เลือดมังกร หงส์ หงส์(เจนี่ เทียนโพธิ์สุวรรณ์) ลูกสาวคนเล็กของเถ้าแก่สุง หัวหน้าแก๊งหงส์ดำ และเจ้าของคณะงิ้วเฟิ่งหวง คณะงิ้วเก่าแก่ของเยาวราช ซึ่งเป็นที่นับหน้าถือตาของชาวจีนในแถบเยาวราชเนื่องจากเป็นคนใจคอกว้างขวาง จนได้รับตำแหน่งนายกสมคมเลือดมังกร เถ้าแก่สุงมีพี่น้องร่วมสาบานเถ้าแก่ไช้ และเถ้าแก่เต็ก ทั้งสามร่วมดื่มน้ำสาบานว่าเป็นพี่น้องกันในนามของแก๊งสามวิหค คอยช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ซินแสง้วงทำนายดวงชะตาบอกว่าเป็นนัยว่าดวงชะตาหงส์เป็นต้นเหตุทำให้คน3คนพบกับจุดจบแต่ก็จะเป็นใหญ่ประดุจหงส์ที่อยู่เหนือพญามังกร เถ้าแก่สุงตีความว่าหงส์เป็นตัวซวยเพราะเกิดมาก็เป็นสาเหตุทำให้ดวงตาภรรยาร่วมทุกข์ร่วมสุขของเขาต้องตาย
ละคร เลือดมังกร ตอน หงส์ 2558
ละคร เลือดมังกร ตอน หงส์ 2558 EP.1-19
ละคร เลือดมังกร ตอน หงส์ 2558
หงส์ ลูกสาวคนเล็กของเถ้าแก่สุงเจ้าของคณะงิ้วเฟิ่งหวง คณะงิ้วเก่าแก่ของเยาวราช ได้รับการขนานนามว่าดอกโบตั๋นแห่งเยาวราช เถ้าแก่สุงเป็นที่นับหน้าถือตาของชาวจีนผู้ใช้แรงงาน ในแถบเยาวราชเนื่องจากเป็นคนใจคอกว้างขวาง มีพี่น้องร่วมสาบาน เสี่ยไช้เจ้าของธุรกิจเซียงกงย่านจักรวรรดิ และเฮียเต็ก เจ้าของร้านเครื่องเซ่นไหว้ใหญ่ที่สุดในเจริญกรุง ทั้งสามร่วมดื่มน้ำสาบานว่าเป็นพี่น้องกันที่ศาลเจ้า หรือที่รู้จักกันว่า ไป่เม้ง สาบานเป็นพี่น้องกันในนามของแก๊งหงส์ดำ คอยช่วยเหลือเกื้อกูลกัน
เถ้าแก่สุงมีบุตรสองคนคืออาฉาง ลูกชายคนโตซึ่งทั้งหล่อเหลา เอาการเอางาน และหัวดี เถ้าแก่สุงจึงรักใคร่เสมือนแก้วตาดวงใจ หมายมั่นปั้นมือจะให้เป็นเจ้าของคณะงิ้วเฟิ่งหวงต่อไป ส่วนอาหงส์นั้น เมื่อเกิดมาก็ทำให้มารดาตกเลือดเสียชีวิต เถ้าแก่สุงจึงเย็นชาไม่เคยเห็นหงส์อยู่ในสายตามาตั้งแต่เล็ก ทำให้หงส์รู้สึกแปลกแยก และยิ่งน้อยเนื้อต่ำใจเมื่อเถ้าแก่สุงเลี้ยงลูกสาวไม่ต่างจากเด็กผู้ชายคน หนึ่งในคณะงิ้ว ซินแสง้วงทำนายดวงชะตาของอาเล้งและอาหงส์ บอกว่าดวงชะตาหงส์เป็นต้นเหตุทำให้คน 3 คนพบกับจุดจบแต่ก็จะช่วยเหลือผู้คนได้อีกมากมาย เถ้าแก่สุงตีความว่าหงส์เป็นตัวซวยเพราะเกิดมาก็เป็นสาเหตุทำให้ดวงตาภรรยา ร่วมทุกข์ร่วมสุขของเขาต้องตาย แต่เมื่อถามถึงดวงชะตาของอาเล้ง ซินแสง้วงกลับบ่ายเบี่ยง บอกแต่ว่าสุดแท้แต่ฟ้าดินบันดาล เพราะรู้ดีว่าอาฉางชะตาถึงฆาต !
