เจนภพเป็นคนเจ้าชู้แต่งงานกับนพนภาซึ่งมีพ่อเป็นอธิบดี เจนภพได้มุตตาซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ในกรมของตัวเองเป็นภรรยาลับ ๆ มุตตารู้สึกว่าตัวเองท้อง เจนภพโดนนพนภาจับได้และตบหน้ามุตตาต่อหน้าคนมากมาย มุตตาลาออกจากงานกลับบ้านต่างจังหวัด และกลับไปผูกคอตายไปพร้อมกับลูกในท้อง มุนินทร์พี่สาวฝาแฝดกลับมาจากต่างประเทศ ทั้งคู่นิสัยต่างกัน มุตตาเรียบร้อยไม่มีปากเสียง มุนินทร์เป็นคนแข็งและไม่ยอมใคร มุนินทร์รู้เรื่องของมุตตาจึงโกรธมากและปลอมเป็นมุตตา
ละคร แรงเงา 2544 (EP.1-35 ตอนจบ) HD END
ละคร แรงเงา 2544
วีกิจเป็นหลานชายของเจนภพขอร้องให้วีกิจเลิกติดต่อกับมุตตาแต่วีกิจไม่ยอมและมุตตาก็พยายามยั่วให้เจนภพหึง นพนภารู้ว่าเจนภพจะซื้อบ้านและรถให้มุตตา จึงมาอาละวาดที่ทำงาน แต่โดนมุนินทร์ตบ เจนภพถูกอธิบดียื่นคำขาดให้เลิกกับมุตตา มุนินทร์แก้แค้นได้สำเร็จจึงลาออก วีกิจต่อว่ามุนินทร์ทำให้ทั้งสองผิดใจกันและได้ข่มขืนมุตนินทร์ด้วยหลังจากนั้นมุตนินทร์ก็ไม่พูดหรือคุยกับวีกิจอีกเลยจนถึงมุนินทร์ได้นัดเจนภพมาขออโหสิกรรมกับสิ่งที่ตนทำไว้กับเขาและนพนภา แต่นพนภามาเห็นก็เข้าใจผิดคิดว่าทั้งคู่นัดจะไปมีอะไรกัน นพนภาถือปืนมายิงมุนินทร์แต่โดนเจนภพแย่งปืน จนพลาดตกบันไดเป็นอัมพาต วิกิจให้เพื่อนสืบจนรู้ว่าผู้หญิงคนที่มาแก้แค้นคือมุนินทร์ วิกิจได้คุยเจนภพว่ามี 2 คน และวิกิจกับเจนภพได้เดินทางไปเพชรบูรณ์บ้านเกิดของมุตตาและมุนินทร์ จนไปรู้ความจริงว่ามุตตาเสียชีวิตไปหลายเดือนแล้ว บรรยากาศงานศพของมุตตาเป็นไปด้วยความเศร้าโศกเสียใจ เจนภพขออโหสิกรรมแก่มุตตา หลังจากนั้น เจนภพก็เปลี่ยนนิสัยเป็นคนรักเดียวใจเดียวกลับไปดูแลนพนภาซึ่งเป็นอัมพาต วิกิจและมุนินทร์ก็ได้ทำความเข้าใจต่อกัน
บทประพันธ์ของ นันทนา วีระชน
นำแสดงโดย : แอน ทองประสม, เคน ธีรเดช, ยุทธพิชัย ชาญเลขา, สาวิตรี สามิภักดิ์, เปียเชอร์ คริสเต็นเช่น, มยุริญ ผ่องผุดพันธุ์, กนกพร โลศิริ
มุนินทร์ จงสวัสดิ์
หญิงสาวผู้ซึ่งมีความมั่นใจในตัวเองสูง เรียนเก่งจนสอบได้ทุนไปเรียนต่อต่างประเทศ เรียกร้องความเป็นธรรมให้แก่น้องสาวที่ตนทอดทิ้งเพราะความอิจฉา ในวัยเยาว์มุนินทร์มีจิตใจที่เข้มแข็ง เดินหน้าแล้วไม่ถอยหลัง ถือคติ “คนเข้มแข็งเท่านั้นที่จะอยู่บนโลกนี้ได้” แม้ในเรื่องของความรักหล่อนก็ไม่ต้องการที่จะเป็นเงาของน้องสาวทั้งที่รักวีกิจ
มุตตา จงสวัสดิ์
มีนิสัยแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับแฝดพี่ มุตตาเป็นหญิงสาวบอบบาง อ่อนหวาน รักสวยรักงาม เรียนไม่เก่ง แต่เด่นด้านความสวยมาตั้งแต่เด็ก แต่อ่อนต่อโลกและไม่ทันคนจึงถูกเจนภพหลอกและต้องพบจุดจบที่แสนน่าเวทนา
วีกิจ อภิบาลบดินทร์
หลานชายของเจนภพ ชายหนุ่มผู้ซึ่งมีนิสัยแตกต่างจากอาอย่างสิ้นเชิง วีกิจเป็นผู้ชายที่สุภาพอ่อนโยน โอบอ้อมอารี วีกิจมีใจให้กับมุตตา แม้หล่อนจะรักและเป็นของเจนภพ แต่เขาก็คอยห่วงใย วีกิจเป็นคนที่คอยพิทักษ์ความดีงามที่อยู่รอบตัวเขา
เจนภพ อภิบาลบดินทร์
หนุ่มใหญ่วัยกลางคน ตำแหน่งหัวหน้ากอง กอปรกับบุคลิกที่นุ่มนวล นิสัยเจ้าชู้ มีผู้หญิงมากมายในชีวิต ด้วยนิสัยเห็นแก่ได้ในเพศชายไม่คิดจริงจังกับใคร ทั้งมีภรรยาที่มีฐานะร่ำรวยคอยสนับสนุนในหน้าที่การงาน และเจนภพเป็นคนที่รักครอบครัว แต่เพราะความเจ้าชู้ของตนทำให้ครอบครัวต้องรับผลกรรมซึ่งเขาและนพนภามีลูกด้วยกันสามคนได้แก่ต้อง ต่อและต้อม
นพนภา อภิบาลบดินทร์
ภรรยาของเจนภพ เอาแต่ใจตัวเอง มีฐานะร่ำรวย มีอารมณ์หึงรุนแรงมาก ลูก ๆ จะกลายเป็นที่รองรับอารมณ์เวลาที่โมโหหึง โวยวายขี้บ่น และไม่ไว้หน้าใครถ้ามายุ่งกับสามีหล่อน เพราะความหึงหวงทำให้วิตกจริตจนเป็นโรคประสาทอ่อน ๆ และท้ายที่สุดก็เป็นอัมพาต
คำคมเด็ด
จาก นพนภา
จำไว้บ้างสิยะ ว่า ผอ. ย่อมาจากผัวคนอื่น
กลีบสมองของแกยังจำได้อยู่เหรอ ว่าฉันชื่ออะไร
ชั่วคราว หรือ ทั้ง “ชั่ว” ทั้ง “คาว”
นางดอกชมพู
บาปอะไร ฉันไม่บาป นางนั่นต่างหากที่มันสร้างบาปก่อน
อีพวกนี้ มันพวกคันหูเรื้อรัง หว่านพืชแล้วหวังผล ปล่อยไว้ก่อน แล้วค่อยตักตวงทีหลัง
เมียน้อยประสาอะไร ราคาประหยัด สวนกระแสเศรษฐกิจขนาดนี้
ส่วนเรื่องเงินอ่ะนะ ฉันเอาไปจ่ายเป็นค่าทำบุญให้แกแล้ว ฉันเอาไปบริจาคในนาม นางสาวมุตตา เผื่อว่าเธอ จะกลับใจได้บ้าง
ฉันต้องถามแกสิ ว่าแกทำอย่างงี้กับฉันได้ยังไง แกก็ร่ำรวยดีนี่ ถอนเงินทีตั้งสองหมื่น เอาไว้จ่ายค่าม่านรูดล่ะสิท่า
ถ้ายังไม่เลิกยุ่งกับผัวฉัน ฉันจะตบให้หน้าแหก หมอไม่รับเย็บเลยค่อยดูสิ
ถ้าอายนักเนี่ย ก็เชิญลาออก ไปขายหอยขายปูที่ไหนก็ได้ไป
เสน่ห์อีนังเนี่ย มันเลี่ยมทองสิท่า
จะบอกให้นะ ไอ้ผู้ดีเนี่ยมันปูก้ามโคร่ง มีแต่เปลือก เกาะเมียกินไปวัน ๆ
ตบน้อยหน้ากระทรวง
แม่ปล่อยวางแล้ว ถ้าแม่สานต่อ มันก็จะไม่จบสิ้น
ฉันไม่ใช่เมียที่ประเสริฐ แต่คือเมียที่มีประโยชน์ต่างหาก
จาก นภางค์ (แม่นพนภา – เนตรนภิศ)
ฉันเลือกลูกสาวให้ไปตกแต่ง ไม่ใช่ให้ไปแต่งแล้วโดนตบ
จาก มุตตา
แค่คำว่ารัก คำเดียว เปลี่ยนชีวิตคนทั้งคน
ตาอายค่ะ
