Posted: วันที่ 29 พฤษภาคม ปี 2019
พ.ศ. 2486 ท่ามกลางไฟมหาสงครามเอเชียบูรพาที่กำลังปะทุ พ.ต.ท.เวทางค์ ภิรมย์รุจ สารวัตรหนุ่มแห่งกองตำรวจสอบสวนกลาง ได้รับแจ้งเหตุฆาตกรรมสะเทือนขวัญเด็กหญิงในบ้านพักย่านวัดระฆังโฆษิตาราม สภาพศพถูกทุบกะโหลกแตก แม่ของผู้ตายให้การว่าน่าจะเป็นฝีมือโจร แต่การสืบสวนเบื้องต้นกลับพบว่าเต็มไปด้วยเรื่องน่าคลางแคลง โดยเฉพาะบนหน้าผาก ข้อมือ และข้อเท้าทั้งสองข้างของผู้ตาย ปรากฏรอยสักปริศนาของคำห้าคำ เหย้า เจ้า แพะ ทิ้ง พงส์ เงื่อนงำอันเชื่อมโยงสู่คดีฆาตกรรมต่อเนื่องพิลึกพิลั่น และคำสักประหลาดทั่วพระนครและจังหวัดธนบุรี รอยแผลเป็นจากประวัติศาสตร์และความลับทางวรรณศิลป์แห่งสยามประเทศ
Posted: วันที่ 23 ตุลาคม ปี 2024
จุดเริ่มต้นของความแค้น
ย้อนกลับไปในปี พ.ศ. 2515 ที่หมู่บ้านหนองนมวัว สองครอบครัว “แย้ม” กับ “เทือง” มีลูกชายคนโตคือ “ประยงค์” แต่งงานกับ “อัมพร” ลูกสาวของ “ขัน” กับ “อ่ำ” แต่ชีวิตคู่ของทั้งคู่กลับต้องพบกับอุปสรรค เมื่อเทืองสามีของแย้ม ทะเลาะวิวาทกับขันพ่อของอัมพร เกี่ยวกับเรื่องน้ำท่วมนา ส่งผลให้เทืองถูกขันฆ่าตายอย่างกะทันหัน ไฟแค้นลุกโชน เหตุการณ์ครั้งนั้นสร้างความโกรธแค้นให้กับแย้มอย่างมาก นางสาปแช่งขันให้พบกับความวิบัติคำสาปแช่งดูเหมือนจะสัมฤทธิ์ผล เมื่อคืนนั้นเอง ขันถูกฟ้าผ่าตายตามเทืองไป ความสูญเสียและความโศกเศร้า อัมพรต้องเผชิญกับความสูญเสียทั้งสามีและพ่อ เธอเสียใจจนคลอดลูกก่อนกำหนด ลูกชายของประยงค์และอัมพรได้รับการตั้งชื่อว่า “ยงยุทธ” แต่แย้มไม่ยอมรับหลานคนนี้ นางแอบเอาเด็กไปเลี้ยงไว้ที่อื่น พร้อมกับเปลี่ยนชื่อเป็น “ยศพล”