หงส์ถูกฝึกให้เล่นงิ้วในบทตัวพระ มาโดยตลอด ทั้ง ๆ ที่หงส์นั้นร่ายรำตัวนางได้อ่อนช้อยงดงามไม่แพ้นางเอกคณะงิ้ว แต่เมื่อใดก็ตามที่หยกร่ายรำเป็นตัวนางก็จะถูกเถ้าแก่สุงลงโทษทุกครั้งเช่น ให้คุกเข่ากลางแดดหรือยืนยกถังน้ำหนัก ๆ จนอาฉางพี่ชายต้องคอยปลอบน้องสาวเสมอมาและอธิบายให้หงส์ฟังว่าบิดาคงมี เหตุผลบางอย่าง แม้หงส์จะเชื่ออาฉางแต่ก็ทำให้เป็นปมในใจมาโดยตลอด ความงามต้องตา และความฉลาดหลักแหลมของหงส์เป็นเสน่ห์ดึงดูดใจ โดยเฉพาะตี๋เล็ก ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเฮียเต็ก แต่หงส์ไม่ได้สนใจใคร
ตี๋เล็กอ้อนวอนขอให้เฮียเต็กมาทาบทามสู่ขอหงส์ เฮียเต็กเห็นดีด้วยเพราะหากตี๋เล็กได้แต่งงานกับหงส์ก็เท่ากับจะได้ครอบครอง ทำเลโรงงิ้วโดยปริยาย เถ้าแก่สุงปฏิเสธไมตรีที่จะยกลูกสาวให้ถึงแม้จะเป็นพี่น้องร่วมน้ำสาบานกัน เนื่องจากตี๋เล็กเป็นคนเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ มิหนำซ้ำยังนิสัยอันธพาล ผิดกับผู้เป็นบิดาที่ดูเป็นคนธรรมะธัมโมราวฟ้ากับเหว ทำให้เฮียเต็กรู้สึกเสียหน้าไม่น้อย
ณ งานเทศกาลประจำปีที่ศาลเจ้าพ่อเสือ หลง ปลอมตัวเข้ามาในงานด้วย เป็นพ่อค้าขายกระเพาะปลา คนรักของหลง ถูกยิงเสียชีวิต โดยมีมือคนของเสี่ยเล้ง แต่เล้งโยนความผิดว่าเป็นคนของเถ้าแก่สุง ทำให้หลงเข้าใจผิดเรื่อยมา และครั้งนี้ เขาก็ต้องการเห็นหน้าสุงอีกด้วย แล้วก็เกิดเหตุทะเลาะวิวาทกันของนักเลงแก๊งอื่นที่โรงงิ้ว (เป็นเหตุการณ์ร่วมกันทั้ง 5 เรื่อง) ขณะที่งิ้วกำลังแสดงตอน เล่าปี่แตกทัพ อยู่นั้น ได้เกิดการยิงกันสนั่นหวั่นไหวขึ้น ห่ากระสุนถูกสาดมาจากทั่วทิศจนโรงงิ้วเกิดความโกลาหล
หงส์ตกอยู่ในอันตรายแต่อาฉางพี่ชายซึ่งกำลังแสดงงิ้วรับบทเป็น หยางจงเป่า ได้เอาตัวเองบังกระสุนปืนเอาไว้ เพื่อปกป้องอาหงส์น้องสาวจนเสียชีวิต เถ้าแก่สุงร้องไห้น้ำตาเป็นสายเลือด ความหวังที่ตนวาดหวังไว้ดับวูบลงทันที กลายเป็นคนหมดอาลัยตายอยากในชีวิต ปล่อยคณะงิ้วไปตามยถากรรม เต็กพี่น้องร่วมสาบาน หัวหน้าแก๊งไก่ฟ้า ก็อยู่ที่ศาลเจ้าด้วย เต็กเกือบโดนลูกหลง แต่หลงช่วยชีวิตเอาไว้ ทำให้เต็กชวนหลงไปอยู่ด้วยกันที่แก๊งไก่ฟ้า แรก ๆ คุณนายหลิวไม่วางใจหลงนัก ถึงขนาดพาตำรวจมาจับเมื่อพบว่าหลง แอบพกปืนไว้ในบ้าน แต่หลงก็ยังซื่อสัตย์ต่อไช้ ช่วยชีวิตไช้จากการทำร้ายของเกาไว้ได้ถึงสองครั้งสองครา ทำให้คุณนายหลิว เริ่มวางใจหลงมากขึ้น
