ผู้เขียน: lakornthai

ขณะที่มือปืนกำลังจะลงมือฆ่าภูผา ปรางแก้วเห็นเข้าพอดี ด้วยความรักภูผา เธอพุ่งเข้าไปรับกระสุนตายในอ้อมกอดของภูผาผู้ชายที่เธอรัก กลุ่มนักฆ่าตกอยู่ในวงล้อมขององครักษ์เจ้าแสงฉาย พวกมันจับตัวแพรไหมเป็นตัวประกัน ภูผาเข้าไปช่วยพาแพรไหมหนีการตามล่าไปด้วยกัน ขณะที่เจ้าแสงฉายส่งคนตามฆ่าภูผาแล้วเอาตัวแพรไหมกลับมา

อติศักดิ์ตัดสินใจฉีกสัญญาเชลยทิ้งเพื่อทดแทนที่โยธินไปช่วยอลิสา โยธินกลับโกรธที่อติศักดิ์กับอลิสาตัดสินใจโดยไม่คิดถาม โยธินพาลกับอลิสาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน โยธินประชดขี่ม้าออกจากม่อนผาหลวงในวันรุ่งขึ้นเลยโดยไม่ร่ำลาใคร ระหว่างทางอลิสาขี่ม้าตามมาทำให้โยธินใจอ่อนลง ทั้งสองบอกความในใจกัน โยธินให้สัญญาว่าจะกลับมาม่อนผาหลวงอีกครั้งในฐานะอื่นที่ไม่ใช่ เชลย อลิสาสัญญาว่าจะรอคอยจนถึงวันนั้น..

ข้าวหอมกลับบ้านอัศวาธานนท์ในฐานะทายาท ทำให้โตมรเลิกอคติและยอมรับมากขึ้น อีกทั้งการจากไปของนาวาทำให้โตมรเรียนรู้ว่า ควรรักเตชินมากขึ้น เพราะถ้าเตชิตจากไปเขาต้องเสียใจอย่างเช่นภูผา โตมรและเตชิตจึงปรับความเข้าใจกัน ในที่สุดความรักของข้าวหอมและเตชิตก็ไม่เป็นเงารักที่ลวงใจอีกต่อไป

เรื่องราวของโรงงานผลิตน้ำปลาร้าแซ่บไมค์ ของ นำพล (ไมค์ ภิรมย์พร) ที่กำลังประสบปัญหาวิกฤตโควิด 19 เล่นงาน จนทำให้โรงงานขาดทุนย่อยยับ แถมยังถูกคู่แข่ง อนวัช (ต๊อก ศุภกร) เจ้าของน้ำปลาร้าแซ่บปากเว่อร์ ซึ่งอดีตเคยเป็นลูกน้องคนสนิทที่ขโมยสูตรน้ำปลาร้าไป คอยโจมตีเพื่อหวังจะฮุบกิจการของนำพล ทำให้ คิริน (ตงตง กฤษกร) ลูกชายของนำพลต้องรีบเดินทางกลับจากเมืองนอกเพื่อมากอบกู้กิจการของพ่อ โดยมีเป้าหมายสำคัญคือ ทำให้น้ำปลาร้าแซ่บไมค์ เป็นที่ 1 ในตลาดน้ำปลาร้าให้ได้

เรื่อง ซิ่นลายหงส์ นำเสนอดราม่าร้อนแรงที่สะท้อนความเชื่อในเรื่องของกฎแห่งกรรมและการเวียนว่ายตายเกิดผ่านวัฒนธรรมอันงามวิไลของชาวอีสาน โดยมีผ้าซิ่นลายหงส์เป็นสื่อสัญลักษณ์สำคัญของเรื่อง ซึ่งผ้าซิ่นนั้นเป็นสัญลักษณ์บ่งบอกถึงความเป็นสตรีและวัฒนธรรมอีสาน (รวมถึงวัฒนธรรมลาว) “ซิ่นลายหงส์” พ้องเสียงกับคำว่า “สิ้นลายหงส์” ซึ่งมีนัยทางนามธรรมที่สะท้อนถึง กฎไตรลักษณ์ และ โลกธรรม 8 เนื้อหาละครมีการนำเสนอถึงสัจธรรมในชีวิตมนุษย์ ร้อยเรียงเรื่องราวการพุ่งทะยานขึ้นสู่จุดสูงสุดและพลิกผันดิ่งสู่จุดต่ำสุดในชีวิตของสตรีที่ถูกขนานสมญานามว่าเป็น “นางพญาหงส์”

