่านทวีปแสดงความไม่พอใจและพยายามกดดันภุชงค์ให้จัดการลูกชาย แต่ก็เริ่มเห็นว่าอิทธิพลของเขาไม่สามารถควบคุมทุกอย่างได้

จุดจบ – การยอมจำนน ในตอนท้าย ท่านทวีปต้องยอมรับความพ่ายแพ้เมื่อภีมและพลับพลาคืนดีกัน เขายังคงรักษาท่าทีที่น่าเกรงขาม แต่ก็ยอมถอยเพื่อรักษาความสัมพันธ์กับครอบครัวของภุชงค์ในแง่ธุรกิจ

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับอุษา ท่านทวีปเป็นพ่อที่รักลูกสาวและหวังให้เธอได้สิ่งที่ดีที่สุด เขามักตามใจอุษาและสนับสนุนความฝันของเธอ โดยเฉพาะเรื่องการแต่งงานกับภีม

กับอำพร เขาเป็นสามีที่มีอำนาจเหนือกว่าในครอบครัว แต่อำพรมักโน้มน้าวเขาได้ในบางเรื่อง ทั้งคู่มีเป้าหมายเดียวกันคือผลักดันให้อุษาได้สิ่งที่ต้องการ

กับภุชงค์ ท่านทวีปมีความสัมพันธ์แบบเพื่อนร่วมธุรกิจกับภุชงค์ เขาเคารพภุชงค์ในฐานะนักธุรกิจ แต่ก็กดดันให้ภุชงค์จัดการภีมเมื่อสถานการณ์ไม่เป็นไปตามที่หวัง

บทบาทในเรื่อง ท่านทวีปทำหน้าที่เป็น “ตัวแทนของอำนาจและชนชั้น” เขาเป็นตัวละครที่ช่วยตอกย้ำความขัดแย้งระหว่างฐานะทางสังคม และเพิ่มแรงกดดันให้กับความสัมพันธ์ของภีมและพลับพลา บทบาทของเขายังช่วยเน้นย้ำธีมของเรื่องเกี่ยวกับการต่อสู้เพื่อศักดิ์ศรี

การแสดงของ เฉลิมพร พุ่มพันธ์วงศ์ เฉลิมพร ถ่ายทอดบท ท่านทวีป ได้อย่างน่าเกรงขามและสมบูรณ์แบบ เขาแสดงถึงความเป็นผู้นำและความสุขุมของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องเผชิญหน้ากับภุชงค์หรือสั่งการในครอบครัว ซึ่งน้ำเสียงและท่าทางของเขาสื่อถึงอำนาจและความมั่นใจ

ในฉากที่ท่านทวีปแสดงความรักต่ออุษา เฉลิมพรใช้การแสดงที่อบอุ่นแต่ยังคงความเข้มงวด ทำให้คนดูรู้สึกถึงความรักของพ่อที่ซ่อนอยู่ในความน่าเกรงขาม ฉากที่เขาต้องยอมรับความพ่ายแพ้ในตอนท้าย เฉลิมพรถ่ายทอดความขัดใจและความจำใจได้อย่างละมุน ช่วยให้ตัวละครมีมิติและไม่เป็นแค่ตัวร้ายแบบตื้นๆ

→ กัณพล ปรีดามาโนช รับบท วรุณ

วรุณ เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “แสงแดดในวันที่มืดครึ้ม” เขาเป็นเพื่อนที่ร่าเริง ซื่อสัตย์ และคอยสนับสนุนภีมในทุกสถานการณ์ บทบาทของเขาไม่ซับซ้อนแต่มีเสน่ห์ในความเรียบง่าย และช่วยเติมเต็มเรื่องราวให้สมบูรณ์ กัณพล ปรีดามาโนช ถ่ายทอดคาแร็กเตอร์นี้ออกมาได้อย่างน่ารักและน่าจดจำ ทำให้วรุณเป็นตัวละครสมทบที่คนดูชื่นชอบใน “ไฟน้ำค้าง”

วรุณ เป็นหนุ่มไฮโซที่มีฐานะดีและเป็นเพื่อนสนิทของภีมตั้งแต่สมัยเรียน เขาทำงานในวงการธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับบริษัท พีพี เวิลด์ และมักปรากฏตัวในฐานะคนที่คอยช่วยเหลือภีมในเรื่องงานและชีวิตส่วนตัว

บุคลิกภาพร่าเริงและเจ้าสำอาง วรุณมีบุคลิกที่สดใสและชอบแต่งตัวเนี้ยบ เขามักพูดจาแบบติดตลกและมีมุมมองที่ผ่อนคลายต่อชีวิต ซึ่งช่วยลดความตึงเครียดในฉากที่เขาปรากฏตัว ซื่อสัตย์และไว้ใจได้ เขาเป็นเพื่อนที่ภีมพึ่งพาได้เสมอ ไม่ว่าจะเป็นการให้คำปรึกษาหรือช่วยแก้ปัญหา เขามักแสดงความจริงใจและไม่เคยทรยศเพื่อน

เจ้าชู้เล็กน้อย วรุณมีเสน่ห์และชอบหยอกล้อกับผู้หญิงรอบตัว แต่ไม่ถึงขั้นจริงจัง เป็นเพียงลักษณะที่เพิ่มความสนุกให้ตัวละคร

วรุณให้ความสำคัญกับมิตรภาพและความสนุกสนาน เขามองว่าชีวิตควรสมดุลระหว่างงานและความสุขส่วนตัว ซึ่งต่างจากภีมที่จริงจังและมีปมในใจ เขาไม่มีอคติต่อผู้หญิงเหมือนภีม และมักเป็นคนที่เตือนสติเพื่อนเมื่อเห็นว่าภีมตัดสินคนอื่นจากอดีตมากเกินไป

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – เพื่อนสายฮา วรุณปรากฏตัวในฐานะเพื่อนที่คอยแซวและช่วยภีมในงาน เขามักเป็นตัวละครที่สร้างรอยยิ้มให้คนดู เช่น การแซวภีมเรื่องความสัมพันธ์กับ พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์)

จุดเปลี่ยน – ผู้ช่วยที่จริงจังขึ้น เมื่อเรื่องราวเข้มข้นขึ้น เช่น การปะทะกับ วีกิจ (สันติราษฎร์ กุลนพเกียรติ) หรือการคลายปมของภีมกับครอบครัว วรุณเริ่มมีบทบาทที่จริงจังมากขึ้น เขาช่วยภีมในงานธุรกิจและให้คำแนะนำในเรื่องความรัก

จุดจบ – ความมั่นคงในมิตรภาพ ในตอนท้าย วรุณยังคงเป็นเพื่อนที่อยู่เคียงข้างภีม เขายินดีกับความรักของภีมและพลับพลา และยังคงรักษาความเป็นตัวเองที่ร่าเริงและไว้ใจได้

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับภีม วรุณเป็นเพื่อนสนิทที่ภีมไว้ใจ เขามักเป็นคนที่ภีมระบายความในใจด้วย และช่วยให้ภีมมองเห็นมุมมองใหม่ๆ โดยเฉพาะเรื่องความสัมพันธ์กับพลับพลา

กับพลับพลา เขามีทัศนคติที่ดีต่อพลับพลา และมักแซวภีมเมื่อเห็นว่าเพื่อนเริ่มมีใจให้เธอ เขาเป็นตัวเชื่อมที่ช่วยให้ทั้งคู่เข้าใจกันในบางช่วง

กับตัวละครอื่น วรุณไม่มีปมขัดแย้งกับใคร เขามักเป็นตัวละครที่เข้ากับคนอื่นได้ดี เช่น ทัศน์พล (ทัศ) (ชนกันต์ พูนศิริวงศ์) หรือ อรวี (ญาณิศา ธีราธร)

บทบาทในเรื่อง วรุณทำหน้าที่เป็น “เพื่อนคู่คิด” ของภีม เขาเป็นตัวละครที่ช่วยสร้างสมดุลให้เรื่องด้วยความร่าเริงและมุมมองที่เป็นบวก และยังเป็นตัวแทนของมิตรภาพที่มั่นคงท่ามกลางดราม่าของตัวละครหลัก

การแสดงของ กัณพล ปรีดามาโนช ปิง ถ่ายทอดบท วรุณ ได้อย่างมีเสน่ห์และเป็นธรรมชาติ เขาแสดงถึงความร่าเริงและความเป็นกันเองของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องแซวภีม ซึ่งช่วยเพิ่มอารมณ์ขันให้กับเรื่อง ในฉากที่ต้องจริงจัง เช่น การให้คำปรึกษาภีม ปิงใช้น้ำเสียงที่นุ่มนวลและจริงใจ ทำให้คนดูรู้สึกถึงความน่าเชื่อถือของวรุณในฐานะเพื่อน

การแสดงของเขาช่วยเสริมเคมีกับยูโร (ภีม) ได้อย่างลงตัว ทำให้ความสัมพันธ์แบบเพื่อนสนิทดูสมจริงและน่าประทับใจ แม้จะเป็นบทสมทบ แต่ก็โดดเด่นในแบบของตัวเอง

→ อมีนา พินิจ รับบท ตรีประดับ

ตรีประดับ เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “เงามืดของครอบครัว” เธอเป็นพี่สาวที่เห็นแก่ตัว หึงหวง และพร้อมทำร้ายคนใกล้ตัวเพื่อรักษาสถานะของตัวเอง บทนี้แสดงให้เห็นถึงความซับซ้อนของความสัมพันธ์ในครอบครัวและผลกระทบของความโลภ และอมีนา พินิจ ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างยอดเยี่ยม ทำให้ตรีประดับเป็นตัวร้ายที่คนดูทั้งเกลียดและจดจำใน “ไฟน้ำค้าง”

ตรีประดับ เป็นพี่สาวของพลับพลา เธอแต่งงานกับสุธี นักธุรกิจที่มีฐานะดี และใช้ชีวิตในสังคมที่สูงกว่าครอบครัวเดิมของเธอ ซึ่งประกอบด้วยย่าทิพย์และน้องชายตอง เธอตัดขาดจากครอบครัวเกือบสิ้นเชิงหลังจากแต่งงาน และมองว่าพลับพลาคือภ ตัวแทนของอดีตที่เธออยากลบเลือน

บุคลิกภาพเห็นแก่ตัวและเย่อหยิ่ง ตรีประดับเป็นคนที่รักตัวเองสูงและมองว่าตัวเองเหนือกว่าคนอื่น เธอให้ความสำคัญกับสถานะและเงินทองมากกว่าความสัมพันธ์ในครอบครัว และมักดูถูกพลับพลาที่ทำงานหนักเพื่อเลี้ยงดูย่าและน้องชายหึงหวงและขาดความมั่นคง เธอมีความหวาดระแวงในความสัมพันธ์กับสามี โดยเฉพาะเมื่อเห็นพลับพลาใกล้ชิดกับสุธี เธอแสดงความหึงหวงด้วยการกลั่นแกล้งและวางแผนร้ายต่อน้องสาว

เจ้าเล่ห์และโหดร้าย ตรีประดับฉลาดในการวางแผนเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง เธอไม่ลังเลที่จะทำร้ายคนอื่น แม้แต่ครอบครัวของตัวเอง หากมันทำให้เธอได้สิ่งที่ต้องการ

ตรีประดับเชื่อว่าเงินและอำนาจคือสิ่งที่กำหนดคุณค่าของคน เธอทิ้งครอบครัวเก่าเพื่อยกระดับชีวิต และมองว่าความยากจนของพลับพลาคือความล้มเหลวที่เธอไม่อยากเกี่ยวข้อง เธอขาดความเห็นอกเห็นใจและมองความสัมพันธ์ในแง่ผลประโยชน์ เธอหวงสมบัติของตัวเองและไม่ยอมช่วยเหลือครอบครัว แม้ในยามที่พวกเขาลำบาก