ภายหลังการตายของอาฉาง เถ้าแก่สุงที่วัน ๆ เอาแต่เก็บตัวอยู่แต่หน้าป้ายบรรพชน นึกถึงคำพูดของซินแสง้วง ที่ว่าหงส์เป็นสาเหตุที่ทำให้คนต้องพบจุดจบถึง 3 คน และอาฉางก็เป็นศพที่ 2 ดังคำทำนาย หงส์เข้ามาบอกกับเถ้าแก่สุงว่าจะเป็นตัวแทนพี่ชาย รับสืบทอดคณะงิ้วเฟิ่งหวงแทนพี่ชาย แต่เถ้าแก่สุงกลับโมโห ไล่ตะเพิดหงส์ออกไป และกล่าวสบประมาทว่าหงส์ไม่มีวันเป็นได้อย่างที่อาฉางเป็น หงส์น้ำตาตกใน ตั้งใจว่าจะต้องพิสูจน์ให้พ่อเห็นให้ได้ว่าตนมีความสามารถที่จะสืบทอดคณะงิ้วเฟิ่งหวงแทนพี่ชายผู้ล่วงลับให้จงได้
เกา ต้องการที่ดินในทำเลของคณะงิ้วของสุง เขาคิดกำจัดทั้งสุงและหงส์ แต่เมฆินทร์เสียดายในตัวหงส์ เพราะเขาอยากครอบครองตัวหงส์ เลยปรามไม่ให้เกาทำเสียแผน เกาไม่ยอมวางมือ ส่งคนไปทำร้ายเต็กอีกครั้ง พอดีเต็กอยู่กับหงส์ จึงพลอยถูกทำร้ายไปด้วย หลงเข้ามาพบพอดี เข้าช่วยเต็กและหงส์เอาไว้ หงส์จำหน้าหลงได้ เพราะเคยเห็นที่ศาลเจ้า ในวันที่อาฉางถูกยิงตาย หงส์จึงเข้าใจผิด คิดว่าหลงเป็นมือปืนที่ฆ่าอาฉาง แต่หลงปฎิเสธ สุดท้ายหงส์ พาหลงไปทำแผลที่บ้าน ทำให้หลงได้พบและพูดคุยกับสุงก็ครั้งนี้เอง
กุ่ยขึ้นแสดงงิ้วแทนฉาง แต่ก็พลาดล้มกลางเวที ไม่สามารถเล่นงิ้วได้ แต่หมวยก็คอยพูดให้กำลังใจกุ่ยอยู่เสมอมา คณะงิ้วเฟิ่งหวง กำลังตกที่นั่งลำบาก ส่วนเสี่ยเกา ก็พาคณะงิ้ว บุกไปถึงสำนักสุง ท้าปะลอง ภายใน 7 วัน ใครแพ้ต้องหักปลายทวน แสดงที่ไหนไม่ได้อีก กุ่ยต้องฝึกอย่าหนัก ส่วนหงส์ ก็ต้องแอบฝึกงิ้วกับแปะจาง โดยที่ไม่ให้สุงรู้ แปะจางแนะนำให้หงส์ใช้ความอ่อนโยนชนะความแข็งแกร่ง หงส์ไม่กล้าฝึกงิ้วที่บ้านอีกต่อไปเพราะกลัวสุงจับได้ ซินแสง้วงจึงให้ไปฝึกที่ศาลเจ้า หลงได้พบกับหงส์บ่อยขึ้น หลงช่วยฝึกความแข็งแกร่งให้หงส์อีกแรง ทั้งสองเริ่มสนิทสนมกันมากขึ้น แต่หลงก็ยังคงตั้งใจที่จะแก้แค้นสุงให้กับคนรัก เขาตามหงส์ไปที่บ้านบ่อยครั้ง และได้พบกับตี๋เล็กที่มาหาหงส์ ทำให้หลงกับตี๋เล็กมีเรื่องชกต่อยกัน สุงจับได้ว่าหงส์แอบไปพบกับหลง เลยทำให้หงส์ ถูกเฆี่ยนอย่างหนัก หลงสงสารหงส์มาก
แล้วก็ถึงวันประลอง งิ้ว ของคณะเฟิ่งหวง งิ้วอันดับหนึ่งของเยาวราช กับสุดยอดปรมาจารย์จ้าวแห่งงิ้วปักกิ่ง คณะเปี่ยนฟู่ ทั้งเมฆินทร์ เกา เต็ก ตี๋เล็ก ไปกันพร้อมหน้า แต่อากุ่ยกลับหายตัวไป เพราะเกาให้ซา จับตัวกุ่ยไป เพื่อที่คณะงิ้วของตนเองจะได้ชนะ หยกมณีบอกที่ซ่อนที่คนของเกาเอาตัวกุ่ยไปซ่อนไว้ หลงอาสาไปช่วยกุ่ย สุงบอกให้พากุ่ยกลับมาให้ทันเวลา