หมวดหมู่: ละครแนวชีวิต / สะท้อนสังคม

กระถินกลับไปดูแลไร่ กิจการของตัวเอง หิมวัตก็กลับไปดูแลค่ายมวย การแกล้งเป็นแฟนของทั้งคู่ยุติลง กระถินไม่แสดงท่าทีอาลัยอาวรณ์หิมวัต เพราะคิดว่าเขายังชอบพอวิเวียนอยู่ หิมวัตทั้งน้อยใจ เสียใจ ที่กระถินปฏิเสธความรักตน เลยใช้กำลังจะปลุกปล้ำกระถิน แต่พอเห็นกระถินร้องไห้ แล้วก็ทำไม่ลง หิมวัตสารภาพความในใจว่ารักกระถินมากแค่ไหน กระถินใจอ่อนยอมตกเป็นของหิมวัต กระถินเสียใจที่ทำผิดต่อคำสอนของแม่ ว่าอย่าทำตัวเป็นดอกกระถินริมรั้วให้ผู้ชายเด็ดกินได้ง่าย ๆ แต่เส้นทางความรักของทั้งคู่จะจบลงง่าย ๆ หรือไม่

ในคืนสุดท้ายของงานศพนงเยาว์ เรยาไปที่งานศพอย่างทุกข์ใจและรู้สึกพ่ายแพ้ เพราะคนรอบตัวก็ทิ้งเธอไปหมด เหลือเพียงสิ่งเดียวที่เป็นสมบัติของเธอ คือลูกชายที่เธอยกให้กับครอบครัวตระกูลเชงไปแล้ว วันรุ่งขึ้นเรยาไปที่คฤหาสน์แดงของตระกูลเชง เพื่อขอพบลูก สิ่งสุดท้ายในชีวิตที่เธอยังมีเหลืออยู่ แต่ไม่มีใครยอมให้เธอพบเลย เรยามีปากเสียงกับเม่งฮวยเข้าขั้นรุนแรง หนำซ้ำเธอยังถูกเกียรติกร ชายคนเดียวที่เธอรัก ด่าว่าจนเธอไม่มีทางสู้ เส้นทางชีวิตที่เหลืออยู่ของเรยาจะพบจุดจบเช่นไร ผิดหรือที่เธอเกิดเป็น เรยา…

เรื่องราวของเด็กสาวสี่คน ที่แต่ละคนมีปัญหาครอบครัวที่แตกต่างกัน อยากรู้อยากลอง และขาดความรักความอบอุ่นจากครอบครัว มีเพียงมิตรภาพระหว่างเพื่อนที่คอยช่วยเยียวยา รอยแผลในใจของกันและกันได้ ทั้งสี่จึงสร้างโลกใหม่เพื่อหลีกหนีปัญหา และโลกใหม่ก็พาให้พวกเธอได้รู้จัก…ยาเสพติด สิ่งที่คิดว่าจะช่วยแก้ปัญหาให้พวกเธอได้ ทิ้งปัญหาทุกอย่างไว้ข้างหลัง จากนั้นก็ร่วมออกเผชิญชะตาชีวิตร่วมกันมีเพียงยาเสพติดไว้ปลอบประโลมหัวใจ จนสุดท้ายมันก็กลายเป็นปัญหาใหญ่ที่พวกเธอไม่คาดคิด จากก้าวเล็กๆ ที่อยากจะลอง พาให้ถลำลึกไกลเกินกว่าจะถอยหลังกลับ เมื่อรู้ตัวอีกทีก็ทำได้แต่เพียงรู้สึก “เสียดาย” กับช่วงเวลาชีวิตอันสดใส ที่เสียไปสิ่งเลวร้าย และมันเป็นบทเรียนครั้งใหญ่ ที่แลกด้วยทั้งชีวิตของพวกเธอ