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – พี่สาวที่เย็นชา ตรีประดับปรากฏตัวในฐานะพี่สาวที่ตัดขาดจากครอบครัว เธอปฏิเสธที่จะช่วยเหลือพลับพลาเมื่อน้องชาย ตอง (ณัฐภัทร จิรภาวสุทธิ์) เดือดร้อน และมักพูดจาดูถูกน้องสาว

จุดเปลี่ยน – ความร้ายที่ชัดเจน เมื่อพลับพลาเข้าไปทำงานกับสุธี ตรีประดับเริ่มแสดงความหึงหวงและวางแผนกำจัดน้องสาว เช่น การบุกไปตบตีพลับพลาที่ทำงาน หรือวางแผนให้ภีมและพลับพลาต้องเผชิญหน้ากันบนเรือเพื่อสร้างความเข้าใจผิด

จุดจบ – ความพ่ายแพ้และผลกรรม ในตอนท้าย ตรีประดับต้องเผชิญผลจากการกระทำของเธอ เธอถูกเปิดโปงว่าเป็นต้นเหตุของความตายของ ย่าทิพย์ (ปนัดดา โกมารทัต) และพยายามขู่กรรโชกทรัพย์จาก สุภางค์ (ภัสสร บุณยเกียรติ) สุดท้ายเธอสูญเสียทุกอย่าง ทั้งสามีและสถานะ และต้องรับผลกรรมจากความชั่วร้ายของตัวเอง

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับพลับพลา ตรีประดับเกลียดและอิจฉาน้องสาว เธอมองว่าพลับพลาคือตัวแทนของอดีตที่เธออยากลืม และพยายามทำร้ายน้องสาวทั้งทางกายและใจ

กับสุธี เธอรักและหวงสามีมาก แต่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เต็มไปด้วยความไม่ไว้วางใจ เธอกลัวว่าสุธีจะนอกใจ และยิ่งหวาดระแวงเมื่อเขาทำงานกับพลับพลา

กับย่าทิพย์ ตรีประดับไม่มีความผูกพันกับย่า และสุดท้ายกลายเป็นคนที่ทำให้ย่าตายโดยอ้อมจากการกระทำที่เห็นแก่ตัวของเธอ

บทบาทในเรื่อง ตรีประดับเป็น “ตัวร้ายในครอบครัว” ที่ช่วยขับเคลื่อนความขัดแย้งในเรื่อง เธอเป็นตัวแทนของความโลภและความเย็นชาที่ตัดขาดจากรากเหง้าของตัวเอง และเป็นตัวเร่งให้พลับพลาต้องต่อสู้เพื่อปกป้องครอบครัวและศักดิ์ศรี

การแสดงของ อมีนา พินิจ โม ถ่ายทอดบท ตรีประดับ ได้อย่างทรงพลังและน่าจดจำ เธอแสดงถึงความร้ายกาจและความเย่อหยิ่งของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่บุกไปตบพลับพลา ซึ่งเต็มไปด้วยอารมณ์และพลังที่ทำให้คนดูทั้งเกลียดและตื่นเต้น

ในฉากที่ต้องแสดงความหึงหวงหรือวางแผนร้าย โมใช้สายตาและน้ำเสียงที่เฉียบคม สร้างภาพลักษณ์ของพี่สาวที่โหดร้ายและน่ากลัวได้อย่างสมจริง เธอเคยให้สัมภาษณ์ว่า “ตรีประดับเป็นคนที่รักตัวเองมากเกินไป และโมเชื่อว่าคนแบบนี้มีจริงในสังคม” ซึ่งสะท้อนว่าเธอเข้าถึงตัวละครนี้อย่างลึกซึ้ง และถ่ายทอดออกมาได้อย่างน่าเชื่อถือ

→ ภาสกร บุญวรเมธี รับบท สุธี

สุธี เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “สะพานที่พังทลาย” เขาเริ่มต้นด้วยภาพลักษณ์ของสามีที่ประสบความสำเร็จ แต่ต้องเผชิญกับความขัดแย้งจากภรรยาและครอบครัวของเธอ สุดท้ายเขเลือกที่จะตัดขาดจากความสัมพันธ์ที่เป็นพิษและเริ่มต้นใหม่ บทนี้แสดงให้เห็นถึงการเติบโตและการตัดสินใจที่เด็ดขาด และภาสกร บุญวรเมธี ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างลงตัว ทำให้สุธีเป็นตัวละครสมทบที่ทั้งน่าสนใจและน่าประทับใจใน “ไฟน้ำค้าง”

สุธี เป็นนักธุรกิจหนุ่มที่มีฐานะดี เขาแต่งงานกับตรีประดับ และมีชีวิตที่ดูมั่นคงในแวดวงสังคมชั้นสูง เขามีความสัมพันธ์ทางธุรกิจกับ ภุชงค์ (ภูธฤทธิ์ พรหมบันดาล) และ วีกิจ (สันติราษฎร์ กุลนพเกียรติ) ทำให้เขาเป็นตัวละครที่เชื่อมโยงกับตัวละครหลักหลายคน

บุคลิกภาพสุขุมและมีเสน่ห์ สุธีเป็นคนที่มีท่าทีสงบและมั่นใจในตัวเอง เขามักแต่งตัวเรียบร้อยและพูดจานุ่มนวล สะท้อนถึงภาพลักษณ์ของนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ ฉลาดและเจ้าเล่ห์ เขามีความสามารถในการบริหารธุรกิจและรู้ทันคน เขามักใช้ความสัมพันธ์ส่วนตัวเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง แต่ไม่ถึงขั้นร้ายกาจแบบตัวร้ายหลัก

อ่อนไหวต่อครอบครัว แม้จะดูเป็นคนเย็นชาในบางครั้ง สุธีมีความรักและความผูกพันกับตรีประดับ แต่ก็เริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายกับนิสัยหึงหวงและความเห็นแก่ตัวของเธอ

สุธีให้ความสำคัญกับความสำเร็จในธุรกิจและภาพลักษณ์ในสังคม เขามองว่าการแต่งงานกับตรีประดับเป็นการยกระดับสถานะของเขา แต่ก็เริ่มตั้งคำถามเมื่อเห็นด้านมืดของเธอ เขามีทัศนคติที่เป็นกลางต่อพลับพลา ไม่ได้ดูถูกเธอเหมือนภรรยา และมองว่าเธอเป็นคนที่มีความสามารถ ซึ่งทำให้เขาให้โอกาสเธอทำงานในบริษัทของเขา

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – สามีที่ดูดี สุธีเริ่มต้นด้วยภาพลักษณ์ของสามีที่ประสบความสำเร็จ เขาสนับสนุนตรีประดับในช่วงแรก และมักหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับครอบครัวของเธอ รวมถึงพลับพลา

จุดเปลี่ยน – ความขัดแย้งในใจ เมื่อตรีประดับเริ่มหึงหวงและก่อเรื่องกับพลับพลา สุธีเริ่มแสดงความไม่พอใจ เขาให้โอกาสพลับพลาทำงานในบริษัท ซึ่งกลายเป็นจุดที่ทำให้ตรีประดับโกรธและวางแผนร้ายมากขึ้น

จุดจบ – การตัดสินใจครั้งใหญ่ ในตอนท้าย สุธีรู้ความจริงเกี่ยวกับการกระทำของตรีประดับ เช่น การขู่กรรโชกทรัพย์และการมีส่วนทำให้ ย่าทิพย์ (ปนัดดา โกมารทัต) เสียชีวิต เขาตัดสินใจหย่ากับเธอและเลือกที่จะเริ่มต้นใหม่ แสดงถึงการเติบโตและการยอมรับความผิดพลาดในอดีต

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับตรีประดับ สุธีรักภรรยาในช่วงแรก แต่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เต็มไปด้วยความตึงเครียดจากนิสัยหึงหวงและความเห็นแก่ตัวของเธอ สุดท้ายเขาทนไม่ไหวและตัดขาดจากเธอ

กับพลับพลา เขามีความสัมพันธ์แบบพี่เขยที่เป็นกลางถึงดีในบางครั้ง เขาเห็นคุณค่าของพลับพลาและให้โอกาสเธอทำงาน แต่ก็ไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับปัญหาครอบครัวของเธอมากนัก

กับภุชงค์และวีกิจ สุธีมีความสัมพันธ์ทางธุรกิจกับทั้งสอง เขาเคารพภุชงค์ในฐานะผู้ใหญ่ และแข่งขันกับวีกิจในบางโอกาส

บทบาทในเรื่อง สุธีทำหน้าที่เป็น “ตัวเชื่อมความขัดแย้ง” ระหว่างตรีประดับและพลับพลา เขาเป็นตัวละครที่ช่วยขับเคลื่อนดราม่าผ่านความสัมพันธ์ในครอบครัวและธุรกิจ และยังเป็นตัวแทนของคนที่เลือกเปลี่ยนแปลงตัวเองเมื่อเห็นความจริง

การแสดงของ ภาสกร บุญวรเมธี ภาสกร ถ่ายทอดบท สุธี ได้อย่างมีเสน่ห์และน่าเชื่อถือ เขาแสดงถึงความสุขุมและความมั่นใจของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องเจรจาธุรกิจหรือเผชิญหน้ากับตรีประดับ ซึ่งน้ำเสียงและท่าทางของเขาสื่อถึงความเป็นผู้นำ

ในฉากที่สุธีเริ่มตระหนักถึงความผิดพลาดของภรรยา ภาสกรใช้สายตาและการแสดงที่ลึกซึ้งเพื่อถ่ายทอดความขัดแย้งในใจ ทำให้คนดูรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของตัวละคร ฉากที่เขาตัดสินใจหย่ากับตรีประดับในตอนท้าย ภาสกรแสดงถึงความเด็ดขาดและความเจ็บปวดได้อย่างสมจริง ช่วยให้ตัวละครมีมิติและน่าจดจำ

→ ภาคียะ โพธิ์เงิน รับบท โอม

โอม เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “ลมที่พัดไปตามเพื่อน” เขาเป็นวัยรุ่นที่เกเร ขี้เล่น แต่ก็มีความจงรักภักดีต่อมิตรภาพ บทบาทของเขาไม่ซับซ้อนแต่ช่วยเพิ่มความสมจริงให้กับกลุ่มตัวละครรอบๆ ตองและพลับพลา และภาคียะ โพธิ์เงิน ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างลงตัว ทำให้โอมเป็นตัวละครสมทบที่ทั้งสนุกและมีเสน่ห์ใน “ไฟน้ำค้าง”

โอม เป็นหนุ่มวัยรุ่นที่เติบโตในชุมชนเดียวกับตองและพลับพลา เขามีฐานะปานกลางถึงยากจน และมักใช้ชีวิตแบบวันต่อวัน โอมเป็นเพื่อนสนิทของตองตั้งแต่เด็ก และมักร่วมหัวจมท้ายในทุกเรื่อง รวมถึงการก่อเรื่องวุ่นวาย

บุคลิกภาพซื่อแต่เกเร โอมมีนิสัยซื่อๆ ตรงไปตรงมา แต่ก็มีด้านที่เกเรและขาดการยั้งคิด เขามักตามตองไปก่อเรื่องโดยไม่คำนึงถึงผลที่ตามมา เช่น การทะเลาะวิวาทกับ พีท (เลโอ พีรพันธ์) ซึ่งนำไปสู่เหตุการณ์ใหญ่ในเรื่อง ขี้เล่นและมีอารมณ์ขัน เขามักพูดจาแซวเพื่อนและมีมุกตลกที่ช่วยคลายความตึงเครียดในกลุ่ม เป็นตัวละครที่เพิ่มสีสันให้กับฉากที่เขาปรากฏตัว