ซื่อเหนียงตามไปช่วยกุ่ยด้วย สุดท้ายโดนกระสุนปืน จบชีวิตในที่สุด ทำให้กุ่ยเสียใจมาก สุงขอบใจหลง และบอกว่าเขาติดหนี้บุญคุณหลง ที่พากุ่ยกลับมาจนได้ หงส์ขึ้นแสดงแทนกุ่ย ในบทบาทที่อาฉางเคยรับ และสามารถใช้ความอ่อนโยน สยบความแข็งแกร่ง ได้รับชัยชนะในที่สุด สุงยอมรับในตัวของหงส์มากขึ้น และยอมยกโรงงิ้วให้หงส์ สืบทอดเจตนารมณ์ต่อไป
เต็กพยายามยุยง ให้สุงและไช้แตกคอกัน เพราะหากสุง สละตำแหน่ง หัวหน้าแก๊งมังกรดำ เต็กเอง ก็อยากขึ้นเป็นใหญ่แทนสุง ซ้ำร้าย หากตี๋เล็กได้ครองคู่กับหงส์ ที่ดิน รวมถึงคณะงิ้ว ก็จะตกเป็นของเต็กด้วย เต็กพาสุงมาต่อว่า เรื่องที่ไช้นำคนไปถล่มที่บ้านของเกา ทั้งสองเถียงกันอย่างหนัก หลงได้ยิน แอบเป็นห่วงไช้ หลงได้จังหวะ จะแอบยิงสุง พอดีไช้เห็นเข้าเสียก่อนแล้วรีบห้ามไว้ คุณนายหลิวเริ่มสงสัยว่าไช้จะมีปัญหา เพราะไช้เอาแต่ดื่มเหล้าแทบทุกวัน จึงฝากให้หลงดูแลไช้อีกแรง ไช้เขียนจดหมายถึงสุง โดยให้หลงไปมอบให้ ไช้ขอลาออกจากแก๊งสามวิหค เหลือเพียงสุง แก๊งหงส์ดำ และ เต็กแก๊งกะเรียนเท่านั้น สุงเป็นห่วง ไม่อยากให้ไช้แยกตัวออกไป เพราะเกรงมีอันตราย แต่ก็สุดที่จะห้าม สุงเห็นแววตาที่หงส์กับหลงมีต่อกัน จึงรู้ว่าสองคนมีใจให้กัน แต่สุงก็คิดว่าเหมาะสมกันดี
ไช้ถูกวางยาพิษจนตาย คุณนายหลิวกลับไปอยู่เมืองจีน ส่วนลูกน้องคนอื่น ๆ ของไช้ ก็ไปอยู่แก๊งกะเรียนจนหมด หลิวพูดเตือนสติ ไม่อยากให้หลงต้องตกอยู่ในวังวนของวงการนี้ แต่หลงยังต้องการพิสูจน์ ว่าใครเป็นคนฆ่าคนรักของเขา สุดท้าย หลงตัดสินใจ ขอเข้าไปอยู่แก๊งหงส์ดำกับสุง หลงไม่เชื่อว่าสุงจะเป็นคนฆ่าใช้ สุงยอมรับหลงในที่สุด หงส์แอบดีใจอยู่ลึก ๆ ที่หลงเลือกมาอยู่ในแก๊ง ซ้งตามมาฆ่าสุงถึงในห้องนอน โชคดีสุงรู้ตัวเสียก่อน แล้วหลงก็เข้ามาช่วยเอาไว้ หลงสู้กับซ้ง ซ้งจับหงส์เป็นตัวประกัน สุดท้ายซ้งจึงรอดไปได้ หลงบอกกับสุง ว่าเห็นซ้งเป็นคนยิงอาฉางที่งานศาลเจ้า หลงบอกว่าซ้งก็เป็นคนฆ่าคนรักของหลง เมื่อ 7 ปีก่อนเช่นเดียวกัน ครั้งนี้ทำให้หลงรู้ว่า สุงกับหลง มีศรัตรูคนเดียวกัน ที่สำคัญ สุงไม่ใช่คนสั่งฆ่าคนรักของหลงแน่นอน ทำให้หลงรักและนับถือสุงมากยิ่งขึ้น