พัฒนะ เป็นลูกชายของพล ซึ่งมีอาชีพเป็นชาวสวน พลมีลูกอยู่ 5 คน คือ พุดจีบ พรรณพงษ์ พัฒนะ พิณรมย์ และพรพุฒิ พลมีปมในใจที่ตนเรียนหนังสือไม่สูง ต้องลำบากมาทำสวนทำไร่ ไม่ร่ำรวยเหมือนคนอื่น โดยเฉพาะพจนะ น้องชายที่เรียนเก่งและประสบความสำเร็จเป็นนักธุรกิจที่ร่ำรวย พลจึงตั้งความหวังไว้กับพงษ์ ลูกชายคนโต ซึ่งเรียนเก่งกว่าคนอื่น ทำให้เขารักลูกไม่เท่ากัน และไม่ยุติธรรมกับลูก ๆ

ฮั้ว เกิดในเมืองคุนหมิง ประเทศจีน เป็นคนงานท่าเรือหลงรักเหมยลูกสาวเถ้าแก่ซัว ต่อมาทั้งสองได้สาบานรัก กันด้วยการใช้กิ่งไผ่แทนธูป เทียน ว่าจะรักกันจนกว่าความตายจะมาพราก แต่ทางผู้ใหญ่ไม่เห็นด้วย ทั้งคู่จึงหนี ไปใช้ชีวิตใหม่ที่เมืองไทย เพราะความรักอันยิ่งใหญ่ที่ทั้งสอง มีต่อกัน เมื่อถึงเมืองไทยฮั้วทำงานเป็น จับกังแบก ข้าวในท่าข้าวของเจ็ก ฮั้วและเหมยอาศัยอยู่ในห้องแถวเรือนไม้เก่าๆ และใช้ชีวิตร่วมกันโดยแต่งงานกันตาม ประเพณีจีนที่จัดขึ้นเอง ฮั้วตั้งความหวังว่าจะมีลูกผู้ชายไว้สืบสกุล แต่ก็ต้องผิดหวังเมื่อลูกทั้ง 7 คนกลับเป็นผู้หญิง หมด การมีลูกมากๆ ทำให้สุขภาพของเหมยทรุดโทรมลง หลังจากที่คลอดลูกคนสุดท้องได้เพียงเดือนเดียว เหมยต้องเข้าโรงพยาบาล ไหมต้องมาช่วยดูแลลูกๆ ให้ ก่อนที่เหมยจะสิ้นใจได้ขอให้ฮั้วมีศรัทธา ต่อลูกผู้หญิง ทั้งเจ็ดคน

แสงหล้า เป็นลูกสาวคนเดียวของ พ่อเลี้ยงบุญอนันต์ เจ้าของบ้านทับตะวัน แม่ของแสงหล้าตายตั้งแต่เธออายุได้ขวบเดียว บุญเหลือ น้องสาว และ ป้าคำปัน แม่บ้านเป็นผู้ดูแล ส่วนพ่อเลี้ยงเอาเวลาไปรื่นเริงกับสาวชาวบ้าน พอเธออายุ 5 ขวบ พ่อเลี้ยงส่งเธอไปเรียนที่โรงเรียนประจำคอนแวนต์ที่กรุงเทพฯ เธอมีเพื่อนสนิท ชื่อ ฟองจันทร์ ฟองจันทร์สังเกตเห็นแสงหล้ามีจินตนาการฝักใฝ่ในเรื่องทางเพศสูงจนน่าแปลกใจ

พระกริสนัย พระสงฆ์ผู้เคร่งครัดในหลักธรรมพุทธศาสนา ขออนุญาตพระอาจารย์โพออกธุดงค์เพื่อศึกษาพระธรรมให้ลึกซึ้ง ซึ่งในอดีตพระกริสนัยคือ กริสนัย เด็กหนุ่มเลือดร้อนและ วู่วาม มีเรื่องทะเลาะวิวาทกับนักศึกษาต่างสถาบันจนต้องขึ้นโรงพักอยู่บ่อย ๆ จนทำให้ สุรีย์ ผู้เป็นแม่กลุ้มใจอยู่เสมอ ซึ่งครั้งหนึ่งทะเลาะวิวาทจนได้รับบาดเจ็บ และไปทำแผลที่โรงพยาบาลทำให้กริสนัยได้พบกับ “จินตนา” พยาบาลฝึกหัด กริสนัยรู้สึกชอบจินตนาตั้งแต่แรกเห็น