สำหรับตา ความรักคือสิ่งที่งดงาม คือสิ่งที่สูงค่า ความรักคือการเสียสละไม่ใช่เหรอคะ เราควรที่จะสะกดกลั้นมันเอาไว้ เราควรที่จะทำในสิ่งที่ถูกต้อง เราไม่ต้องการอะไร นอกจากได้รักก็พอ
แชมเปญนี้มันหวาน แต่มันก็ขมเหลือเกินนะคะ ถึงขมแค่ไหน ตาก็ต้องทนให้ได้ค่ะ ตาต้องอดทน เราต้องอดทน ผอ. รู้ใช่มั้ยคะ
ตารู้ว่าทุกคนหวังดี ทุกคนเตือนตาแล้ว แต่ตาเองที่ไม่ดี ตาไม่มีหน้าไปพูดกับเขาหรอกค่ะ
ถ้าเป็นความรัก คุณจะต้องรู้…เพราะว่ามันจะแรงกล้า จะคือทุกความรู้สึก ทุกลมหายใจเข้าออก จะคือชีวิตทั้งชีวิตของคุณ
ความรักที่แท้จริง คือการให้โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน
จาก มุนินทร์
Que sera sera ชีวิตต้องดำเนินต่อไป
หล่อนน่ะไม่ใช่น้ำพริกถ้วยเก่าแล้ว แต่เป็นปลาร้าเน่าไหแตกแม้แต่หนอนยังไชไม่ลง
ช่วยคาบข่าวไปบอกคุณนพนภาด้วยนะ ถ้าอยากจะตบรอบ 2 ก็เชิญ
สวีท อินทอกซิเคชั่น ความมึนเมาอันแสนหวาน
ความเกลียด ความอาฆาตพยาบาทมันเหมือนไฟ มันไม่ได้เผาแค่คนอื่น แต่มันเผาเราด้วย
นั่นน้ำตาหรอค่ะ ถ้าไม่ใช่ก็คงเป็นโบท็อกซ์รั่ว
คุณเมียหลวงหน้าโบท็อกซ์
ฉันขอร้องนะจ๊ะ อย่าให้ศีลธรรมของประเทศนี้เสื่อมทราม
โลกนี้ สอนให้ฉันรู้ว่ามนุษย์โกหก เพื่อให้ได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ
บางทีการที่เราเจอเรื่องร้ายๆมาเยอะ มันก็จะทำให้เราเข้มแข็งขึ้นได้ แต่มันก็จะทำให้เราแข็งกระด้างยิ่งขึ้น
ยิ่งแสนดีเท่าไร เบื้องลึกก็อาจจะยิ่งเลวเท่านั้น
เลือด จะต้องมาซึ้งเลือด ตลอดไป
เผอิญเป็นคนแบบนี้ค่ะ ชอบทั้งสองอย่าง แต่ยังไงก็ดีกว่าคนที่ไม่มีใครมาลากทั้งไทย ทั้งเจ๊ก
แต่บางทีเราก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่เราทำ หรือกำลังทำมันถูกหรือผิด
เรื่องนางฟ้านางสวรรค์ มันเป็นยาก สู้เป็น….นางมารร้าย ไม่ได้ งานถนัดฉันเลย…!!!
แค่คำว่ารัก…คำเดียว เปลี่ยนชีวิตคนทั้งคน…
ฉันมีเงินอยู่อีก 5000 คงจะตบเมียคุณได้อีกสัก 10 ครั้ง
จาก แจงจิต
อย่าไปคิดอะไรมาก ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้แหละ “ถ้าชีวิตมันต้องเป็นไป ก็ต้องเป็นไป”
คนเราเนี่ยนะมุตตา ผิดพลาดได้ มันก็เริ่มใหม่ได้เสมอ เรามีบทเรียนแล้ว เราก็ใช้บทเรียนนั้นแหละ สอนตัวเอง
ใช้สติ ใช้ปัญญา ไตร่ตรองดู แล้วเธอจะรู้เอง
คำผิดมันลบได้ แต่บางอย่างมันลบไม่ได้ ในเมื่อมันลบไม่ได้ มันก็อยู่ที่เราแล้วนะ ที่จะต้องทำใจยอมรับมันให้ได้สิ่งสำคัญคือต้องเรียนรู้ที่จะป้องกันไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก
จาก อรพิม
ถึงฉันจะแรด แต่ฉันก็ไม่เคยผิดศีลข้อกาเม
จาก ปริม