เต็กมาสู่ขอหงส์ให้กับตี๋เล็ก แต่สุงไม่ยกให้ เต็กเสียหน้า จึงพาตี๋เล็กไปหาเมฆินทร์เพื่อเป็นผู้ใหญ่ไปสู่ของหงส์ให้ที เมฆินทร์ทำทีเป็นรับปาก แต่แท้ที่จริง ไม่ยินดีนัก เพราะเขาเองอยากครอบครองตัวหงส์ไม่น้อย เมื่อเการู้ข่าวก็ไม่พอใจ เพราะหากเมฆินทร์ได้ตัวหงส์ ที่ดินที่โรงงิ้ว ก็จะตกเป็นของเมฆินทร์ไปด้วย เกาคิดหาทางออกให้กับตัวเอง สุงเริ่มเห็นแววว่า หลงกับหงส์รักกัน จึงพูดจาฝากฝังหงส์ไว้กับหลง เหมือนว่า จะเป็นลางร้าย โดยที่สุงไม่รู้ตัว คืนนั้น ตี๋เล็กบุกไปที่บ้านสุง หวังจะปล้ำหงส์ แต่สุงพบเข้าเสียก่อน สุงต่อว่า ที่ตี๋เล็กทำเรื่องสิ้นคิด ทำให้ตี๋เล็กโกรธ พลั้งมือฆ่าสุงจนตาย แล้วจุดไฟเผาโรงงิ้วแล้วหนีไป หงส์พบสุงก่อนสิ้นลม สุงขอโทษหงส์ แล้วก็หมดลมในอ้อมกอดของหงส์ หงส์ร้องไห้แทบขาดใจ ก่อนขาดใจตายเถ้าแก่สุงรู้แล้วว่าคนที่ต้องพบจุดจบเป็นรายที่ 3 ตามคำทำนายของซินแสง้วงก็คือตัวเขาเอง !
งานศพสุง ถูกจัดขึ้นอย่างโศกเศร้า โดยเฉพาะหงส์ที่ต้องสูญเสียทั้งพ่อและพี่ชาย ธาม คณิน ทรงกลด และภรพ มาให้กำลังใจหงส์อย่างพร้อมหน้า รวมถึงเมฆินทร์ เสี่ยเกา เต็ก ตี๋เล็ก ก็มาด้วย ตี๋เล็กมีท่าทีสะใจจนเห็นได้ชัด ว่าตนเองสามารถฆ่าสุงได้ หลงผิดสังเกตในสีหน้าอันสะใจของตี๋เล็ก เกาเองก็พูดจาดูถูกเรื่องที่หงส์ไม่สามารถจะขึ้นเป็นใหญ่แทนสุงได้ จนปะทะคารมกับหงส์ สุดท้ายเมฆินทร์ต้องเข้ามาห้ามศึก เพราะเมฆินทร์เอง ก็อยากครอบครองตัวหงส์อย่างเห็นได้ชัด เล้งเองก็มางานศพสุงเช่นเดียวกัน เขาได้พบกับหลงที่นี่เอง ในวันเปิดพินัยกรรมของสุง เต็กหมายมั่นจะได้ขึ้นเป็นหัวหน้าแก๊งหงส์ดำ แต่พินัยกรรม กลับระบุให้หงส์ขึ้นรับตำแหน่งแทน ทำให้เต็กกับตี๋เล็กแค้นใจอย่างหนัก
หลงจับตัวซ้งไปไว้ที่โกดัง แล้วให้หงส์ ไปถามความจริงเรื่องการตายของสุง แต่ซ้งปฎิเสธ บอกว่าตนเองไม่ใช่คนฆ่าสุง แต่ยอมรับว่าเป็นคนฆ่าอาฉาง ซ้งตัดสินใจฆ่าตัวตายในทันทีต่อหน้าทุกคน หงส์ถือคำสั่งสุงก่อนตาย เรื่องที่จะสืบทอดตำแหน่งหัวหน้าแก๊ง จึงรับปากกับทุกคนว่า หากตนเองไม่สามารถหาตัวคนร้ายที่ฆ่าสุงมาได้ จึงจะยอมสละตำแหน่ง ในขณะที่กุ่ยก็มาสารภาพรักกับหงส์ แต่หงส์บอกว่ารักกุ่ย เพียงพี่ชายคนหนึ่งเท่านั้น แล้วพูดเตือนสติให้กุ่ยรู้ว่า คนที่รักกุ่ยอย่างแท้จริงคือหมวยนั่นเอง เล้งอยากเป็นนายกสมาคมเลือดมังกร จึงขอให้เมฆินทร์สนับสนุนตน ซึ่งขณะนี้สมาคมมีแก๊งรวม 20 แก๊ง ประกอบด้วย เสือ เขี้ยวสิง กระทิง เหยี่ยวแดง หงส์ดำ และอื่น ๆ แก๊งกะเรียน คือของเต็ก พ่อตี๋เล็ก
