ป้ายกำกับ: ละครที่จบแล้ว

นกยูงเป็นเด็กเรียนหนังสือไม่เก่ง ตอนเด็กๆ ในขณะที่เพื่อนนกยูงเรียนชั้นป.6 แล้วนกยูงยังเรียนชั้นป.2 อยู่เลย นกยูงชอบเล่นสนุกซุกซนมากกว่านั่งฟังครูสอน เพื่อนๆ ดูถูกว่านกยูงเป็นเด็กโง่ เซ่อซ่า มองโลกบริสุทธิ์เกินไป ทุกคนตราหน้าว่านกยูงคงเป็นได้แค่เด็กเลี้ยงควายในจังหวัด ไม่มีทางได้ดิบได้ดีมีงานทำแน่นอน นกยูงยิ้มขอบใจเพื่อนที่อุตส่าห์แนะนำอาชีพแบบนี้ให้ อาชีพเด็กเลี้ยงควายทำให้ตนเองได้ร้องเพลง ท่ามกลางทุ่งนาอันกว้างใหญ่ช่างเป็นอาชีพที่น่าสนใจจริงๆ ด้วย

ปารัณ หรือ ต่อ ยังจำภาพเมื่อสิบกว่าปีก่อนได้เป็นอย่างดีเมื่อ มุทิตา ผู้เป็นแม่อดีตนางงามอัมพวา ทิ้งครอบครัวไปอยู่กับคุณราม วรเวช เศรษฐีใหญ่ที่กรุงเทพฯ ภาพที่น้องสาวคือ ปานดาว วิ่งร้องไห้กอดขาแม่ขอร้องไม่ให้แม่ไป และภาพที่ อาทิตย์ ผู้เป็นพ่อขาดใจตาย เพราะอาการโรคหัวใจกำเริบ ยังเป็นภาพที่ปารัณจำได้ติดตา ปารัณทั้งโกรธ และเกลียดมุทิตาผู้เป็นแม่ รวมถึงคุณราม จนกลายเป็นความฝังใจ แม้ ยามาลา จะพยายามพร่ำสอนให้ปารัณยึดหลักการให้อภัย แต่ปารัณทำไม่ได้ ในใจมีความจองเวรคิดว่าสักวันต้องแก้แค้นคุณราม และมุทิตาให้ได้

เรื่องราวของผู้ชายสองคนที่โชคชะตาลิขิตให้เขาทั้งสองเกิดมาเป็นผู้โค่น นายตะวัน เจ้าพ่อมาเฟียคนดังแห่งแก็งค์อัคคี นั่นคือ ภูผา ตำรวจหนุ่มผู้ยอมแฝงตัวเป็นสายนานนับปีเพื่อหาหลักฐานล้มล้างแก็งค์อาชญากรผู้ทำตัวอยู่เหนือกฎหมาย กับ หมอก นายทหารรับจ้างผู้คล่ำวอดในสมรภูมิรบ ซึ่งตัดสินใจปลอมตัวเป็น เมฆ แฝดผู้น้อง หนึ่งในสมาชิกแก็งค์อัคคีที่ถูกฆ่าตายอย่างเป็นปริศนาในวันที่เขาลงมือเก็บผู้กำกับอัคคเดช ผู้กำกับมือปราบหัวหน้าหน่วยพยัคฆ์เมฆที่มีหน้าที่ปราบปรามแก็งค์อาชญากรและผู้อิทธิพล เพื่อสืบว่าใครเป็นคนฆ่าเมฆที่เป็นแฝดผู้น้อง โชคชะตาทำให้ทั้งสองกลายเป็นคู่ปรับกัน เมื่อภูผาคือผู้ที่ลั่นกระสุนสังหารเมฆ น้องชายฝาแฝดของหมอกเพื่อปกป้องผู้กำกับอัคคเดชผู้บังคับบัญชาที่ถูสั่งเก็บ ทั้งสองจึงต้องหักเหลี่ยมเฉือนคมกันเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของตัวเอง

เรื่องราวชีวิตของ สารวัตรเมธ นายตำรวจหนุ่มผู้เคร่งเครียด กับ พิศ ภรรยาสาวอาชีพแม่บ้าน ที่ชอบอ่านนิยายเป็นชีวิตจิตใจ ดูเผินๆ ชีวิตคู่ของพวกเขาดูแล้วหน้าจะมีความสุข แต่ในความเป็นจริงความรักของพวกเขากำลังเริ่มจืดจาง อยู่มาวันหนึ่ง ทศนัย ชายหนุ่มขาพิการได้ย้ายเข้ามาอยู่ข้างบ้านของพวกเขา ซึ่งทศนัยยังเป็นนักเขียน ที่พิศชื่นชอบเป็นพิเศษ ความพิการของทศนัย บวกกับ ความชื่นชอบส่วนตัวของพิศ ทำให้พิศกับทศนัยสนิทสนมกันในเวลาอันรวดเร็ว สารวัตรเห็นพฤติกรรมของทั้งคู่ ก็เริ่มระแวงและหึงหวง กลายเป็นความ ความบาดหมาง ร้าวลึก อีกทั้งยังมีเหตุฆาตกรรมปริศนาเข้ามาพัวพันกับชีวิตของพวกเขา ซึ่งการตายปริศนาครั้งล่าสุด อาจเกี่ยวโยงไปถึงคดีฆาตกรรมต่อเนื่องที่ยังหาตัวฆาตกรไม่ได้

เรื่องราวของหนุ่มแสนดีความจำเสื่อม ที่จับพลัดจับผลูไปเป็นทายาทคนเดียวของเจ้าสัวใหญ่ เพราะใบหน้าที่เหมือนกันราวกับฝาแฝด เขาไม่คุ้นเคยกับชีวิตไฮโซ แต่เพราะความดี ทำให้คนรอบข้างพอใจ โดยเฉพาะคู่หมั้นสาวสวยที่เขาตกหลุมรักโดยไม่รู้ตัว แต่คนร้ายที่หมายฆ่าทายาทตัวจริงยังคงหาทางกำจัดเขา เมื่อความจำกลับคืนมา เขาจึงทำทุกทางเพื่อแก้ไขความผิดพลาดทั้งหมด โดยไม่รู้เลยว่ายังมีความลับบางอย่างซ่อนอยู่

ในช่วงสมัยรัชกาลที่ 5 คุณเทียน เป็นลูกสาวของพระยาราชพฤกษ์ไมตรี และคุณหญิงมณฑา ครอบครัวที่ร่ำรวยและมีความสุข คุณเทียนเป็นหญิงสาวที่สวยและจิตใจดี เธอมีคู่หมั้นที่รักกันมากคือ ขุนไพร บุตรชายของพระยาสัตตบรรณ แต่แล้วชีวิตของคุณเทียนก็ต้องพลิกผัน เมื่อชบา หญิงสาวที่เคยถูกพระยาราชพฤกษ์ไมตรีทอดทิ้งมาปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับลูกชายสองคนคือ ขุนสัก และพวงแสด ชบาต้องการแก้แค้นพระยาราชพฤกษ์ไมตรี เธอจึงวางแผนที่จะแย่งคุณเทียนจากขุนไพร
ในงานแต่งงาน คุณเทียนถูกชบาและขุนสักหลอกให้ไปติดกับดักสัตว์ ขุนไพรตามไปช่วยคุณเทียนแต่กลับถูกหอกทิ่มและถูกช้างเหยียบตาย คุณเทียนเสียใจมาก เธอโทษตัวเองที่ทำให้ขุนไพรต้องตาย เธอจึงตัดสินใจหนีออกจากบ้านไป
คุณเทียนไปอาศัยอยู่กับโมก เพื่อนสนิทของขุนไพร โมกเป็นคนดีและรักคุณเทียน เขาสัญญาว่าจะปกป้องคุณเทียนจากชบาและขุนสัก
ชบาไม่ละความพยายามที่จะแย่งคุณเทียนจากโมก เธอวางแผนที่จะฆ่าคุณเทียน แต่โมกก็ช่วยคุณเทียนไว้ได้ทุกครั้ง ในที่สุด ชบาก็ถูกตำรวจจับตัวไป คุณเทียนและโมกได้ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุข แต่ความรักของพวกเขาก็ถูกทดสอบอีกครั้งเมื่อขุนสักกลับมาอาละวาดอีกครั้ง ขุนสักต้องการแก้แค้นคุณเทียนที่ทำให้เขาต้องสูญเสียพ่อและพี่ชายไป เขาจึงพยายามที่จะทำลายชีวิตคุณเทียนและโมก
คุณเทียนและโมกจะต้องเผชิญกับอุปสรรคมากมายเพื่อรักษาความรักของพวกเขาเอาไว้ พวกเขาจะเอาชนะชบาและขุนสักได้หรือไม่?