ออเซาะ สันดานเมียน้อย
หน้าด้านสะพานหัวช้าง
อุ๊ยต๊าย! ชอบทั้งไทยทั้งจีน มิน่าถึงมีพฤติกรรมเจ๊กลากไป ไทยลากมา
จาก วีกิจ
ตาไม่ใช่คนเข้มแข็ง ตาเปราะบางเกินไปด้วยซ้ำ แล้วสิ่งที่ตาต้อง เจอมันรุนแรงเกินไป เด็กผู้หญิงตัวคนเดียวในเมืองใหญ่ ถ้าต้องสูญเสียทุกอย่าง ผมกลัวว่า ตาจะทนไม่ได้
ไม่มีอะไรดีงามได้ตลอด อยู่ที่เราต่างหาก ที่จะเป็นคนเลือก
คนเราทำผิดได้ทุกคน ตอนเราทำผิดเราก็อยากให้คนเห็นใจเข้าใจ อยากให้คนให้อภัย แต่ทำไมพอคนอื่นทำผิด ทำไมถึงอยากเหยียบย่ำกันนักล่ะครับ
ที่บางแปลงน่ะ มันพัฒนาไม่ขึ้นหรอกนะ มันตายแห้งตายแล้ง
ในโลกนี้ไม่เคยมีใครไม่เคยทำผิด แต่เมื่อรู้แล้วก็ควรจะทำให้มันถูกต้อง
ของบางอย่างมันมีค่าถึงจะแปะเปื้อนแต่ก็ล้างออกได้ แต่ของบางอย่างเปื้อนไปแล้ว ใช้น้ำยาฟอกขาวก็ล้างไม่ออก
จาก สร้อยคำ (แม่วีกิจ)
กรรมทุกอย่างมันมีผลของการกระทำทั้งนั้นแหละ ถ้าเราทำดีผลมันก็ออกมาดี ถ้าเราทำไม่ดีผลมันก็ออกมาแย่ พ่อแม่ก็มีสิทธิที่จะทำผิดพลาดได้ เราเองก็มีสิทธิที่จะทำผิดพลาดได้
กฎข้อแรกของการที่เราจะไม่ทุกขเลยก็คือ กรรมอะไรก็แล้วแต่ที่จะทำให้เกิดทุกข์ เราก็ไม่ทำ
สิ่งใดที่เรารักมาก ก็ย่อมเป็นศัตรูกับเรามาก สิ่งใดที่เรารักน้อย ก็ย่อมเป็นศัตรูกับเราน้อย สิ่งใดที่เราไม่รักเลย สิ่งนั้นก็ย่อม ไม่เป็นศัตรูกับเราเลย
แบ่งใจมาทำบุญทำทานบ้างก็ดีนะค่ะ จิตใจของเราจะได้สงบด้วย
ทำบุญเนี้ย มีแต่เราให้เราสละออกนะค่ะ เราจะได้เป็นคนเห็นแก่ตัวน้อยลง
ชีวิตคนเรา มันมีแต่ทุกข์ อยู่ที่ว่าเราจะจัดการกับทุกข์ยังไง
จาก ผอ.
คุณก็รู้ว่าเรื่องเงิน ผมไม่เคยกระเด็น บางทีค่าอาหาร ค่าโรงแรม เด็กมันก็จ่ายให้
จะไปเหลือเยื่อใยอะไรอีกล่ะ ก็แค่เด็กใจแตกผ่านเข้ามา ก็เหมือนคนก่อน ๆ นั่นแหละ ผู้ชายมันก็ต้องมีแวบบ้างเป็นธรรมดา ก็ยายเด็กมุตตานั้น ยั่วผมเหลือเกิน
ผมก็เลยสนองให้ ก็แค่ sex ไม่มีเรื่องความร้งความรักอะไรทั้งนั้น
คุณคือทุกสิ่งทุกอย่างของผม คุณเป็นเมีย เป็นแม่ของลูก คุณคือแรงหนุนที่สำคัญที่ทำให้ผมมีวันนี้ ผมไม่ได้รักยายเด็กนั่นเลย นภา จะให้ผมพูดอีกกี่ล้านครั้งล่ะ ว่าคุณคือสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตผม
เนคไทด์มันก็เหมือนบ่วงผูกคอ อย่าเอาบ่วงของคนอื่นมาผูกคอตัวเองจะดีกว่า
ความรัก ทำให้ทุกอย่างเป็นไปได้
แกตามผู้หญิงคนนี้ไม่ทันหรอก แกมันไก่อ่อนเหลือเกินนายกิจ
จาก แปลก (พ่อมุนินทร์ – มุตตา)
ไม่ว่าเราจะได้อะไรมา วันหนึ่งเราก็ต้องคืนกลับเขาไปหมด ถ้าเรายึดเอาไว้ ก็คือ เรายึดความทุกข์ไว้กับตัวเอง