ตี๋เล็กลอบเข้ามาในบ้านสุง จนถึงห้องนอนหงส์ แล้วพยายามปลุกปล้ำหงส์ แต่หลงเข้ามาช่วยได้ก่อน หงส์บอกตัดความสัมพันธ์ฉันท์พี่น้องกับแก๊งกะเรียน ตี๋เล็กจึงไปฟ้องพ่อ ทำให้แก๊งหงส์ดำกับแก๊งกะเรียน บาดหมางใจกัน หลงเริ่มสงสัยที่ตี๋เล็กลอบเข้ามาในบ้านได้ คิดว่าตี๋เล็กเป็นคนฆ่าสุง แต่หงส์ไม่เชื่อ ธามมาหาหงส์ หลงเห็น เข้าใจผิดคิดว่า ธามกับหงส์รักกัน ธามกับหงส์คุยกันเรื่องที่จะสนับสนุน ให้ ทรงกลดได้ขึ้นเป็นนายกสมาคม ก่อนที่พวกของเต็ก เมฆินทร์ จะขึ้นเป็นใหญ่ แล้วทุกคนจะเดือดร้อนกันทั่ว ในงานเลือกตั้งนายกสมาคมคนใหม่ หลงไปส่งหงส์ ธามสังเกตเห็นแววตาหลง จึงรู้ว่าหลงรักหงส์
ทรงกลดได้รับเลือกเป็นหัวหน้าแก๊งเลือดมงกรในที่สุด ฝ่าย เต็ก เกา เล้ง ไม่พอใจ แต่ทำอะไรไม่ได้ หงส์รวบรวมหลักฐานคดีการตายของสุง หวังให้ตำรวจเอาผิดตี๋เล็กให้ได้ แต่พอดี เมฆินทร์ โทรศัพท์ให้หงส์ไปพบเสียก่อนที่ฉั่วเทียนเหลา เมฆินทร์ขอร้องให้หงส์ ไม่เอาผิดตี๋เล็ก ตามคำขอร้องของเต็ก ที่มาขอร้องตนให้ช่วยพูดให้ แต่หงส์ไม่ยอม เมฆินทร์ปลุกปล้ำหงส์ หงส์สู้ไม่ยอม หลงได้ยินเสียง จะขึ้นไปช่วย แต่ลูกสมุนของเมฆินทร์ไม่ยอม เกาเข้าไปเห็นเหตุการณ์ จึงยิงเมฆินทร์ตาย แล้วป้ายความผิดให้หงส์ เกาแจ้งตำรวจ ให้ชานนท์มาจับหงส์ หลงเข้าช่วยหงส์ รับสารภาพว่าเป็นคนยิงเมฆินทร์เอง ชานนท์ไม่เชื่อ แต่ก็ต้องจำใจจับหลงเข้าคุก
เต็กกับตี๋เล็ก ตั้งใจกำจัดหงส์ด้วยอีกคน ความผิดเรื่องการฆ่าสุงจะได้จบลง ส่วนเกาไปหาหลงถึงในคุก ขอให้หลง เข้ามาเป็นพวกของตน หลงไม่ยอม ซ้ำยังต่อสู้ และต่อยหน้าเกาอีกด้วย ทำให้เกาแค้นมาก ส่งเจ็งกับซา มาฆ่าหลงถึงในคุก แต่หลงรอดไปได้ เต็กเรียกประชุมสมาชิกแก๊งเลือดมังกรกะทันหัน อาสารับตำแหน่งหัวหน้าแก๊งแทนหงส์ แปะจางรู้เรื่องรีบนำไปบอกหงส์ หงส์บอกไม่มีวันที่เต็กจะได้ขึ้นรับตำแหน่ง เพราะเธอมีหลักฐานเรื่องการฆ่าสุง เต็กเรียกสมาชิกมาประชุมลับ เพื่อเกลี้ยกล่อมเรื่องให้ตนเองขึ้นเป็นนายกสมาคม แต่ทุกคนให้ตี๋เล็กพิสูจน์ตัวเองก่อน สุดท้ายเต็กวางยาพิษให้ทุกคนดื่ม จนตายไปหมด
หงส์จึงพาชานนท์มาจับตี๋เล็กที่บ้าน ตี๋เล็กสู้ ยิงเข้าใส่หงส์ กุ่ยรับกระสุนแทนบาดเจ็บ ตำรวจจึงยิงตี๋เล็กตาย เต็กเสียใจจนคลั่ง เกาให้ซาไปกำจัดหงส์ ซาส่งคนร้ายไป แต่ หลงมาช่วยไว้ทัน หลงต่อสู้กันคนร้ายจนปราบได้หมดสิ้น แต่หงส์ กลับถูกจับตัวไป เกาบังคับให้หงส์ ยกที่ดินตรงโรงงิ้วเฟิ่งหวงให้ตน แต่หงส์ไม่ยอม หลงบุกเข้ามาช่วยหงส์ แต่ถูกคนของเกา ซ้อมอย่างหนัก ปางตาย หงส์สงสาร จะเซ็นชื่อยกที่ดินให้ แต่พอดี ภรพ คณิน ทรงกลด ธาม เข้ามาช่วยไว้ก่อน ตามที่แปะจางโทรไปปรึกษาเรื่องที่หงส์หายตัวไป จนทุกคนตามมาพบหงส์ที่นี่ เกิดการยิงกันกระหน่ำ จนเกาพลาดท่าจบชีวิตลงที่นั่นเอง ชานนท์บอกว่า ถึงแม้หลง จะไม่ได้ฆ่าเกา แต่หลักฐานอย่างอื่นก็ไม่มีที่จะเป็นเครื่องยืนยันความบริสุทธิ์ ชานนท์ จึงแนะนำให้หลงหนีไป ในฐานะที่เห็นแต่ความดีของหงส์ และทุกคน ด้วยความเป็นเพื่อน แต่หลงบาดเจ็บปางตาย หงส์ พาหลงไปรักษากับซินแสง้วง หงส์ร้องไห้เสียใจ ที่เป็นต้นเหตุให้หลงต้องมาลำบาก
หลงตัดสินใจหนีไปจากหงส์ เพราะไม่ต้องการให้หงส์มาเสียชื่อเสียงเพราะตน แล้วหนีไปตามคำแนะนำของชานนท์ หงส์กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ออกตามหาหลงเท่าไหร่ก็ไม่พบ หงส์มาไหว้พระที่ศาลเจ้าซินแสง้วง และได้พบกับหลง หงส์ขอร้องให้หลง อยู่ดูเธอ ในวันที่ได้ขึ้นรับตำแหน่งหัวหน้าแก๊งหงส์ดำ หลงรับปาก จะยืนอยู่คอยเป็นกำลังใจให้หงส์อยู่ห่าง ๆ เล้งปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง เพราะเขายังไม่ตาย ขอให้เต็ก ร่วมมือกับเขาฆ่าหงส์ให้ได้ หลงแอบรู้แผนการเข้าเสียก่อน
เล้งส่งคนมาทำร้ายหงส์ แต่หลงปราบได้หมด แต่หลงเองก็เกือบเอาชีวิตไม่รอด ส่วน ทรงกลด ธาม คณิน ภรพ ก็ไปพบเล้งที่ห้อง ซึ่งเล้งซ่อนตัว พวกเขาไม่ฆ่าเล้งให้ตายเสียทีเดียว แต่ให้ตายอย่างทรมาน ด้วยการยิงที่ขาให้เล้งพิการ ไม่สามารถไปทำร้ายใครได้อีก เล้งพ่ายแพ้อย่างหมดรูป คลุ้มคลั่ง สูญเสียทุกสิ่งจนเสียสติไป ส่วนเต็ก ก็ทำใจไม่ได้ สุดท้ายตัดสินใจกระโดดน้ำตาย ในงานสถาปนาหงส์ หลงมาให้กำลังใจ หงส์ดีใจมาก ทั้ง ธาม ภรพ ทรงกลด คณิน ต่างสัญญา ต่อหน้าสมาชิกเลือดมังกร ว่าจะแต่สิ่งดี ๆ ให้แผ่นดินนี้ กลายเป็นถิ่นมังกรสีขาวให้ได้
บทประพันธ์โดย : Shayna
บทโทรทัศน์โดย : สรรัตน์ จิรบวรวิสุทธิ์
กำกับการแสดงโดย : พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง
ผลิตโดย : บริษัท แอคอาร์ต เจเนเรชั่น จำกัด
ควบคุมการผลิตโดย : ธัญญา-พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง
นักแสดง
เจนี่ เทียนโพธิ์สุวรรณ์ รับบท หงส์
ปกรณ์ ฉัตร์บริรักษ์ รับบท อาหลง
เจสัน ยัง รับบท ฉาง
นพพล โกมารชุน รับบท เถ้าแก่สุง คณะเฟิ่งหวง แก๊งหงส์ดำ
สุเทพ ประยูรพิทักษ์ รับบท เถ้าแก่ใช้ แก๊งค์ไก่ฟ้า
ญาณี ตราโมทย์ รับบท เถ้าแก่เต็ก แก๊งกะเรียน
โทนี่ รากแก่น รับบท กุ่ย
พิมดาว พานิชสมัย รับบท หมวย
ภรัณญู ประชากฤช รับบท ตี๋เล็ก
พงษ์พัฒน์ วชิระบรรจง รับบท ซินแสง้วง
อาเม้ง ป. ปลา รับบท แปะจาง
ดิลก ทองวัฒนา รับบท เสี่ยเกา
