ป้ายกำกับ: ละครที่จบแล้ว

ความรักกับความชอบใกล้กันนิดเดียว เมื่อคุณชายเล็กรู้ความรู้สึกในใจตนเองอย่างถ่องแท้แล้วว่าแท้จริงแล้วเขาเพียงแต่ชอบอัธยาศัยใจคอสาลิน ชอบมาก ๆ จนคิดไปว่ามันคือความรัก แต่แท้จริงแล้วเขารักศรีจิตรามาเนิ่นนานแล้ว เขาจึงตัดสินใจไปทูลขอเสด็จพระองค์หญิง ขอแต่งงานกับศรีจิตราเป็นคู่ต่อไปหลังจากงานแต่งงานระหว่างสาลินกับกิตติราชนรินทร์ผ่านพ้นไป คุณชายรองตัดสินใจเล่านิทานเพื่อสารภาพรักกับสาลินในงานวันเล่านิทานที่จัดขึ้นเป็นประจำทุกปีของห้องสมุดที่สาลินทำงานอยู่ เมื่อถึงตอนจบของนิทาน เขาคุกเข่าและขอแต่งงานกับเธอคล้ายเจ้าชายในนิทานไม่ผิดเพี้ยน ซึ่งสาลินตอบรับด้วยความรู้สึกที่เปี่ยมไปด้วยความสุขที่สุด

เรื่องราวของนางแก้วมณีอดีตนางฟ้าบนสวรรค์ที่ถูกสาปให้มาเกิดเป็นหญิงสาวชาวบ้านที่มีใบหน้าเป็นม้า วันหนึ่งพระปิ่นทองพระโอรสของท้าวภูวดลแห่งเมืองมิถิลาได้ออกมาเล่นว่าวด้านนอกพระราชวัง ว่าวพระปิ่นทองเกิดสายป่านขาดลอยไปตกที่ทุ่งนา นางแก้วมณีเห็นจึง เก็บกลับไปไว้ที่บ้าน เมื่อพระปิ่นทองมาขอว่าวคืนนางแก้วได้ขอให้พระปิ่นทองรับตนเองไปเป็นพระมเหสี ด้วยความอยากได้ว่าวคืนพระปิ่นทองจึงตกปากรับคำไปส่งเดช จนในที่สุดนางแก้วมณีก็ได้เข้าไปอยู่ในวังแต่ก็ต้องถูกกลั่นแกล้งต่าง ๆ นานา โดยท้าวภูวดลให้นางแก้วมณีไปตัดเขาพระสุเมรุ ระหว่างทางก็ได้พระฤๅษีช่วยและพระฤๅษีนี้เองเป็นผู้ที่ถอดหน้าม้าและมอบเรือเหาะกับมีดโต้วิเศษไว้ให้ เมื่อได้เขาพระสุเมรุกลับมาท้าวภูวดลสั่งให้พระปิ่นทองเดินทางไปยังเมืองโรมวิถีเพื่ออภิเษกกับเจ้าหญิงทัศมาลี และพระปิ่นทองยังยื่นคำขาดว่าหากกลับมา นางแก้วมณียังไม่มีลูกกับพระองค์ก็จะให้นำตัวไปประหารเสีย

ความผิดหวังครั้งนี้ทำให้เจ้าสีเกด เกิดความอาฆาตแค้นพยาบาท เธอจึงทอผ้าตาดทองพร้อมกับสาปแช่งด้วยความโกรธแค้น ทุกเส้นด้ายในผืนผ้า ถูกตราตึงไว้ด้วยแรงพยาบาท ก่อนที่เจ้าสีเกดจะผูกคอตายพร้อมกับลูกในท้อง แม้กาลเวลาผ่านไปแต่ความอาฆาตมิได้ถูกลบเลือนสืบเนื่องมาถึงปัจจุบัน