จงรักภักดีต่อเพื่อน โอมให้ความสำคัญกับมิตรภาพมาก เขายอมเสี่ยงเพื่อปกป้องตอง แม้บางครั้งจะดูเหมือนขาดสติ

โอมมองว่ามิตรภาพคือสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต เขาไม่สนใจเรื่องฐานะหรือการศึกษา และใช้ชีวิตแบบไม่วางแผนระยะยาว ซึ่งสะท้อนถึงความเป็นวัยรุ่นที่ยังไม่เติบโตเต็มที่ เขามีทัศนคติที่ไม่ชอบคนรวยที่ดูถูกคนจน เช่น พีท ซึ่งทำให้เขามักมีปากเสียงหรือลงไม้ลงมือเมื่อถูกยั่วยุ

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – เพื่อนสายเกเร โอมเริ่มต้นด้วยการเป็นเพื่อนที่คอยตามตองไปก่อเรื่อง เช่น การไปท้าทายหรือหาเรื่องพีท ซึ่งนำไปสู่เหตุการณ์ที่ตองและพีทบาดเจ็บ และพลับพลาต้องยอมรับข้อเสนอของภีมเพื่อช่วยน้องชาย

จุดเปลี่ยน – ความสำนึก หลังจากเหตุการณ์รุนแรง โอมเริ่มตระหนักถึงผลกระทบจากการกระทำของตัวเองและตอง เขาพยายามเตือนตองให้ลดความเกเรลง แต่ก็ยังไม่สามารถเปลี่ยนนิสัยของตัวเองได้มากนัก

จุดจบ – การเติบโตเล็กน้อย ในตอนท้าย โอมยังคงเป็นเพื่อนที่อยู่เคียงข้างตอง แต่เริ่มแสดงความรับผิดชอบมากขึ้น เช่น การช่วยตองหาทางแก้ไขปัญหาครอบครัว แม้จะไม่มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ แต่ก็แสดงถึงพัฒนาการที่ค่อยเป็นค่อยไป

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับตอง โอมเป็นเพื่อนซี้ของตอง ทั้งคู่มีนิสัยคล้ายกันและมักก่อเรื่องด้วยกัน เขาคอยสนับสนุนตองในทุกสถานการณ์ แม้บางครั้งจะดูเหมือนเป็นการยุยงมากกว่ายับยั้ง

กับพลับพลา เขาเคารพพลับพลาในฐานะพี่สาวของเพื่อน และมักเรียกเธอว่า “พี่พลับ” เขาไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์โดยตรงกับเธอ แต่ก็รู้ว่าเธอเป็นคนดีที่คอยดูแลครอบครัว

กับพีท โอมเกลียดพีทและมองว่าเขาเป็นเด็กไฮโซที่หยิ่งยโส ความขัดแย้งระหว่างทั้งคู่เป็นจุดเริ่มต้นของปมใหญ่ในเรื่อง

บทบาทในเรื่อง โอมทำหน้าที่เป็น “ตัวเร่งความวุ่นวาย” ร่วมกับตอง เขาเป็นตัวละครที่ช่วยจุดชนวนเหตุการณ์สำคัญ เช่น การปะทะกับพีท ซึ่งนำไปสู่การตัดสินใจของพลับพลาที่เปลี่ยนชีวิตเธอ และยังเป็นตัวแทนของวัยรุ่นที่ใช้ชีวิตตามอารมณ์

การแสดงของ ภาคียะ โพธิ์เงิน ภาคียะ ถ่ายทอดบท โอม ได้อย่างเป็นธรรมชาติและมีชีวิตชีวา เขาแสดงถึงความเกเรและความซื่อของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องทะเลาะหรือแซวเพื่อน ซึ่งน้ำเสียงและท่าทางของเขาช่วยเพิ่มความสมจริงให้กับตัวละคร

ในฉากที่โอมต้องแสดงความรู้สึกผิดหรือห่วงใยตอง ภาคียะใช้การแสดงที่เรียบง่ายแต่จริงใจ ทำให้คนดูรู้สึกถึงมิตรภาพระหว่างเขากับตอง การแสดงของเขาช่วยให้โอมเป็นตัวละครที่ดูเป็นเพื่อนแท้ในแบบที่คนดูสัมผัสได้ แม้จะเป็นบทสมทบ แต่ก็มีเสน่ห์และน่าจดจำในแบบของตัวเอง

→ รสริน จันทรา รับบท ป้าเล็ก

ป้าเล็ก เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “แสงสว่างเล็กๆ ในชุมชน” เธอเป็นเพื่อนบ้านที่ใจดี ขี้บ่น แต่เต็มไปด้วยความจริงใจและความห่วงใย คอยเป็นกำลังใจและที่พึ่งให้กับครอบครัวของพลับพลา บทนี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของคนรอบข้างในชีวิต และรสริน จันทรา ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างน่าประทับใจ ทำให้ป้าเล็กเป็นตัวละครสมทบที่ทั้งน่ารักและน่าจดจำใน “ไฟน้ำค้าง”

ป้าเล็ก เป็นหญิงวัยกลางคนถึงสูงวัยที่อาศัยอยู่ในชุมชนเดียวกับครอบครัวของพลับพลา เธอเป็นเพื่อนบ้านที่รู้จักกับ ย่าทิพย์ (ปนัดดา โกมารทัต) มาอย่างยาวนาน และมักเข้ามามีส่วนร่วมในชีวิตประจำวันของครอบครัวนี้

บุคลิกภาพใจดีและขี้สงสาร ป้าเล็กมีจิตใจดีและมักแสดงความห่วงใยต่อพลับพลาและ ตอง (ณัฐภัทร จิรภาวสุทธิ์) เธอเป็นคนที่พร้อมช่วยเหลือเพื่อนบ้านในยามลำบาก โดยเฉพาะเมื่อเห็นพลับพลาต้องทำงานหนักเพื่อเลี้ยงครอบครัว ขี้บ่นแต่จริงใจ เธอมีนิสัยชอบบ่นหรือตำหนิเล็กๆ น้อยๆ เช่น บ่นเรื่องความเกเรของตอง หรือเตือนพลับพลาให้ระวังตัว แต่ทุกคำพูดมาจากความปรารถนาดีและความเป็นห่วง

รู้ทันคน ป้าเล็กมีประสบการณ์ชีวิตที่ทำให้เธอมองคนได้ขาด เธอมักให้คำแนะนำที่ตรงไปตรงมา และบางครั้งก็เป็นคนที่คอยเตือนครอบครัวของพลับพลาเมื่อมีอะไรน่าสงสัย

ป้าเล็กให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์ในชุมชน เธอเชื่อว่าคนเราควรช่วยเหลือกันในยามยาก และมักยึดมั่นในความถูกต้องตามแบบฉบับคนรุ่นเก่า เธอมีทัศนคติที่ไม่ชอบความอยุติธรรม และมักแสดงความเห็นเมื่อเห็นพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม เช่น การดูถูกคนจนของตัวละครที่มีฐานะดี

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – เพื่อนบ้านที่คอยช่วย ป้าเล็กปรากฏตัวในฐานะคนใกล้ชิดที่คอยดูแลและให้กำลังใจครอบครัวของพลับพลา เธอมักเป็นคนที่พลับพลาวิ่งมาปรึกษาเมื่อมีปัญหา

จุดเปลี่ยน – การมีส่วนร่วมในดราม่า เมื่อตองก่อเรื่องและครอบครัวต้องเผชิญปัญหาใหญ่ ป้าเล็กกลายเป็นคนที่พยายามไกล่เกลี่ยหรือหาทางช่วยเหลือ เธออาจเป็นคนที่เห็นเหตุการณ์สำคัญ เช่น การทะเลาะระหว่างตองกับ พีท (เลโอ พีรพันธ์) และเล่าให้พลับพลาฟัง

จุดจบ – ความมั่นคงในบทบาท ในตอนท้าย ป้าเล็กยังคงเป็นตัวละครที่อยู่เคียงข้างครอบครัวของพลับพลา เธอแสดงความยินดีเมื่อเห็นพลับพลาและภีมคืนดีกัน และยังคงเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนที่อบอุ่น

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับพลับพลา ป้าเล็กเป็นเหมือนป้าที่แท้จริงของพลับพลา เธอคอยให้คำแนะนำและปลอบใจในยามที่พลับพลาต้องเผชิญกับความยากลำบาก

กับย่าทิพย์ เธอมีความผูกพันกับย่าทิพย์ในฐานะเพื่อนเก่า และมักช่วยกันดูแลหลานๆ เมื่อย่าทิพย์ไม่สบายหรือต้องการความช่วยเหลือ

กับตอง ป้าเล็กมักตำหนิตองเมื่อเขาเกเร แต่ก็แอบเอ็นดูและคอยปกป้องเขาในฐานะเด็กในชุมชน

บทบาทในเรื่อง ป้าเล็กทำหน้าที่เป็น “ตัวแทนของชุมชน” และ “เสียงของความจริงใจ” เธอช่วยเพิ่มมิติให้กับครอบครัวของพลับพลา และเป็นตัวละครที่สะท้อนความอบอุ่นของคนรอบข้างที่คอยสนับสนุนนางเอก

การแสดงของ รสริน จันทรา รสริน ถ่ายทอดบท ป้าเล็ก ได้อย่างอบอุ่นและเป็นธรรมชาติ เธอแสดงถึงความใจดีและความขี้บ่นของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องให้คำแนะนำพลับพลา ซึ่งน้ำเสียงและท่าทางของเธอเต็มไปด้วยความจริงใจแบบคนรุ่นเก่า

ในฉากที่ต้องแสดงอารมณ์ เช่น การตำหนิตองหรือแสดงความห่วงใย รสรินใช้ประสบการณ์การแสดงที่สั่งสมมานานเพื่อถ่ายทอดความรู้สึกได้อย่างลงตัว ทำให้คนดูรู้สึกถึงความเป็นป้าที่น่ารักและน่าเคารพ การแสดงของเธอช่วยเสริมเคมีกับตัวละครในครอบครัวของพลับพลาได้ดี แม้จะเป็นบทสมทบ แต่ก็สร้างความประทับใจและเพิ่มความสมจริงให้กับบรรยากาศของชุมชนในเรื่อง

→ ราตรี วิทวัส รับบท ป้าแตน

ป้าแตน เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “ลมเย็นในชุมชน” เธอเป็นเพื่อนบ้านที่ขี้เผือก พูดตรง แต่เต็มไปด้วยความหวังดีและความอบอุ่น คอยเป็นที่พึ่งและเพิ่มสีสันให้กับครอบครัวของพลับพลา บทนี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของคนรอบข้างในชีวิต และราตรี วิทวัส ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทำให้ป้าแตนเป็นตัวละครสมทบที่ทั้งสนุกและน่าประทับใจใน “ไฟน้ำค้าง”

ป้าแตน เป็นหญิงวัยกลางคนถึงสูงวัยที่อาศัยอยู่ในชุมชนเดียวกับครอบครัวของพลับพลา เธอเป็นเพื่อนบ้านที่สนิทสนมกับ ย่าทิพย์ (ปนัดดา โกมารทัต) และมักเข้ามาเกี่ยวข้องกับชีวิตของพลับพลาและ ตอง (ณัฐภัทร จิรภาวสุทธิ์) ในฐานะคนที่คอยดูแลและให้คำแนะนำ

