ละคร ไม้เท้าขาวกับเก้าอี้เข็น 2557 (EP.1-6 ตอนจบ) END

เรื่องราวความรักของคนสองคนที่สังคมตัดสินว่าพวกเขา “ขาด” อะไรบางอย่าง “ต้น” เป็นชายหนุ่มที่ใช้ไม้เท้าขาว (ตาบอด) ส่วน “ฟ้า” คือหญิงสาวที่นั่งเก้าอี้เข็น (พิการร่างกายท่อนล่าง) พวกเขาต้องพิสูจน์ให้ผู้อื่น รวมทั้งตัวของพวกเขาเองรู้ว่า สุดท้ายแล้ว “คุณค่าของคนไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าเรามีหรือขาดอะไร แต่ขึ้นอยู่กับว่าเราให้อะไรกับผู้อื่นได้มากแค่ไหน”

ต้น นักเรียน ม.6 เพิ่งจบการศึกษามัธยมปลาย ระหว่างพ่อกับต้นออกไปข้างนอกได้ประสบอุบัติเหตุ รถชน ทำให้ต้นตาบอดและพ่อเสียชีวิต ต้นรู้สึกผิดที่ทำให้พ่อตัวเองเสียชีวิต ต้นจึงอยากทำตัวให้มีประโยชน์โดยให้ต้นไปเรียนหนังสือคนตาบอด

ต้นเข้ามาโรงเรียนตาบอดครั้งแรก ก็โดนเพื่อนหัวเราะ และฟ้าซึ่งเป็นเพื่อนเก่าของต้นก็เป็นครูสอนภาษาภาษาเบลล์ และเกิดความท้อแท้อยากกลับบ้าน แจ้ เด็กนักเรียนที่ตาบอดมาตั้งแต่เกิดชวนแจ้เล่นบอลด้วยกัน ทำให้แจ้คิดสู้กับชีวิตตัวเองในโรงเรียนนี้อีกครั้ง

ต้นเขียนนิยาย และให้ครูฟ้าอ่านซึ่งต้นเขียนถึงอ้อมเพื่อนสมัยเรียนมัธยม หมายถึงครูฟ้าในปัจจุบัน ต้นโดนเพื่อนแกล้งไม่ยอมคุยกับใคร คุณหญิงมาขอจัดงานวันเกิดที่โรงเรียนตาบอดเพื่อเอาหน้า และโดนคุณหญิงดูถูก ต้นไม่พอใจ

คุณหญิงโทรมาขอโทษและได้ให้เงินทางโรงเรียนโดยไม่มีวิธีไตร่ตรอง ครูฟ้าได้เจอนักเขียนนิยายในฝัน และความฝันของต้นคือนักเขียนนิยาย แม่มารับต้นกลับบ้านเพื่อนขอแม่ไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนที่โรงเรียน

ในวันขึ้นปีใหม่ ครูชัยซื้อของขวัญให้ครูฟ้า ครูฟ้าซื้อของขวัญให้ต้นเป็นไม้เท้าขาว ต้นชวนครูฟ้าไปกินข้าวเย็นในวันขึ้นปีใหม่ ทำเกิดความรักและนึกถึงต้นสมัยเรียน

ต้นรู้ความจริงว่าครูฟ้าคืออ้อมเพื่อนสมัยเรียนมัธยมครูฟ้าลาออก ฟ้าพูดถึงอดีตที่ฟ้าย้ายโรงเรียนเพราะแม่ตัวเองเป็นเอดส์ติดมาจากพ่อเลี้ยง และทำให้คนรอบตัวออกห่างจากเทอไป และทำให้ต้นคิดถึงฟ้าและขอโทษในเรื่องอดีตที่ทำผิด

นักแสดง
พิรวรรณ สโรบล
อภิญญา สกุลเจริญสุข (สายป่าน)
อภิญญา รุ่งพิทักษ์มานะ (อาร์)
ภาธร ชำนาญนพ
สฤณรัตน์ ชนะชัยชน