ไปรมา รัชตะ รับบท คุณนายหลิว
พีรวัส วิศิษฎ์วโรดม รับบท หวัง
รฐา โพธิ์งาม รับบท หยกมณี
ชลิต เฟื่องอารมย์ รับบท เมฆินทร์
รัตนพัฒน์ ปิยวัชรวรณัน รับบท ซา
ภคชนก์ โวอ่อนศรี รับบท ซ้ง
ศุทธสิทธิ์ พจน์ฐศักดิ์ รับบท เกี้ยง
ณภัทร บรรจงจิตไพศาล รับบท กิมลั้ง
ชยพล กีรสว่างพร รับบท ร.ต.อ.ชานนท์
สุรัส จีรังกุลฤทธิ์ รับบท ซัน
โชติรส ชโยวรรณ รับบท เสี่ยนหนี
กิตติพงศ์ ตันติชินานนท์ รับบท เจ็ง
กิตติชัย จันต๊ะวงศ์ รับบท จือ
การัญชิดา คุ้มสุวรรณ รับบท เหมย
วิศรุต หิรัญบุศย์ รับบท ตี๋เพ้ง
ชาตโยดม หิรัญยัษฐิติ รับบท เล้ง
อนันดา เอเวอริงแฮม รับบท ภรพ
เจษฎาภรณ์ ผลดี รับบท ทรงกลด
ธีรเดช วงศ์พัวพันธ์ รับบท ธาม
แอนดริว เกร้กสัน รับบท คณิน
นักแสดงนำตอนหนุ่ม
ศาโรจน์ ศักดิ์อุดมขจร รับบท เส็ง
ณัฐวิญญ์ วัฒนกิติพัฒน์ รับบท เช็ง
คณิน สแตนลีย์ รับบท อาเซี๊ยะ
ชยพล ปัญหกาญจน์ รับบท ตง
มาสุ จรรยางค์ดีกุล รับบท สุง
ขุนณรงค์ ประเทศรัตน์ รับบท เล้ง
อิสรยศ เลิศชัยประเสริฐ รับบท เต็ก
ปิยะ ชนะสัตรู รับบท ไช้
ศุภเสฎฐ์ แผ่บุญประเสริฐ รับบท เกา
นักแสดงนำตอนเด็ก
ด.ช.แทนตะวัน มายอลิแม็คจิโอลิ รับบท ภรพ
ด.ช.ภูวินทร์ ตั้งศักดิ์ยืน รับบท ทรงกลด
ด.ช.วสุธร พันธุ์พาณิชย์ รับบท ชลธี
ด.ช.เจษฎา พลสุจริต รับบท คณิน
ชนิกานต์ ตังกบดี รับบท หงส์
ธนัท รัตนสิริพันธ์ รับบท ฉาง
เลือดมังกร เป็นละครโทรทัศน์ของทางสถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3 (ออริจินัล) และทีวีดิจิตอล ช่อง 3 เอชดี ช่อง 33 โดยดัดแปลงมาจากนวนิยายชื่อเดียวกัน มาเฟียเลือดมังกร มีทั้งหมด 5 เรื่อง ได้แก่ เสือ สิงห์ กระทิง แรด หงส์ เป็นบทประพันธ์โดย รพัด, ลิซ, ผักบุ้ง, ลิลลี่สีขาว, shanya (เรนนี่)
กล่าวถึงตัวละครหลักทั้ง 5 คนที่เป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟียคุมอำนาจอยู่ในเยาวราช โดยเล่าเรื่องถึงตัวละครหลักทั้ง 5 ที่ต้องฝ่าฝันอุปสรรคในการเป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟีย และอุปสรรคของความรัก
นวนิยายดังกล่าวได้รับดัดแปลงเป็นละครโทรทัศน์ ควบคุมการผลิตโดย บริษัท แอคอาร์ต เจเนเรชั่น จำกัด ของ พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง, ธัญญา วชิรบรรจง กำกับการแสดงโดย พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง และ บัณฑิต ทองดี เริ่มออกอากาศวันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2558