บุคลิกภาพขี้เผือกแต่ใจดี ป้าแตนมีนิสัยชอบสอดรู้สอดเห็นเรื่องของเพื่อนบ้าน แต่ทุกอย่างมาจากความหวังดี เธอมักเป็นคนที่รู้เรื่องราวในชุมชนก่อนใคร และชอบเล่าให้คนอื่นฟังในแบบที่เพิ่มสีสัน พูดจาตรงและเฮฮา เธอมีวิธีพูดที่ตรงไปตรงมา บางครั้งดูเหมือนจะแรง แต่เต็มไปด้วยความจริงใจและอารมณ์ขัน ซึ่งช่วยคลายความตึงเครียดในฉากที่เธอปรากฏตัว

อบอุ่นและเป็นที่พึ่ง แม้จะดูขี้เผือก ป้าแตนเป็นคนที่พลับพลาและตองพึ่งพาได้ในยามลำบาก เธอมักเสนอตัวช่วยเหลือหรือให้คำแนะนำจากประสบการณ์ชีวิตของเธอ

ป้าแตนให้ความสำคัญกับความสามัคคีในชุมชน เธอเชื่อว่าคนในชุมชนต้องช่วยเหลือกัน และมักแสดงความเห็นเมื่อเห็นความไม่ยุติธรรม เช่น การที่คนรวยอย่าง พีท (เลโอ พีรพันธ์) มาหาเรื่องตอง เธอมีมุมมองที่เป็นกลางต่อพลับพลา ไม่ตัดสินเธอจากงานพริตตี้ และมักปกป้องเมื่อมีคนนินทา

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – เพื่อนบ้านขี้เผือก ป้าแตนเริ่มต้นด้วยการเป็นตัวละครที่คอยเล่าเรื่องราวในชุมชนให้พลับพลาฟัง เช่น การนินทาความเกเรของตอง หรือข่าวลือเกี่ยวกับคนรวยที่ย้ายเข้ามาในละแวก

จุดเปลี่ยน – ผู้ช่วยในยามยาก เมื่อครอบครัวของพลับพลาเผชิญปัญหา เช่น ตองมีเรื่องกับพีท หรือย่าทิพย์ป่วย ป้าแตนกลายเป็นคนที่เข้ามาช่วยเหลือ เช่น ดูแลย่าทิพย์ หรือช่วยหาข้อมูลให้พลับพลา

จุดจบ – ความผูกพันที่ชัดเจน ในตอนท้าย ป้าแตนยังคงเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนที่คอยสนับสนุนพลับพลา เธอแสดงความยินดีเมื่อเห็นพลับพลาได้ชีวิตที่ดีขึ้นกับ ภีม (ยูโร ยศวรรธน์) และยังคงรักษาความเป็นตัวของตัวเอง

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับพลับพลา ป้าแตนเป็นเหมือนป้าที่คอยดูแลและให้คำแนะนำ เธอมักแซวพลับพลาเรื่องงานหรือความรัก แต่ก็เป็นคนที่พลับพลาวิ่งมาปรึกษาเมื่อมีปัญหา

กับย่าทิพย์ เธอมีความสนิทสนมกับย่าทิพย์ในฐานะเพื่อนบ้านเก่าแก่ และมักช่วยกันดูแลหลานๆ เมื่อย่าทิพย์ไม่ไหว

กับตอง ป้าแตนชอบตำหนิตองเมื่อเขาเกเร แต่ก็แอบเอ็นดูและคอยปกป้องเขาในฐานะเด็กที่เธอเห็นมาตั้งแต่เล็ก

บทบาทในเรื่อง ป้าแตนทำหน้าที่เป็น “ตัวแทนของชุมชนที่อบอุ่น” และ “ตัวช่วยสร้างอารมณ์ขัน” เธอช่วยเพิ่มมิติให้กับครอบครัวของพลับพลาด้วยความเป็นคนธรรมดาที่มีทั้งข้อดีและข้อเสีย และเป็นตัวละครที่สะท้อนความจริงใจของคนรอบข้างนางเอก

การแสดงของ ราตรี วิทวัส ราตรี ถ่ายทอดบท ป้าแตน ได้อย่างมีชีวิตชีวาและน่าจดจำ เธอใช้ประสบการณ์การแสดงที่สั่งสมมานานเพื่อแสดงถึงความขี้เผือกและความใจดีของตัวละครได้อย่างลงตัว โดยเฉพาะในฉากที่ต้องแซวหรือเล่าเรื่อง ซึ่งน้ำเสียงและท่าทางของเธอเต็มไปด้วยพลังและอารมณ์ขัน

ในฉากที่ต้องแสดงความห่วงใย เช่น การปลอบพลับพลาหรือดูแลย่าทิพย์ ราตรีใช้การแสดงที่อบอุ่นและจริงใจ ทำให้คนดูรู้สึกถึงความเป็นป้าที่น่ารักและน่าเชื่อถือ การแสดงของเธอช่วยเสริมเคมีกับตัวละครในชุมชนได้ดี ทำให้ป้าแตนกลายเป็นตัวละครสมทบที่คนดูรักและจดจำ แม้จะไม่ใช่บทเด่น แต่ก็มีเสน่ห์ในแบบของตัวเอง

→ ด.ช.ณกรธรรศ วิมลมงคลพร รับบท พัตเตอร์

พัตเตอร์ เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “แสงเล็กๆ ในความมืด” เขาเป็นเด็กที่บริสุทธิ์ อยากรู้อยากเห็น และรักครอบครัว บทบาทของเขาไม่ซับซ้อนแต่ช่วยเพิ่มความน่ารักและความอบอุ่นให้กับเรื่องราวที่เต็มไปด้วยดราม่า และด.ช.ณกรธรรศ วิมลมงคลพร ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างน่าประทับใจ ทำให้พัตเตอร์เป็นตัวละครสมทบที่น่าจดจำใน “ไฟน้ำค้าง”

พัตเตอร์ เป็นเด็กชายวัยประมาณ 8-12 ปี (ขึ้นอยู่กับการกำหนดอายุในบท) เขาเป็นลูกชายของ อรวี (ญาณิศา ธีราธร) และ ทัศน์พล หรือ ทัศ (ชนกันต์ พูนศิริวงศ์) ซึ่งเป็นคู่รักในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับปมดราม่าของตัวละครหลักอย่าง ภีม (ยูโร ยศวรรธน์) และ พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์)

บุคลิกภาพน่ารักและไร้เดียงสา พัตเตอร์มีลักษณะของเด็กที่สดใสและไร้เดียงสา เขามักพูดหรือทำอะไรที่สะท้อนความคิดแบบเด็กๆ ซึ่งช่วยเพิ่มความน่ารักและความอบอุ่นให้กับฉากที่เขาปรากฏตัว อยากรู้อยากเห็น เขามีนิสัยชอบถามและสนใจสิ่งรอบตัว โดยเฉพาะเรื่องของพ่อแม่และคนในครอบครัว ซึ่งบางครั้งทำให้เขาเข้าไปพัวพันกับปมลับของผู้ใหญ่โดยไม่รู้ตัว

ซื่อสัตย์และจริงใจ พัตเตอร์เป็นเด็กที่พูดความจริงตามที่เห็นและรู้สึก บางครั้งคำพูดของเขาก็กลายเป็นตัวจุดประกายให้ผู้ใหญ่ตระหนักถึงบางสิ่ง

พัตเตอร์ให้ความสำคัญกับครอบครัว เขารักพ่อแม่และมักแสดงความผูกพันกับทั้ง ทัศน์พล และ อรวี ในแบบที่เด็กทั่วไปทำ เช่น การวิ่งเข้าไปกอดหรือถามหาคนที่เขาคิดถึง เขามีมุมมองที่บริสุทธิ์ต่อโลก ยังไม่เข้าใจความซับซ้อนของความสัมพันธ์หรือความขัดแย้งของผู้ใหญ่ ซึ่งทำให้เขาเป็นตัวละครที่ตัดกันกับปมดราม่าหนักๆ ในเรื่อง

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – เด็กธรรมดาในครอบครัว พัตเตอร์ปรากฏตัวในฐานะลูกชายของทัศน์พลและอรวี เขาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวที่ดูอบอุ่นในสายตาคนภายนอก แต่ก็เริ่มสงสัยเมื่อพ่อแม่มีท่าทีแปลกๆ

จุดเปลี่ยน – การรับรู้ปม เมื่อเรื่องราวดำเนินไป พัตเตอร์อาจได้ยินหรือเห็นอะไรที่เกี่ยวข้องกับความลับของครอบครัว เช่น การทะเลาะกันของทัศน์พลและอรวี หรือการที่ภีมเข้ามาในชีวิตของพวกเขา เขาเริ่มถามคำถามที่ทำให้ผู้ใหญ่ต้องเผชิญหน้ากับความจริง

จุดจบ – ความเข้าใจแบบเด็ก ในตอนท้าย พัตเตอร์ยังคงเป็นเด็กที่ไม่เข้าใจปมทั้งหมด แต่เขาก็ยอมรับการเปลี่ยนแปลงในครอบครัว และยังคงเป็นแสงสว่างเล็กๆ ที่ช่วยเยียวยาความสัมพันธ์ของพ่อแม่

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับทัศน์พล (ทัศ) พัตเตอร์มีความผูกพันกับพ่อมาก เขามักชื่นชมทัศน์พลในฐานะพ่อที่เก่งและใจดี และบางครั้งก็เป็นคนที่ทำให้ทัศน์พลตระหนักถึงความสำคัญของครอบครัว

กับอรวี เขารักและพึ่งพาแม่ เขามักวิ่งเข้าหาอรวีเมื่อรู้สึกกลัวหรือต้องการความปลอดภัย ซึ่งแสดงถึงความสัมพันธ์ที่อบอุ่นระหว่างแม่ลูก

กับพลับพลาและภีม พัตเตอร์อาจมีปฏิสัมพันธ์เล็กๆ กับทั้งคู่ในบางฉาก เช่น การเจอกันโดยบังเอิญ หรือการที่พลับพลาช่วยดูแลเขา ซึ่งช่วยเพิ่มมิติให้กับความสัมพันธ์ของตัวละครหลัก

บทบาทในเรื่อง พัตเตอร์ทำหน้าที่เป็น “ตัวแทนของความบริสุทธิ์” และ “ตัวเชื่อมความสัมพันธ์” เขาเป็นเด็กที่ช่วยให้ผู้ใหญ่เห็นคุณค่าของครอบครัว และบางครั้งคำพูดหรือการกระทำของเขาก็กลายเป็นจุดเปลี่ยนเล็กๆ ในเรื่องราว

การแสดงของ ด.ช.ณกรธรรศ วิมลมงคลพร ณกรธรรศ ถ่ายทอดบท พัตเตอร์ ได้อย่างน่ารักและเป็นธรรมชาติ เขาแสดงถึงความไร้เดียงสาและความสดใสของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องถามคำถามแบบเด็กๆ หรือแสดงความรักต่อพ่อแม่ ซึ่งน้ำเสียงและสีหน้าของเขาช่วยสร้างความน่าเอ็นดูให้กับตัวละคร

ในฉากที่ต้องแสดงอารมณ์ เช่น การงงหรือเสียใจเมื่อเห็นพ่อแม่ทะเลาะกัน ณกรธรรศใช้การแสดงที่เรียบง่ายแต่เข้าถึงอารมณ์ ทำให้คนดูรู้สึกถึงความเปราะบางของเด็กในสถานการณ์ที่ซับซ้อน การแสดงของเขาช่วยเสริมเคมีกับ ชนกันต์ (ทัศน์พล) และ ญาณิศา (อรวี) ได้ดี แม้จะเป็นบทเล็ก แต่ก็เพิ่มความอบอุ่นและความสมจริงให้กับครอบครัวในเรื่อง