เรือนหลังงามที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อใช้เป็นเรือนหอของคู่รัก คุณชายภาณุทัต พรหมบดินทร์ กับ แม้นมาศ เกษมบริรักษ์ ทั้งคู่รักใคร่ชอบพอกัน เหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นในวันแต่งงาน เมื่อร่างของแม้นมาศลอยละลิ่วลงมาจากหน้าต่างชั้นบนของเรือนไม้หอมที่เป็นห้องหอ และตกลงไปในสระบัวจนน้ำในสระกลายเป็นสีแดงฉาน มีเพียงจดหมายหล่นอยู่บนเตียงนอน เขียนคำว่า ลาก่อน ทิ้งเอาไว้ โดยไม่มีใครรู้สาเหตุที่แท้จริงว่าเกิดอะไรขึ้นกับแม้นมาศกันแน่ เมื่องานแต่งถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นงานศพ คุณชายภาณุทัตก็เอาแต่เศร้าโศกเสียใจ กินเหล้าเมามายไร้ซึ่งสติ ไม่ยอมทำอะไรทั้งสิ้น จนกระทั่งวันหนึ่งก็หายสาบสูญไปอย่างลึกลับ และไม่มีใครพบเห็นคุณชายอีกเลย

สัตยากับเรไร เติบโตขึ้นมาด้วยกันในบ้านสวนหลังงามริมน้ำ โดยสัตยาได้รับการอบรมเลี้ยงดูมาเหมือนเป็นพี่ชาย และพี่เลี้ยงที่ต้องคอยดูแลเรไรทุกฝีก้าว จนเรไรเรียกสัตยาติดปากว่า พี่ชาย และสัตยาเรียกเรไรว่า คุณเร หลายครั้งสัตยามักจะหนีไปเล่นคนเดียว เพราะอึดอัดใจที่เด็กหญิงตัวน้อยคอยตามติดตลอดเวลา ไม่ว่าจะทำอะไร แม้ในวันที่สัตยาปีนป่ายเล่นทโมนแบบเด็กผู้ชายบนต้นฝรั่งริมน้ำ เรไรก็ยังตามมาขอให้เก็บลูกฝรั่งให้ สัตยาตัดรำคาญโดยเก็บให้แล้วแกล้งปาส่งเดชจนไปโดนหน้าผากน้องน้อยบวมปูด สัตยาตกใจรีบเข้ามาช่วย แล้วสร้างเรื่องให้เรไรโกหกผู้ใหญ่ว่า ปาฝรั่งหวังจะไล่แมลง แต่เรไรเอาหน้าผากมารับไว้ เรไรพาซื่อรับปากจะช่วยพี่ชายไม่ให้ถูกทำโทษ แต่แล้วสัตยาโยนฝรั่งลงพื้นจนเปื้อนดิน เรไรเอาฝรั่งไปล้างในน้ำจนตกน้ำไป

คืนวันหนึ่ง เสียงฝ่ามือนางเฟืองฟาดลงบนแก้มของบุหลัน พร้อมคำอาฆาตรุนแรงว่า ใครทรยศต่อท่านหญิงมันผู้นั้นต้องตาย บุหลันนัยน์ตาเหลือกลาน ขณะที่ถูกลากตัวมายังเรือนแพริมท้องน้ำที่ประตูเปิดกว้างรอคอย คำสั่งนางเฟืองให้ฆ่าบุหลัน แล้วพาไปทิ้งน้ำ บุหลันรู้สึกวาบหวิวขณะที่ปวดท้องอย่างรุนแรง เสียงฟ้าคำรามเปรี้ยง ฝนตกกระหน่ำกลบเสียงหวีดร้องของบุหลันยามใกล้คลอด เสียงหวีดสุดท้ายดังขึ้นพร้อมเสียงอุแว้ของทารกเกิดใหม่ดังกังวานไปทั่วคุ้งน้ำ

เมื่อพ่อหม้ายใจขื่นขมอารมณ์ร้าย พบครูสาวใจซื่อบริสุทธิ์สดใส ใจมารใจยักษ์ก็กลับกลายเป็นใจรักไปได้ในที่สุด ตั้งแต่สูญเสียภรรยาไปในอุบัติเหตุครั้งนั้น ชีวิตที่สวยงามและสมบูรณ์พร้อมกลับมืดมนเหมือนต้องคำสาป เขาปล่อยตัวเองจมอยู่ในความทุกข์และแปรเปลี่ยนเป็นอสูรร้ายที่ไร้หัวใจ “เทิด” สาบานกับตัวเองว่าจะไม่มีใครแทนที่ภรรยาของเขาได้ แต่การเข้ามาของครูสาวผู้แสนดีและอ่อนโยนอย่าง ”น้ำผึ้ง” กลับสั่นคลอนหัวใจเขา ราวกับจะช่วยถอนคำสาปให้อสูรร้ายกลับไปมีหัวใจอันอบอุ่นได้อีกครั้ง