คุณหญิงรุจา อัคราชมีหลานสาวสองคน คือ บี – สไบนาง และ เม – เมธาวี อัคราช เมธาวีเป็นบุตรสาวของ ประมุข กับ วิจิตรา อัคราช หญิงสาวเพียบพร้อมทั้งกิริยามารยาทและการศึกษา ขณะที่สไบนาง เป็นบุตรีของ ประจักษ์ กับ ศรีอำไพ ซึ่งเสียชีวิตไปแล้วทั้งคู่ ปัจจุบันสไบนางอยู่ ในความปกครองของคุณหญิงรุจา สไบนางเป็นเด็กกะโปโล ทุกคนมักจะบอกให้สไบนางทำตัวให้ได้อย่างเมธาวี แม้ว่า ชันษา เพื่อนบ้านคนสนิทจะคอยเตือนสไบนาง เพราะชันษาหลงรักเมธาวี แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่สไบนางทำได้ดีกว่าใคร ๆ นั่นก็คือการรำไทย

บนชั้นธุรกิจที่มืดมิดและเงียบสงบของสายการบินเยอรมัน ในยามที่ผู้โดยสารทุกคนยังหลับสนิท มีเพียงแต่ตันหยงเท่านั้นที่ยังนั่งเหม่อลอยยิ้มคนเดียว ไม่อ่านหนังสือหรือแม้แต่ดูหนัง พนักงานต้อนรับเดินมาดูความเรียบร้อยจึงนั่งลงถามว่าจะเอาอะไรหรือเปล่า แต่ตันหยงก็ไม่รับทั้งเครื่องดื่มหรือของทานเล่นจนพนักงานสงสัย ตันหยงรับว่าเธอตื่นเต้นที่จะได้กลับบ้าน เพราะตลอดเวลา 2 ปี ที่มุมานะไปเรียนจนจบปริญญาโท เธอยังไม่เคยกลับบ้านเลย จากวันนี้ไปเธอจะได้เริ่มต้นชีวิต ความสุข ความหวังกับการแต่งงานกับคนที่เธอรักเสียที พนักงานฟังแล้วยิ้มอดดีใจไปด้วยไม่ได้

ในคืนที่เงียบเหงา ปานรัตน์ หรือ ปาน (ยุ้ย-จีรนันท์ มะโนแจ่ม) เพิ่งเดินออกมาส่ง ชยานนท์ (สมาร์ท-กฤษฎา พรเวโรจน์) ผู้เป็นสามีที่กำลังต้องไปทำธุรกิจที่ต่างจังหวัด ทั้งคู่มีท่าทีที่เหมือนต่างมีบาดแผลในใจ แต่ไม่มีใครพูดความจริงต่อกัน

เรื่องราวเกิดขึ้นที่ “บ้านกลิ่นแก้ว” บ้านสีขาวริมทะเลกลางเกาะอันสวยงาม แต่ไม่เคยมีใครเข้าไปอยู่ สร้างความฉงนให้กับคนแถวนั้นเป็นอย่างยิ่ง เบื้องหลังนี้เกิดจาก เมษา หญิงผู้จองหอง แต่งงานกับ อรชุน ด้วยความรักเต็มหัวใจ โดยหารู้ไม่ว่าสามีมีใจให้แฟนเก่าสูงศักดิ์ ม.ร.ว.หญิงจิตตา เมษาพยายามที่จะมีลูกกับอรชุนครั้งแล้วครั้งเล่าแต่ก็ไม่สำเร็จ