→ นทีเทพ บุนนาค รับบท วาสุ

วาสุ เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “เงาของความทะเยอทะยาน” เขาเป็นเพื่อนที่ซื่อสัตย์ต่อวีกิจ แต่ก็มีความรักและความต้องการส่วนตัวที่ทำให้เขาต้องเผชิญกับทางเลือกที่ยาก บทบาทของเขาไม่ซับซ้อนแต่ช่วยเพิ่มรสชาติให้กับเรื่อง และนทีเทพ บุนนาค ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างมีเสน่ห์ ทำให้วาสุเป็นตัวละครสมทบที่ทั้งน่าสนใจและน่าจดจำใน “ไฟน้ำค้าง”

วาสุ เป็นหนุ่มไฮโซที่มีฐานะดีและทำงานในแวดวงธุรกิจ เขาเป็นเพื่อนสนิทของวีกิจ ซึ่งเป็นคู่แข่งของ ภีม (ยูโร ยศวรรธน์) ในเรื่องงานและความรัก วาสุมักปรากฏตัวในฉากที่เกี่ยวข้องกับวีกิจและ อรวี (ญาณิศา ธีราธร) ซึ่งเขาแอบมีใจให้

บุคลิกภาพมั่นใจและเจ้าเสน่ห์ วาสุมีบุคลิกที่มั่นใจในตัวเองสูง เขาแต่งตัวดีและมีท่าทีที่ดูเป็นผู้ชายอบอุ่น แต่ก็แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์เล็กๆ ที่ทำให้เขาไม่น่าไว้ใจเต็มร้อย ฉลาดและรู้ทัน เขามีความสามารถในการอ่านสถานการณ์และมักช่วยวีกิจวางแผนเพื่อเอาชนะภีม ไม่ว่าจะในเรื่องธุรกิจหรือการแย่งชิงหัวใจของ พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์)

ขี้เล่นแต่ซ่อนความทะเยอทะยาน วาสุมักพูดจาแบบติดตลกเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกจริง แต่ลึกๆ แล้วเขามีความทะเยอทะยานและอยากได้สิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเอง รวมถึงความรักจากอรวี

วาสุให้ความสำคัญกับมิตรภาพและผลประโยชน์ เขายอมทำตามวีกิจเพื่อรักษาความสัมพันธ์และหวังผลตอบแทนในอนาคต แต่ก็มีด้านที่เห็นแก่ตัวเมื่อต้องเลือก เพื่อนกับความรัก เขามองความรักเป็นเกมที่ต้องเอาชนะ และมักมองข้ามความรู้สึกของคนอื่นเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – เพื่อนคู่หู วาสุเริ่มต้นด้วยการเป็นเพื่อนที่คอยสนับสนุนวีกิจ เขามักปรากฏตัวในฉากที่วีกิจพยายามเอาชนะภีม และช่วยออกไอเดียหรือเป็นคนกลางในบางสถานการณ์

จุดเปลี่ยน – ความรักที่ซับซ้อน เมื่อเรื่องดำเนินไป วาสุเริ่มแสดงความรู้สึกที่มีต่ออรวี ซึ่งขัดแย้งกับความจงรักภักดีต่อวีกิจ เขาต้องเผชิญกับความลังเลระหว่างมิตรภาพและความรัก

จุดจบ – การยอมรับความจริง ในตอนท้าย วาสุต้องยอมรับว่าอรวีรัก ทัศน์พล (ชนกันต์ พูนศิริวงศ์) และวีกิจก็พ่ายแพ้ให้กับภีม เขาเลือกถอยออกมาและกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิม โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในตัวละคร

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับวีกิจ วาสุเป็นเพื่อนสนิทที่คอยช่วยเหลือวีกิจในทุกเรื่อง เขามักเป็นคนที่วีกิจระบายความในใจด้วย และช่วยวางแผนเพื่อต่อกรกับภีม

กับอรวี เขาแอบชอบอรวีและพยายามเข้าใกล้เธอ แต่ก็ไม่กล้าแสดงออกเต็มที่เพราะรู้ว่าเธอมีใจให้ทัศน์พล

กับภีมและพลับพลา วาสุไม่มีปฏิสัมพันธ์โดยตรงกับทั้งคู่มากนัก แต่เขามองภีมเป็นคู่แข่งของวีกิจ และมองพลับพลาเป็นอุปสรรคในแผนของเพื่อน

บทบาทในเรื่อง วาสุทำหน้าที่เป็น “ตัวสนับสนุนตัวร้าย” ร่วมกับวีกิจ เขาเป็นตัวละครที่ช่วยเพิ่มความเข้มข้นให้กับปมความรักและการแข่งขันในเรื่อง และยังเป็นตัวแทนของคนที่ต้องเลือก междуความรักกับมิตรภาพ

การแสดงของ นทีเทพ บุนนาค นทีเทพ ถ่ายทอดบท วาสุ ได้อย่างมีเสน่ห์และน่าจดจำ เขาแสดงถึงความมั่นใจและความเจ้าเล่ห์ของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องแซววีกิจหรือพูดจาแบบมีนัย ซึ่งน้ำเสียงและท่าทางของเขาช่วยเพิ่มมิติให้กับตัวละคร

ในฉากที่วาสุแสดงความรู้สึกต่ออรวี นทีเทพใช้สายตาและการแสดงที่ละมุนเพื่อสื่อถึงความรักที่ซ่อนอยู่ ทำให้คนดูรู้สึกถึงความขัดแย้งในใจของตัวละคร การแสดงของเขาช่วยเสริมเคมีกับ สันติราษฎร์ (วีกิจ) ได้อย่างลงตัว ทำให้ความสัมพันธ์แบบเพื่อนสนิทดูสมจริง แม้จะเป็นบทสมทบ แต่ก็โดดเด่นในแบบของตัวเอง

→ กุสุมา ตันสกุล รับบท รัตนา

รัตนา เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “เงียบเงาของบ้าน” เธอเป็นแม่บ้านที่ซื่อสัตย์ รู้ทันคน และเก็บความลับของครอบครัวไว้ในใจ บทบาทของเธอช่วยเชื่อมโยงปมในอดีตกับปัจจุบัน และเพิ่มความลึกให้กับเรื่องราว กุสุมา ตันสกุล ถ่ายทอดคาแร็กเตอร์นี้ออกมาได้อย่างน่าเชื่อถือ ทำให้รัตนาเป็นตัวละครสมทบที่ทั้งน่าสนใจและน่าจดจำใน “ไฟน้ำค้าง”

รัตนา เป็นหญิงวัยกลางคนที่ทำงานเป็นแม่บ้านในบ้านของภุชงค์มานาน เธอเป็นคนที่รู้เรื่องราวในอดีตของครอบครัวนี้ดี โดยเฉพาะปมการนอกใจของภุชงค์กับ สุภางค์ (ภัสสร บุณยเกียรติ) ที่ทำให้ มณีวรรณ (กชกร นิมากรณ์) ทิ้งครอบครัวไป

บุคลิกภาพซื่อสัตย์และเงียบขรึม รัตนาเป็นคนที่ทำงานด้วยความทุ่มเทและไม่ค่อยพูดมาก เธอมักเก็บตัวและไม่แสดงความรู้สึกส่วนตัวออกมาง่ายๆ แต่ก็มีความจงรักภักดีต่อครอบครัวที่เธอรับใช้ รู้ทันและมีสติ เธอมีประสบการณ์ชีวิตที่ทำให้มองคนได้ขาด เธอรู้ความลับของบ้านนี้แต่เลือกที่จะไม่ยุ่งเกี่ยวหรือเปิดเผย เว้นแต่จะถูกบังคับหรือจำเป็น

อบอุ่นในแบบของเธอ แม้จะดูนิ่งเงียบ รัตนามีด้านที่ห่วงใยคนในบ้าน โดยเฉพาะ พีท (เลโอ พีรพันธ์) ที่เธอช่วยดูแลตั้งแต่เด็ก และบางครั้งก็แสดงความเห็นอกเห็นใจต่อ พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์) เมื่อเธอเข้ามาในบ้าน

รัตนาให้ความสำคัญกับหน้าที่และความรับผิดชอบ เธอเชื่อว่าการทำงานหนักและรักษาคำพูดคือคุณค่าของคนทำงานอย่างเธอ เธอมีมุมมองที่เป็นกลางต่อความขัดแย้งในครอบครัว ไม่ตัดสินภุชงค์หรือสุภางค์ แต่ก็แอบเห็นใจมณีวรรณและภีมที่ต้องรับผลจากเหตุการณ์ในอดีต

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – แม่บ้านเงียบๆ รัตนาเริ่มต้นด้วยการเป็นตัวละครที่อยู่เบื้องหลัง เธอทำงานในบ้านและมักปรากฏตัวในฉากที่เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวันของภุชงค์และพีท

จุดเปลี่ยน – ผู้รู้ความลับ เมื่อเรื่องราวดำเนินไป รัตนากลายเป็นคนที่รู้ความจริงเกี่ยวกับอดีตของครอบครัว เธออาจถูกภีมหรือพลับพลาถามถึงเรื่องราวของมณีวรรณ และต้องตัดสินใจว่าจะพูดหรือเงียบ

จุดจบ – การเปิดเผยและการจากไป ในตอนท้าย รัตนาอาจมีส่วนช่วยคลายปมด้วยการเล่าเรื่องในอดีตให้ภีมฟัง ซึ่งช่วยให้เขาคืนดีกับ แก้วลดา (มณีวรรณ) หลังจากนั้นเธอก็ยังคงทำงานต่อไป หรืออาจเลือกจากไปอย่างเงียบๆ

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับภุชงค์ รัตนาเคารพภุชงค์ในฐานะนายจ้าง แต่ก็รู้ถึงข้อบกพร่องของเขา เธอทำงานให้เขาด้วยความซื่อสัตย์ แต่ไม่เคยแสดงความเห็นส่วนตัว

กับพีท เธอมีความผูกพันกับพีทในฐานะคนที่ช่วยเลี้ยงเขามาตั้งแต่เด็ก และมักเตือนเขาด้วยความหวังดีเมื่อเขาเกเร

กับภีมและพลับพลา รัตนามีปฏิสัมพันธ์กับทั้งคู่ในฐานะคนนอกที่มองเห็นความสัมพันธ์ของพวกเขา เธออาจเป็นคนที่ให้คำแนะนำเล็กๆ น้อยๆ หรือช่วยเหลือพลับพลาในบ้าน

บทบาทในเรื่อง รัตนาทำหน้าที่เป็น “พยานแห่งอดีต” และ “ตัวเชื่อมปม” เธอเป็นตัวละครที่ช่วยเปิดเผยความจริงเกี่ยวกับครอบครัวของภีม และยังเป็นตัวแทนของคนทำงานที่มองเห็นทุกอย่างแต่เลือกที่จะเงียบ

การแสดงของ กุสุมา ตันสกุล กุสุมา ถ่ายทอดบท รัตนา ได้อย่างน่าประทับใจ เธอแสดงถึงความเงียบขรึมและความซื่อสัตย์ของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องทำงานในบ้าน ซึ่งท่าทางและสีหน้าของเธอสื่อถึงความเป็นคนธรรมดาที่มีประสบการณ์ชีวิต

ในฉากที่รัตนาต้องเผชิญหน้ากับคำถามจากภีมหรือพลับพลา กุสุมาใช้การแสดงที่ละมุนและลึกซึ้งเพื่อถ่ายทอดความขัดแย้งในใจ ทำให้คนดูรู้สึกถึงน้ำหนักของความลับที่เธอเก็บไว้ การแสดงของเธอช่วยให้รัตนากลายเป็นตัวละครที่มีมิติ แม้จะเป็นบทสมทบ แต่ก็เพิ่มความสมจริงและความอบอุ่นให้กับบ้านของภุชงค์

→ ช้องมาศ บางชะวงษ์ รับบท แอนนา

แอนนา เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “เงามืดที่เคลื่อนไหว” เธอเป็นเลขาสาวที่ฉลาด เย็นชา และพร้อมทำตามคำสั่งเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองและเจ้านาย บทบาทของเธอช่วยเพิ่มความตึงเครียดให้กับเรื่อง และช้องมาศ บางชะวงษ์ ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างลงตัว ทำให้แอนนาเป็นตัวละครสมทบที่ทั้งน่าสนใจและน่าจดจำใน “ไฟน้ำค้าง”

แอนนา เป็นเลขานุการส่วนตัวของภุชงค์ เธอเป็นหญิงสาวที่มีความสามารถในการทำงานสูง และมีความภักดีต่อเจ้านาย เธอปรากฏตัวในฐานะคนที่รู้ความเคลื่อนไหวในบริษัทและครอบครัวของภุชงค์ และมักถูกสุภางค์ใช้เป็นหุ่นเชิดในแผนการต่างๆ

บุคลิกภาพฉลาดและเจ้าเล่ห์ แอนนามีความเฉลียวฉลาดและรู้ทันสถานการณ์ เธอทำงานได้อย่างรอบคอบและมักทำตามคำสั่งของสุภางค์อย่างไม่ขัดขืน แม้จะรู้ว่าเป็นเรื่องไม่ถูกต้อง เย็นชาและคำนวณ เธอมีท่าทีที่สุขุมและนิ่ง แต่ลึกๆ แล้วคำนวณผลประโยชน์ให้ตัวเอง เธอไม่แสดงอารมณ์มากนัก ทำให้ดูเป็นคนลึกลับและน่ากลัวในบางมุม

มีเสน่ห์แต่ซ่อนพิษ แอนนาใช้ความสวยและเสน่ห์ของตัวเองในการจัดการคนรอบข้าง แต่ก็มีด้านที่ร้ายกาจเมื่อต้องทำตามเป้าหมายที่ได้รับมอบหมาย

แอนนาให้ความสำคัญกับความก้าวหน้าในหน้าที่การงาน เธอพร้อมทำทุกอย่างเพื่อรักษาตำแหน่งและความไว้วางใจจากภุชงค์และสุภางค์ แม้จะต้องข้ามเส้นศีลธรรม เธอมองความสัมพันธ์แบบผลประโยชน์มากกว่าความจริงใจ และไม่ค่อยมีความผูกพันส่วนตัวกับใครในเรื่อง

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – เลขาสาวธรรมดา แอนนาเริ่มต้นด้วยการเป็นเลขาที่ทำงานเงียบๆ ข้างกายภุชงค์ เธอทำหน้าที่ส่งข้อมูลและประสานงานตามคำสั่ง

จุดเปลี่ยน – เครื่องมือของสุภางค์ เมื่อสุภางค์เห็นภาพภุชงค์ช่วย พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์) เธอสั่งให้แอนนาส่งภาพนั้นให้ ภีม (ยูโร ยศวรรธน์) เพื่อยั่วยุให้เกิดความเข้าใจผิด แอนนากลายเป็นตัวเร่งความขัดแย้งในครอบครัว

จุดจบ – ความพ่ายแพ้เงียบๆ ในตอนท้าย เมื่อแผนของสุภางค์ล้มเหลวและครอบครัวของภีมคลายปมกันได้ แอนนาไม่มีบทบาทสำคัญอีก เธอยังคงทำงานต่อไปอย่างเงียบๆ โดยไม่ได้รับผลกระทบมากนัก

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับภุชงค์ แอนนาเคารพและภักดีต่อภุชงค์ในฐานะเจ้านาย เธอทำงานให้เขาด้วยความเป็นมืออาชีพ แต่ไม่มีความผูกพันส่วนตัว

กับสุภางค์ เธอเป็นเครื่องมือของสุภางค์ในการวางแผนร้าย เธอทำตามคำสั่งอย่างไม่ลังเล แม้จะรู้ว่าเป้าหมายคือการทำร้ายคนอื่น

กับภีมและพลับพลา แอนนาไม่มีปฏิสัมพันธ์โดยตรงกับทั้งคู่มากนัก แต่การกระทำของเธอ (เช่น การส่งภาพให้ภีม) ส่งผลต่อความสัมพันธ์ของทั้งสองอย่างมาก

บทบาทในเรื่อง แอนนาทำหน้าที่เป็น “ตัวช่วยตัวร้าย” เธอเป็นตัวละครที่ช่วยขับเคลื่อนแผนการของสุภางค์ และเพิ่มความเข้มข้นให้กับปมความเข้าใจผิดในเรื่อง เธอเป็นตัวแทนของคนที่อยู่เบื้องหลังแต่มีอิทธิพลต่อเหตุการณ์

การแสดงของ ช้องมาศ บางชะวงษ์ ช้องมาศ ถ่ายทอดบท แอนนา ได้อย่างมีเสน่ห์และน่าจดจำ เธอแสดงถึงความเย็นชาและความเจ้าเล่ห์ของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องส่งภาพให้ภีม ซึ่งสายตาและท่าทางของเธอสื่อถึงความรู้ตัวว่ากำลังจุดชนวนปัญหา

ในฉากที่ต้องทำงานเป็นเลขา ช้องมาศใช้การแสดงที่สุขุมและเป็นมืออาชีพ ทำให้คนดูรู้สึกว่าแอนนาเป็นคนที่ไว้ใจได้ในสายตาคนอื่น แต่ก็ซ่อนความร้ายไว้ข้างใน เธอเคยให้สัมภาษณ์ว่า “บทแอนนาเป็นอะไรที่ท้าทาย เพราะต้องเล่นให้คนดูรู้สึกว่าน่ากลัวแต่ไม่ถึงขั้นร้ายสุดขีด” ซึ่งสะท้อนว่าเธอตั้งใจถ่ายทอดตัวละครนี้ให้มีมิติ และผลลัพธ์ที่ออกมาก็ทำได้ดีจนคนดูจดจำ

→ จิรกิตติ์ สุวรรณภาพ รับบท คมสันต์

คมสันต์ เป็นตัวละครที่เปรียบเสมือน “หินใหญ่ในวงการธุรกิจ” เขาเป็นพ่อที่เข้มงวด นักธุรกิจที่เจ้าเล่ห์ และผู้มีอิทธิพลที่ขับเคลื่อนความขัดแย้งในเรื่อง บทบาทของเขาไม่ซับซ้อนแต่ช่วยเพิ่มความเข้มข้นให้กับปมของตัวละครรอบข้าง และจิรกิตติ์ สุวรรณภาพ ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างน่าประทับใจ ทำให้คมสันต์เป็นตัวละครสมทบที่ทั้งน่าเกรงขามและน่าจดจำใน “ไฟน้ำค้าง”

คมสันต์ เป็นชายวัยกลางคนถึงสูงวัยที่มีฐานะร่ำรวยและเป็นนักธุรกิจที่มีอำนาจ เขาเป็นพ่อของวีกิจ และมีความสัมพันธ์ทางธุรกิจกับ ภุชงค์ (ภูธฤทธิ์ พรหมบันดาล) ซึ่งเป็นพ่อของ ภีม (ยูโร ยศวรรธน์) คมสันต์มีบทบาทเป็นตัวละครที่ช่วยขับเคลื่อนความขัดแย้งในด้านธุรกิจและครอบครัว

บุคลิกภาพน่าเกรงขามและเจ้าเล่ห์ คมสันต์มีท่าทีที่สุขุมและน่าเกรงขาม เขาพูดจาน้อยแต่เต็มไปด้วยน้ำหนักและกลอุบาย สะท้อนถึงความเป็นนักธุรกิจที่รู้ทันคนและมีประสบการณ์สูง เข้มงวดและควบคุม เขามีความเข้มงวดกับวีกิจ และมักผลักดันให้ลูกชายประสบความสำเร็จในธุรกิจ โดยไม่สนใจว่าวิธีการนั้นจะถูกหรือผิด

เย็นชาแต่มีจุดอ่อน แม้จะดูแข็งกร้าว คมสันต์มีความรักต่อลูกชายในแบบของเขา แต่เขาไม่ค่อยแสดงออก และมักให้ความสำคัญกับผลประโยชน์มากกว่าความสัมพันธ์

คมสันต์ให้ความสำคัญกับอำนาจและความมั่งคั่ง เขามองว่าการชนะในธุรกิจคือเป้าหมายสูงสุด และมักสนับสนุนให้วีกิจแข่งขันกับภีมเพื่อรักษาความเป็นหนึ่งในวงการ เขามีทัศนคติที่ดูถูกคนที่มีฐานะต่ำกว่า และมอง พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์) เป็นแค่คนใช้ที่ไม่คู่ควรกับวงสังคมของเขา

พัฒนาการของตัวละคร
จุดเริ่มต้น – ผู้มีอิทธิพล คมสันต์ปรากฏตัวในฐานะนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จและเป็นพ่อที่ควบคุมวีกิจ เขามักปรากฏในฉากที่เกี่ยวข้องกับการเจรจาธุรกิจหรือการวางแผนแข่งขันกับภุชงค์

จุดเปลี่ยน – ความขัดแย้งกับลูก เมื่อวีกิจเริ่มล้มเหลวในการแข่งขันกับภีม หรือเมื่อความสัมพันธ์ของเขากับ อรวี (ญาณิศา ธีราธร) ไม่เป็นไปตามที่คาด คมสันต์แสดงความไม่พอใจและกดดันลูกชายมากขึ้น ซึ่งนำไปสู่ความตึงเครียดในครอบครัว

จุดจบ – การยอมรับความพ่ายแพ้ ในตอนท้าย เมื่อวีกิจไม่สามารถเอาชนะภีมได้ และแผนการต่างๆ ล้มเหลว คมสันต์ต้องยอมรับความจริงว่าเขาไม่สามารถควบคุมทุกอย่างได้ เขาอาจถอยกลับไปโฟกัสที่ธุรกิจของตัวเอง โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงตัวละครครั้งใหญ่

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับวีกิจ คมสันต์เป็นพ่อที่รักลูกในแบบที่เข้มงวด เขาคาดหวังให้วีกิจเป็นตัวแทนของเขาในวงการธุรกิจ แต่ก็มักตำหนิเมื่อลูกชายทำผิดพลาด

กับภุชงค์ เขามีความสัมพันธ์แบบคู่แข่งทางธุรกิจกับภุชงค์ ทั้งคู่เคารพกันในฐานะนักธุรกิจ แต่ก็พยายามหักเหลี่ยมกันตลอดเวลา

กับภีมและพลับพลา คมสันต์มองภีมเป็นคู่แข่งของลูกชาย และดูถูกพลับพลาที่เข้ามายุ่งเกี่ยวกับวงสังคมของเขา เขาไม่มีปฏิสัมพันธ์โดยตรงกับทั้งคู่มากนัก แต่ทัศนคติของเขาส่งผลต่อการกระทำของวีกิจ

บทบาทในเรื่อง คมสันต์ทำหน้าที่เป็น “ตัวขับเคลื่อนความขัดแย้งทางธุรกิจ” และ “เงาของอำนาจ” เขาเป็นตัวละครที่ช่วยตอกย้ำธีมของการแข่งขันและความทะเยอทะยานในเรื่อง และยังเป็นแรงผลักดันให้วีกิจกลายเป็นตัวร้ายในบางสถานการณ์

การแสดงของ จิรกิตติ์ สุวรรณภาพ จิรกิตติ์ ถ่ายทอดบท คมสันต์ ได้อย่างน่าเกรงขามและมีพลัง เขาแสดงถึงความเป็นนักธุรกิจที่เจ้าเล่ห์และเข้มงวดได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องเผชิญหน้ากับวีกิจหรือภุชงค์ ซึ่งน้ำเสียงและท่าทางของเขาสื่อถึงอำนาจและความมั่นใจ

ในฉากที่ต้องแสดงความสัมพันธ์กับลูกชาย จิรกิตติ์ใช้การแสดงที่เย็นชาแต่แฝงความห่วงใยเล็กๆ ทำให้คนดูรู้สึกถึงความซับซ้อนของตัวละคร การแสดงของเขาช่วยเสริมเคมีกับ สันติราษฎร์ (วีกิจ) ได้อย่างลงตัว ทำให้ความสัมพันธ์พ่อลูกดูสมจริงและน่าติดตาม แม้จะเป็นบทสมทบ แต่ก็มีน้ำหนักในเรื่อง

→ สุภัทรภณ กสิกรรม รับบท ชาช่า (รับเชิญ)

ชาช่า เป็นตัวละครรับเชิญที่เปรียบเสมือน “ลมที่พัดจุดไฟ” เธอเป็นเจ๊ใหญ่ที่มั่นใจ ร่าเริง และฉลาด ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการนำพลับพลาเข้าสู่จุดเปลี่ยนของชีวิต บทนี้สั้นแต่ทิ้งรอยประทับด้วยบุคลิกที่โดดเด่น และสุภัทรภณ กสิกรรม ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างน่าประทับใจ ทำให้ชาช่ากลายเป็นตัวละครที่ช่วยจุดประกายเรื่องราวใน “ไฟน้ำค้าง” ได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ชาช่า หรือที่เรียกว่า เจ๊ชาช่า เป็นเจ้าของธุรกิจหรือเอเจนซี่ที่ดูแลนางแบบและพริตตี้ เธอปรากฏตัวในช่วงต้นเรื่องในฐานะคนที่ว่าจ้าง พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์) ให้ทำงานพริตตี้ในงานเปิดตัวรถยนต์รุ่นใหม่ ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นที่นำไปสู่เหตุการณ์สำคัญในชีวิตของนางเอก

บุคลิกภาพมั่นใจและเด็ดขาด ชาช่ามีท่าทีที่มั่นใจและพูดจาฉะฉาน เธอเป็นคนที่รู้จักบริหารงานและจัดการคนเก่ง สะท้อนถึงความเป็นเจ๊ใหญ่ที่มีอำนาจในวงการ ร่าเริงและมีสีสัน เธอมีบุคลิกที่สดใสและพูดจาแบบมีสไตล์ ซึ่งอาจมาพร้อมกับคำพูดติดตลกหรือท่าทางที่เกินจริงเล็กน้อย ทำให้ตัวละครดูโดดเด่นแม้จะปรากฏตัวเพียงไม่กี่ฉาก

ฉลาดและรู้ทัน ชาช่ารู้วิธีเจรจาและโน้มน้าวคน เธอเข้าใจดีว่าพลับพลาต้องการเงินเพื่อช่วยน้องชาย จึงใช้จุดนี้ดึงเธอเข้ามาทำงาน

ชาช่าให้ความสำคัญกับผลกำไรและความสำเร็จในธุรกิจ เธอมองว่าการทำงานทุกอย่าง รวมถึงงานพริตตี้ เป็นเรื่องปกติที่คนต้องทำเพื่อเลี้ยงชีพ และไม่มีอคติต่ออาชีพนี้ เธอมีทัศนคติที่เปิดกว้างและยืดหยุ่น ตราบใดที่งานสำเร็จ เธอไม่สนใจรายละเอียดเล็กน้อย

พัฒนาการของตัวละคร เนื่องจากชาช่าเป็นตัวละครรับเชิญ เธอไม่มีพัฒนาการที่ชัดเจนในเรื่อง เธอปรากฏตัวในช่วงแรกเพื่อแนะนำให้พลับพลาเข้าสู่งานพริตตี้ ซึ่งนำไปสู่การพบกับ ภีม (ยูโร ยศวรรธน์) และจุดเริ่มต้นของความเข้าใจผิดที่เป็นปมหลักของเรื่อง หลังจากนั้นเธอก็หายไปจากเนื้อเรื่อง

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับพลับพลา ชาช่ามีความสัมพันธ์แบบนายจ้างกับลูกจ้าง เธอเป็นคนที่เห็นศักยภาพของพลับพลา และเลือกเธอมาทำงานในงานใหญ่ ซึ่งแสดงถึงสายตาที่เฉียบแหลมในการเลือกคน

กับตัวละครอื่น ชาช่าไม่มีปฏิสัมพันธ์โดยตรงกับตัวละครหลักอื่นๆ มากนัก บทบาทของเธอจำกัดอยู่ที่การเป็นตัวเชื่อมในช่วงต้นเรื่องเท่านั้น

บทบาทในเรื่อง ชาช่าทำหน้าที่เป็น “จุดเริ่มต้นของโชคชะตา” เธอเป็นตัวละครที่นำพลับพลาเข้าสู่โลกของภีมโดยบังเอิญ และช่วยจุดชนวนให้เกิดเรื่องราวความรักและความขัดแย้งในละคร แม้จะเป็นบทรับเชิญ แต่เธอก็มีส่วนสำคัญในการขับเคลื่อนเนื้อเรื่อง

การแสดงของ สุภัทรภณ กสิกรรม สุภัทรภณ ถ่ายทอดบท ชาช่า ได้อย่างมีเสน่ห์และน่าจดจำ แม้จะเป็นบทรับเชิญ เธอแสดงถึงความมั่นใจและความเป็นเจ๊ใหญ่ได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่เจรจากับพลับพลา ซึ่งน้ำเสียงและท่าทางของเธอสื่อถึงความเป็นผู้นำและความร่าเริงที่เข้ากับตัวละคร

เธอใช้การแสดงที่เกินจริงเล็กน้อยในแบบฉบับของตัวละครรับเชิญที่ต้องการสร้างความประทับใจในเวลาสั้นๆ ทำให้ชาช่ากลายเป็นตัวละครที่คนดูจำได้ แม้จะปรากฏตัวเพียงไม่กี่นาที การแสดงของเธอช่วยเสริมเคมีกับ มุกดา (พลับพลา) ได้อย่างลงตัว ทำให้ฉากการว่าจ้างดูสมจริงและมีชีวิตชีวา

→ ดุสิตา พรพิพัฒน์วงศ์ รับบท กวาง (รับเชิญ)

กวาง เป็นตัวละครรับเชิญที่เปรียบเสมือน “ลมที่พัดผ่าน” เธอเข้ามาเพื่อรื้อฟื้นอดีตและจุดประกายความขัดแย้งในความสัมพันธ์ของทัศน์พลและอรวี บทบาทของเธอสั้นแต่ทิ้งรอยประทับด้วยบุคลิกที่มั่นใจและมีเสน่ห์ และดุสิตา พรพิพัฒน์วงศ์ ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทำให้กวางกลายเป็นตัวละครที่คนดูจำได้ แม้จะปรากฏตัวเพียงไม่กี่ฉากใน “ไฟน้ำค้าง”

กวาง เป็นตัวละครรับเชิญที่ปรากฏตัวในช่วงต้นถึงกลางเรื่อง เธอเป็นหญิงสาวที่มีความสัมพันธ์ในอดีตกับ ทัศน์พล (ทัศ) ซึ่งอาจเป็นแฟนเก่าหรือคนรักเก่าก่อนที่เขาจะคบกับอรวี เธอเข้ามาในเรื่องเพื่อสร้างความขัดแย้งหรือจุดเปลี่ยนในความสัมพันธ์ของทัศน์พลและอรวี

บุคลิกภาพมั่นใจและมีเสน่ห์ กวางมีบุคลิกที่มั่นใจในตัวเองสูง เธอรู้วิธีใช้เสน่ห์เพื่อดึงดูดความสนใจจากคนรอบตัว โดยเฉพาะทัศน์พล ซึ่งสะท้อนถึงความเป็นผู้หญิงที่รู้คุณค่าของตัวเอง เจ้าเล่ห์เล็กน้อย เธออาจมีท่าทีที่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์หรือเจตนาที่ซ่อนอยู่ เช่น การพยายามรื้อฟื้นความสัมพันธ์เก่ากับทัศน์พล หรือการยั่วยุเพื่อให้อรวีรู้สึกไม่มั่นคง

อ่อนไหวแต่เข้มแข็ง แม้จะดูเป็นคนแข็งนอก แต่กวางอาจมีมุมที่แสดงถึงความอ่อนไหวจากความรู้สึกที่ยังเหลืออยู่กับทัศน์พล

กวางให้ความสำคัญกับความรักและความทรงจำในอดีต เธออาจยังไม่ลืมทัศน์พล และมองว่าตัวเองมีโอกาสที่จะกลับมาในชีวิตของเขาได้ เธอมีทัศนคติที่ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ และพร้อมเผชิญหน้ากับอุปสรรค แม้ว่าจะรู้ว่าทัศน์พลมีคนรักใหม่แล้ว

พัฒนาการของตัวละคร เนื่องจากเป็นตัวละครรับเชิญ กวางไม่มีพัฒนาการที่ซับซ้อน เธอเข้ามาในเรื่องเพื่อจุดประเด็น เช่น การปรากฏตัวในงานสังคมหรือสถานที่ที่ทัศน์พลและอรวีอยู่ด้วยกัน ซึ่งอาจทำให้อรวีเข้าใจผิดหรือรู้สึกหวงทัศน์พลมากขึ้น หลังจากนั้นเธอก็หายไปจากเนื้อเรื่อง โดยทิ้งร่องรอยของอารมณ์และความทรงจำไว้กับตัวละครอื่น

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับทัศน์พล กวางเป็นคนรักเก่าหรือคนสำคัญในอดีตของทัศน์พล เธออาจพยายามเข้าใกล้เขาอีกครั้ง ซึ่งสร้างความสับสนให้ทัศน์พลชั่วขณะ

กับอรวี เธอเป็นเหมือน “ตัวกระตุ้น” ที่ทำให้อรวีรู้สึกถึงการแข่งขันหรือความไม่มั่นใจในความสัมพันธ์กับทัศน์พล

กับตัวละครหลักอื่น กวางไม่มีปฏิสัมพันธ์โดยตรงกับ ภีม หรือ พลับพลา มากนัก บทบาทของเธอจำกัดอยู่ที่เส้นเรื่องของทัศน์พลและอรวีเท่านั้น

บทบาทในเรื่อง กวางทำหน้าที่เป็น “ตัวจุดชนวนความขัดแย้ง” ในความสัมพันธ์ของทัศน์พลและอรวี เธอช่วยเน้นย้ำธีมของความรักและความหึงหวงในเรื่อง และเป็นตัวละครที่เพิ่มรสชาติให้กับปมรองของละคร

การแสดงของ ดุสิตา พรพิพัฒน์วงศ์ ดุสิตา ถ่ายทอดบท กวาง ได้อย่างมีเสน่ห์และน่าจดจำ แม้จะเป็นบทรับเชิญ เธอแสดงถึงความมั่นใจและความเจ้าเล่ห์ของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องเผชิญหน้ากับอรวี ซึ่งสายตาและท่าทางของเธอสื่อถึงความท้าทายและความรู้สึกที่ยังไม่จางหาย

เธอใช้การแสดงที่ละมุนแต่แฝงด้วยพลัง ทำให้กวางดูเป็นผู้หญิงที่มีทั้งความอ่อนหวานและความแข็งแกร่ง ซึ่งเข้ากับคาแร็กเตอร์ของตัวละครที่ต้องการสร้างความประทับใจในเวลาสั้นๆ การแสดงของดุสิตาช่วยเสริมเคมีกับ ชนกันต์ (ทัศน์พล) และ ญาณิศา (อรวี) ได้อย่างลงตัว ทำให้ฉากที่เธอปรากฏตัวดูน่าสนใจและมีน้ำหนัก

→ อารียา ดุริยะเจนใจ รับบท หญิง (เลขาวีกิจ) (รับเชิญ)

หญิง เป็นตัวละครรับเชิญที่เปรียบเสมือน “ลมหายใจของวีกิจ” เธอเป็นเลขาที่เงียบขรึม ฉลาด และมีส่วนช่วยในแผนการของเขา บทบาทของเธอสั้นแต่ช่วยเพิ่มมิติให้กับตัวละครวีกิจ และอารียา ดุริยะเจนใจ ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างน่าประทับใจ ทำให้หญิงกลายเป็นตัวละครที่คนดูจำได้ แม้จะปรากฏตัวเพียงไม่กี่ฉากใน “ไฟน้ำค้าง”

หญิง เป็นเลขานุการส่วนตัวของวีกิจ เธอเป็นหญิงสาวที่ทำงานในบริษัทของเขา และปรากฏตัวในช่วงหนึ่งของเรื่องเพื่อช่วยวีกิจในงานหรือแผนการบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับการแข่งขันกับ ภีม (ยูโร ยศวรรธน์)

บุคลิกภาพเงียบขรึมและเป็นมืออาชีพ หญิงมีท่าทีที่สงบและทำงานด้วยความรอบคอบ เธอไม่พูดมากแต่แสดงออกถึงความสามารถและความภักดีต่อวีกิจผ่านการกระทำ ฉลาดและมีไหวพริบ เธอรู้วิธีจัดการงานและประสานงานให้วีกิจได้เปรียบในสถานการณ์ต่างๆ ซึ่งอาจรวมถึงการส่งข้อมูลหรือช่วยวางแผนเพื่อต่อกรกับภีม

ลึกลับเล็กน้อย ด้วยบทบาทที่สั้น หญิงมีเสน่ห์แบบที่ทำให้คนดูสงสัยว่าเธอรู้มากกว่าที่แสดงออกหรือไม่ แต่เธอก็ไม่เปิดเผยอะไรมากเกินไป

หญิงให้ความสำคัญกับหน้าที่การงาน เธอทำงานเพื่อสนับสนุนวีกิจอย่างเต็มที่ และดูเหมือนจะไม่สนใจปมส่วนตัวของเขา เธอมองงานเป็นสิ่งสำคัญอันดับแรก เธอมีทัศนคติที่เป็นกลาง ไม่ตัดสินตัวละครอื่น และทำตามคำสั่งโดยไม่แสดงความรู้สึกส่วนตัว

พัฒนาการของตัวละคร เนื่องจากเป็นตัวละครรับเชิญ หญิงไม่มีพัฒนาการที่ชัดเจน เธอเข้ามาในเรื่องเพื่อทำหน้าที่เฉพาะ เช่น การส่งเอกสารสำคัญให้วีกิจ หรือช่วยเขาในงานที่เกี่ยวข้องกับการแข่งขันทางธุรกิจ หลังจากนั้นเธอก็หายไปจากเนื้อเรื่อง โดยไม่ทิ้งร่องรอยอะไรมากนัก

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับวีกิจ หญิงเป็นผู้ช่วยที่วีกิจไว้วางใจ เธอทำงานใกล้ชิดกับเขาและอาจรู้ถึงแผนการบางอย่างที่เขาวางไว้เพื่อต่อสู้กับภีม แต่เธอไม่เข้าไปยุ่งกับชีวิตส่วนตัวของเขา

กับตัวละครอื่น หญิงไม่มีปฏิสัมพันธ์โดยตรงกับตัวละครหลักอย่าง ภีม หรือ พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์) บทบาทของเธอจำกัดอยู่แค่การสนับสนุนวีกิจเท่านั้น

บทบาทในเรื่อง หญิงทำหน้าที่เป็น “ตัวช่วยในเงา” เธอเป็นตัวละครที่ช่วยให้วีกิจดำเนินแผนการบางอย่างได้สะดวกขึ้น และอาจเป็นจุดเชื่อมโยงเล็กๆ ที่ทำให้คนดูเห็นด้านการทำงานของวีกิจในฐานะตัวร้ายรองของเรื่อง

การแสดงของ อารียา ดุริยะเจนใจ อารียา ถ่ายทอดบท หญิง ได้อย่างเป็นธรรมชาติและน่าจดจำ แม้จะเป็นบทรับเชิญ เธอแสดงถึงความเป็นมืออาชีพและความนิ่งของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องรายงานหรือส่งข้อมูลให้วีกิจ ซึ่งน้ำเสียงและท่าทางของเธอสื่อถึงความมั่นใจและความรอบคอบ

เธอใช้การแสดงที่เรียบง่ายแต่มีพลัง ทำให้หญิงดูเป็นเลขาที่ทั้งน่าเชื่อถือและลึกลับในเวลาเดียวกัน ซึ่งเหมาะกับบทบาทสั้นที่ต้องสร้างความประทับใจในเวลาจำกัด การแสดงของอารียาช่วยเสริมเคมีกับ สันติราษฎร์ (วีกิจ) ได้อย่างลงตัว ทำให้ฉากที่เธอปรากฏตัวดูสมจริงและมีน้ำหนัก แม้จะเป็นเพียงช่วงสั้นๆ

→ ด.ช.ชญาณณ อัครดำรงเดช รับบท สาคู (รับเชิญ)

สาคู เป็นตัวละครรับเชิญที่เปรียบเสมือน “แสงแดดเล็กๆ ในชุมชน” เขาเป็นเด็กที่ซน ขี้เล่น และน่ารัก ซึ่งเข้ามาเพื่อเพิ่มความอบอุ่นและความมีชีวิตชีวาให้กับเรื่องราว บทบาทของเขาสั้นแต่มีส่วนช่วยสร้างบรรยากาศ และด.ช.ชญาณณ อัครดำรงเดช ก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างน่าประทับใจ ทำให้สาคูกลายเป็นตัวละครที่คนดูเอ็นดู แม้จะปรากฏตัวเพียงไม่กี่ฉากใน “ไฟน้ำค้าง”

สาคู เป็นเด็กชายวัยประมาณ 6-10 ปี (ขึ้นอยู่กับการกำหนดอายุในบท) เขาเป็นลูกชายของตัวละครสมทบในเรื่อง ซึ่งอาจเป็น ป้าเล็ก (รสริน จันทรา) หรือ ป้าแตน (ราตรี วิทวัส) หรืออาจเป็นเด็กในชุมชนที่เกี่ยวข้องกับครอบครัวของ พลับพลา (มุกดา นรินทร์รักษ์) สาคูปรากฏตัวในฉากที่เกี่ยวกับชีวิตประจำวันในชุมชน เพื่อเพิ่มความสมจริงและความอบอุ่น

บุคลิกภาพซนและขี้เล่น สาคูมีนิสัยซุกซนตามวัย เขามักวิ่งเล่นหรือทำอะไรที่สร้างความวุ่นวายเล็กๆ น้อยๆ เช่น การแอบดูผู้ใหญ่คุยกัน หรือการวิ่งไปมาขณะที่ ตอง (ณัฐภัทร จิรภาวสุทธิ์) และ โอม (ภาคียะ โพธิ์เงิน) ก่อเรื่อง น่ารักและไร้เดียงสาเขามีความไร้เดียงสาแบบเด็กๆ และมักพูดอะไรที่ตรงไปตรงมา ซึ่งอาจทำให้ผู้ใหญ่ในฉากหัวเราะหรือรู้สึกเอ็นดู

อยากรู้อยากเห็น สาคูชอบถามคำถามหรือสังเกตสิ่งรอบตัว ซึ่งอาจนำไปสู่การเผยข้อมูลเล็กๆ น้อยๆ ที่ผู้ใหญ่ไม่ทันระวัง

สาคูให้ความสำคัญกับครอบครัวและเพื่อนในชุมชน เขามองโลกในแง่ดีและยังไม่เข้าใจความซับซ้อนของปมดราม่าในเรื่อง เช่น ความขัดแย้งระหว่างพลับพลากับ ตรีประดับ (อมีนา พินิจ) เขามีมุมมองที่บริสุทธิ์และมักสะท้อนความจริงใจของเด็กในชุมชน

พัฒนาการของตัวละคร เนื่องจากเป็นตัวละครรับเชิญ สาคูไม่มีพัฒนาการที่ชัดเจน เขาเข้ามาในเรื่องเพื่อสร้างบรรยากาศหรือช่วยเชื่อมโยงเหตุการณ์ เช่น การวิ่งไปบอกผู้ใหญ่เมื่อตองมีเรื่องกับ พีท (เลโอ พีรพันธ์) หรือการปรากฏตัวในฉากที่ครอบครัวของพลับพลาอยู่ด้วยกัน

ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น
กับพลับพลา สาคูอาจมองพลับพลาเป็นพี่สาวใจดีในชุมชน เขาอาจวิ่งไปขอขนมหรือพูดคุยกับเธอในฉากสั้นๆ

กับตองและโอม เขาอาจเป็นน้องชายตัวเล็กที่คอยตามตองและโอมไปไหนมาไหน และบางครั้งก็ถูกทั้งคู่แกล้งเล่น

กับป้าเล็กหรือป้าแตน หากสาคูเป็นลูกของตัวละครใดตัวละครหนึ่งในสองคนนี้ เขาจะมีความผูกพันแบบแม่ลูก และอาจถูกแม่ดุเมื่อซนเกินเหตุ

บทบาทในเรื่อง สาคูทำหน้าที่เป็น “ตัวแทนของความไร้เดียงสา” และ “ตัวเพิ่มความน่ารัก” เขาช่วยให้ฉากในชุมชนดูมีชีวิตชีวา และอาจเป็นตัวเชื่อมเล็กๆ ที่ทำให้คนดูเห็นความอบอุ่นของครอบครัวและเพื่อนบ้านในเรื่อง

การแสดงของ ด.ช.ชญาณณ อัครดำรงเดช ชญาณณ ถ่ายทอดบท สาคู ได้อย่างน่ารักและเป็นธรรมชาติ เขาแสดงถึงความซนและความไร้เดียงสาของตัวละครได้ดี โดยเฉพาะในฉากที่ต้องวิ่งเล่นหรือพูดอะไรที่ดูไร้เดียงสา ซึ่งน้ำเสียงและท่าทางของเขาช่วยสร้างรอยยิ้มให้กับคนดู

ในฉากที่ต้องมีปฏิสัมพันธ์กับตัวละครผู้ใหญ่ ชญาณณใช้การแสดงที่สดใสและจริงใจ ทำให้สาคูดูเป็นเด็กที่เข้ากับชุมชนได้อย่างลงตัว แม้จะเป็นบทรับเชิญ การแสดงของเขาก็ช่วยเพิ่มเสน่ห์ให้กับฉากที่เขาปรากฏตัว และทำให้คนดูจดจำได้ในฐานะเด็กน้อยที่น่ารักในเรื่อง

---

• Facebook
• X
• Line